این مستند داستان مردی به اسم “جهانگیر بَدوره” است که بخاطر بیماری همسرش، به سراغ پرونده جانبازیاش میرود ولی فهمید میبشود در زمان جنگ بیمارستانی که در آن بستری بوده، مورد دعوا دشمن قرار گرفته و اسناد پروندهاش از بین رفته است.
همسر جهانگیر سالها است دچار بیماری صرع است و روزانه چندبار دچار تشنج میبشود ولی جهانگیر بخاطر هزینههای بالای درمان و مشکلات مالی تا بحال نتوانسته کاری برایش انجام دهد. او برای تکمیل پرونده جانبازی و اراعه به کمیسیون جهت دریافت درصد ایثارگری برای منفعت گیری از دفترچه خدمات درمانی، میبایست وجود و مجروحیت خود در جنگ را اثبات کند.
این مستند موفق شد تندیس طلایی و دیپلم افتخار قسمت «شهید آوینی» پانزدهمین جشنواره بینالمللی سینما حقیقت را کسب کند و بعد از آن نیز به جشنواره فیلم فجر راه یافت.
سلیمیراد در او مباحثه با خبرنگار تسنیم درمورد اتفاقاتی که سپس از ساخت این مستند برای سوژه این فیلم رقم خورد او گفت: اکران این مستند در جشنواره فیلم فجر چند مهمان اختصاصی داشت و وجود آنان علتاتفاقات زیاد مثبتی برای آقا جهانگیز و خانوادهاش شد. خاطرم هست روز نمایش این مستند آقای دکتر زالی رییس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و تعدادی دیگر از مسئولین وجود داشتند و به تماشای فیلم نشستند. سپس از آخر فیلم و در همانجا کارگروهی به ریاست آقای دکتر زالی راه اندازی شد و در همانجا تصمیمات مهمی گرفتند.
او گفت: با همکاری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مقرر شد که همه هزینههای درمان و عمل جراحی و بستری همسر آقا جهانگیر به طور رایگان باشد. این چنین با دستور آقای نصیری از سازمان بهزیستی همه هزینههای اقامت و رفت و برگشت آقا جهانگیر و خانوادهاش به تهران توسط این نهاد تقبل شد و بنیاد شهید نیز قول داد که پیگیر حالت جانبازی او باشد. با همکاری همه نهادها همسر آقا جهانگیر در دور مرحله در بیمارستان تجریش تهران بستری و عمل جراحی روی مغزش انجام شد تا لکه خون اضافی برداشته بشود.
این مستندساز خاطرنشان کرد: خوشبختانه اکنون مشکل ایشان حل شده و هیچ مشکلی در سخن بگویید کردن ندارد. این چنین مشکلات او در بیماری صرع نیز زیاد کمتر شده است. برای مثال اگر در قبل روزی ۱۰-۱۵ بار تشنج میکرد اکنون به یک بار در هفته رسیده است و به همین علت داروی کمتری نیز مصرف میکند. علاوه براین با حمایتسازمان بهزیستی و وامی که به آقا جهانگیر داده شد اکنون مشکلات مربوط به خانهاش حل شده و او این روزها مشغول بازسازی همان خانه است. یقیناً پرونده جانبازی او تا این مدت به نتیجه نرسیده اما پروندهاش هم چنان در حال بازدید است.
کارگردان مستند «سرباز شماره صفر» با اصرار بر رسالت مستندساز او گفت: باور دارم رسالت مستندساز فقط این نیست که فیلمی بسازد و چیزی را به نمایش عموم بگذارد و همه؛ بلکه علاوه بر نمایش فیلم باید مشکلی را از فردی یا چیزی حل کند. بنده چندین دفعه حرف هایام که جهانگیر یکی از هزاران هزار جانباز جنگی است که با مشکلات عدیده دست و پنجه نرم میکنند. چه بسا همان زمان که تیزر این فیلم پخش میشد از استانهای گوناگون به من زنگ میزدند و میانها گفتند برای ما هم مشکل شبیهی پیش آمده و اکنون دچار پرونده جانبازی هستیم. امیدوارم بنیاد شهید کاری انجام بدهد که افرادی همانند جهانگیر مشکلشان حل بشود.
سلیمیراد درمورد اکران این مستند او گفت: فیلم من یکسال است که در صف اکران هنر و توانایی قرار دارد اما تا این مدت به آن نوبت اکران ندادهاند که علتتاسف است. این فیلم در همه جشنوارههایی که وجود داشته نظر داروان و مردم را جلب کرده است و شگفت است که برای پخش گسترده آن همکاری صورت نمیگیرد. علیرغم پیگیریهایی که داشتهام اما مدام قول خواهند داد و باز هم خبری نمیبشود. طبیعتا نمایش فیلم در هنر و توانایی بار مالی برای من ندارد و تنها مقصد من دیده شدن زیاد تر این مستند است.
وی با اصرار بر این که مستند «سرباز شماره صفر» برای اولین بار از تلویزیون پخش میبشود او گفت: خوشحالم که این فیلم در جشنواره تلویزیونی مستند وجود دارد و در شبکه مستند رونمایی میبشود. درست است که با همکاری سازمان اوج فیلم در پلتفرمهای نمایش آنلاین وجود دارد اما بازهم زیادها منتظراند که فیلم از رسانه ملی پخش بشود.
این مستندساز در آخر او گفت: در آخرین دیداری که با آقا جهانگیر داشتم فهمید شدم که حال او زیاد خوب است و خانوادهاش نیز شاداند. این اتفاق با اهمیت ترین دستاورد برای من در ساخت این فیلم می بود.
انتهای مطلب/
منبع