امروز در فضا: سومین مأموریت اسکای لب

۱۶ نوامبر ۱۹۷۳، اسکای لب در سومین مأموریت سرنشین‌دار خود از کیپ کاناورال، ایالات‌متحده آمریکا به مدار زمین پرتاب شد.

اسکای لب ۳

این مأموریت که ۸۴ روزه می بود، طویل‌ترین پرواز فضایی آمریکا برای بیشتر از دو دهه باقی ماند. تا وقتی که «نورم تاگارد» آن را با ایستگاه فضایی میر در سال ۱۹۹۵ ناکامی.

فضانوردان اسکای لب آزمایش‌های علمی در عرصه‌های فعالیت‌های پزشکی، مشاهدات خورشیدی، منبع های زمین، رصد دنباله‌دار کوهوتک و دیگر آزمایش‌ها انجام دادند.

سه سرنشین فضاپیما جرالد کار، ادوارد گیبسون و ویلیام پوگ با راه‌رفتن روی تردمیل و سوارشدن بر ماشین دوچرخه‌سواری حالت بدنی خود را نگه داری کردند. نوع غذای مصرفی به علت رژیم غذایی سخت آنها به شدت کنترل می‌شد. در بین هزاران آزمایشی که در طول این پرواز انجام شد، فضانوردان چهار پیاده‌روی فضایی را نیز انجام دادند. یکی از آنها در روز کریسمس برای رصد دنباله‌دار کوهوتک انجام شد.

آزمایش‌های علمی

در روز شکرگزاری، گیبسون و پوگ یک راهپیمایی فضایی انجام دادند. اولین قسمت از پیاده‌روی آنها صرف استقرار آزمایش‌ها و جایگزینی فیلم در رصدخانه خورشیدی شد. بقیه زمان برای تعمیر یک آنتن خراب منفعت گیری شد.

در ۱۳ دسامبر، فضانوردان دنباله‌دار کوهوتک را مشاهده کردند و رصدخانه خورشیدی و دوربین‌های دستی را روی آن تنظیم کردند. آنها به عکاسی از دنباله‌دار با نزدیک‌شدن به خورشید ادامه دادند.

در ۳۰ دسامبر، هنگامی که کوهوتک از پشت خورشید بیرون می‌رفت، کار و گیبسون آن را درحال اجرای یک پیاده‌روی فضایی مشاهده کردند.

سرنشینان ساعت‌های بسیاری را صرف مطالعه زمین کردند. گیبسون رصدهای خورشیدی را انجام داد و نزدیک به ۷۵,۰۰۰ عکس تلسکوپی تازه از خورشید ثبت کرد. تصاویر در قسمت‌های اشعه ایکس، فرابنفش و مرئی از طیف گرفته شد.

فضانوردان در بار کاری خود به‌قدری غرق بودند که حتی ربط خود با ناسا را نیز قطع کردند‌. همه کارهای برنامه‌ریزی‌شده تا قبل آخر کار ایستگاه انجام شدند و فضانوردان در ۸ فوریه ۱۹۷۴ به زمین بازگشتند و این آخرین خداحافظی با اسکای‌لب می بود.