به نقل از خبرنگار فرهنگی ، محمد مسلمی را به نام عمو فیتیلهای میشناسند؛ هنرمندی که این روزها زیاد کمتر از قبل روی آنتن دیده میبشود. یقیناً او این روزها با مجموعه «یکی می بود یکی نبوده است» یک کار نمایشی برای استعدادیابی بازیگری به آنتن شبکه آموزش آمده است. اما از آن کارهای قدیمی جمعی عمو فیتیلهایها که به طور زنده پخش میشد یا سریال «دوقلوها» که یک بار دیگر عمو فیتیلهایها را دور هم جمع کرده می بود خبری نیست.
هنگامی با او سخن بگویید میکنیم گله هایهایی دارد همانند دقت به برندهای حوزه کودک یا این جمله که میگوید «من دلم میسوزد، واقعاً برنامههای کودک، مهجور واقع شده و به نقطه صفری رسیدیم که کار درخوری برای اراعه به کودکان نداریم.»
یا در عبارت فرد دیگر با کنایه به این که از محتواهای بیکاربرد گوشی تلفن همراه انتقاد میکنیم یا برنامههای ماهوارهای اما کاری در عمل انجام نمیدهیم این مخاطب را برای خودمان نگه داریم. در حالی که به مناطق محروم و دورافتاده این سرزمین رفتهایم که تنها وسیله و ابزار ارتباطیشان، همین تلویزیون است. ما انگیزه ساخت برنامهمان بهخاطر همین مردمان سرزمینمان است که دوست دارند برنامه خوب ببینند اما انگار برای مدیران ما مهم نیست.
مشروح این او مباحثه را در ادامه بخوانید:
محمد مسلمی در خصوص مجموعه «یکی می بود یکی نبوده است» به خبرنگار تسنیم او گفت: قصهها را در این مجموعه نمایشی روایت میکنیم؛ من قصهگو هستم و بچهها بازی میکنند. به جستوجو آموزش بازیگری نیستم یک قسمتهایی که خلاقیت و گفتن است بچهها بازی میکنند. یقیناً سخن از آموزش بازیگری و ورود اصولی به دنیای بازیگری است که سر جای خود اتفاق میافتد.
او با انتقاد از راه نیفتادن پروژه «دوقلوها» و جدّی نگرفتن فضای رقابتی که زیاد تر در دست فضای مجازی است تا تلویزیون ما که روزی بیشترین محتوا را او به گفتن خوراک به کودک ایران زمین میداد، پافشاری کرد: الان دیگر تلویزیون در ربط با کودک و برنامههای کودک آن کارهای پرجاذبه قبل را انجام نمیدهد. دو سالی است حتی دکور سریال «دوقلوها» را نصب کردهایم اما کار اغاز نشد. چرا که مدام حواله ما را به این اسپانسر و آن اسپانسر میدادند. در صورتیکه کار کودک را باید تلویزیون خودش مورد حمایتقرار دهد.
مسلمی خاطرنشان کرد: من دغدغه دارم که تلویزیون ما آنقدر بایستی برنامههای خوب کودکانه نشان دهد که بچهها به سراغ خوراکهایی که از گوشی تلفن همراه و ماهواره بیرون میآیند نروند. خوراکهای آلودهای که صدمههای جدّی برای بچهها دارد به لحاظ روحی و روانی آنها را دچار میکند. فضای مجازی مملوء از افترا است و بلوغ زودرس تشکیل میکند.
او گفت: در نوجوانهایمان مطابق آماری که آمده خودکشی زیاد شده؛ این برای ان است که باید محتوای آگاهی دهنده و درست چه در تئاتر، تلویزیون و چه حتی در دروس آموزشی ما قرار میگرفت این نوجوان را در فضای تربیتی درستی قرار میداد. اگر به سالهای قبل برگردیم میبینیم تولیدات نمایشی و عروسکی و فیلمهایی که برای مخاطب کودک و نوجوان ساخته میشد آنموقع زیاد تر می بود و الان به طوری میتوان او گفت این آمارها به صفر رسیده است.
مسلمی پافشاری کرد: من باور دارم در فضای برندسازی حتماً باید جوانان و اندوختههای تازه همراه شوند و کارهای نوآورانه و خلاقانه به نمایش درآیند. اما نمیتوانیم دیگرانی که وقتی در تلویزیون کار کردهاند و امتحان بعد دادهاند را حذف کنیم این حذف مطلق نادرست است. ما نباید بگذاریم از فضای رسانهای تازه و نوین عقب بمانیم. چرا که هر روز با پیشرفت تکنولوژی محتوای تازه میآید و ما عقب میمانیم. در روبه رو کارهایی همچون «محله برو بیا» و «فیتیله» چه چیزهایی را آوردیم که یک قدم جلوتر رفتند. به عبارتی وقتی «فیتیله» ۹۰ درصد تماشاگر داشت و یا کارهای خانم برومند و ایرج طهماسب هم دقت بینندگان مختلفی را به خودش جلب میکرد آیا توانستیم برندهای جدیدی بیاوریم و این تماشاگر را نگه داری کنیم؟
او با اشاره به این که چندین دفعه دیدهام مدیران حرف هایاند در رسانه ملی به روی هنرمندان باز است، افزود: من چندین دفعه مصاحبههایی را از مدیران تلویزیون دیدهام که حرف هایاند در رسانه ملی به روی هنرمندان باز است؛ اما ما دو سال است در «ایران مال» دکور زدهایم تا فصل تازه «دوقلوها» را اغاز کنیم اما حرف هایاند مشکل اسپانسر و حمایتکننده مالی است. چند برنامه و مطرح به شبکه نسیم دادهام اما حرف هایاند پول نداریم. یا از شبکه دو که وقتی بیشترین برنامهها را میساختیم ما را دعوت کرد؛ به نظرمن فاصله سخن تا عمل زیاد است.
مسلمی با اشاره به این که من دلواپسِ بچههای این سرزمینم، او گفت: من امروز میبینم بچهها چه ترانههایی را نگه داری میکنند. چه صدمههایی از سویِ فضایمجازی آنها را تهدید میکند و این چنین اعتیادی که به سمت مدارس رفته و حتی موارد دیگر؛ اگر سلیقهای عمل نشود و با ساخت آثار نمایشی مناسب برای حوزه کودک و نوجوان میتوانیم جلوی زیاد از صدمهها را بگیریم؛ به عبارتی پیشگیری کنیم.
انتهای مطلب/
منبع