بیشتر از یک سال پژوهش اکنون ثمربخش از آب درآمده و اولین پیوند قلب جزئی در دنیا با پیروزی درحال تکمیل است. در این دستاوردِ پزشکان مؤسسه سلامت دوک، قلب یک کودک بیمار اکنون دریچه‌ها و شریان‌هایی دارد که مطابق انتظار تیم پزشکی همراه با باقی اجزای قلب رشد می‌کنند.

در بهار ۲۰۲۲، پزشکان عمل پیوند جزئی را روی کودکی انجام دادند که به یک دریچه قلب تازه نیاز داشت. رویه مرسوم این است که برای این چنین بیمارانی از دریچه‌های مصنوعی منفعت گیری بشود. اما این دریچه‌ها رشد نمی‌کنند؛ یعنی دریچه قلب کودک باید مکرراً در جراحی‌هایی با گمان مرگ ۵۰ درصد معاوضه بشود. پزشکان مرکز دوک می‌گویند روش تازه آن‌ها این مشکلات را ندارد.

یافته‌های پزشکان مشخص می کند که روش نوآورانه اتصال دریچه در این عمل اکنون دو دریچه سالم و شریان‌هایی را به وجود اورده است که به‌همراه کودک بیمار رشد می‌کنند. این دریچه‌ها و شریان‌ها تفاوتی با رگ‌های خونی طبیعی ندارند.

پیوند قلب جزئی، یک نوآوری حیاتی

این پیروزی ثابت می‌کند که ایده پیوند جزئی و تکنولوژی‌های مربوط به آن ثمربخش می باشند و از آن‌ها می‌توان برای نجات جان کودکان بیشتری منفعت گیری کرد.

یکی دیگر از یافته‌های پزشکان این می بود که پیوند قلب جزئی تنها به یک-چهارم داروهای سرکوب‌گر سیستم ایمنی در عمل‌های پیوند کامل نیاز دارد. این جنبه پیوند جزئی نیز می‌تواند یک مزیت باشد، چرا که می‌تواند بیمار را از عوارض جانبی داروهای سرکوب‌گر، که می‌توانند چندین دهه ادامه داشته باشند، دور نگه دارد.

این روش پیوند قلب می‌تواند راه را برای پیوند دومینویی باز کند. پیوند دومینویی پیوندی است که در آن یک قلب به دو بیمار پشتیبانی می‌کند. برای مثال، اگر فردی دریچه‌های قوی دارد اما ماهیچه‌های قلبش ضعیف است، عمل پیوند قلب کامل روی او اجرا می‌بشود. سپس از دریچه‌های سالم او برای پشتیبانی به یک بیمار نیازمند به دریچه منفعت گیری می‌گردد.

از بین همه قلب‌های اهدایی، تقریباً فقط نیمی از آن‌ها در حالتی می باشند که پزشکان بتوانند از آن‌ها برای پیوند قلب کامل منفعت گیری کنند. اما با این روش، تعداد قلب‌های اهدایی به‌طور بالقوه دوبرابر می‌بشود. قلب‌هایی که قبلاً منفعت گیری نمی‌شدند و دریچه‌های پیوندهای دومینویی می‌توانند داخل زنجیره فراهم اعضا شوند.

از سال قبل، پیوند جزئی قلب ۱۳ بار در مراکز سلامت جهانی اجرا شده است که نُه تا از آن‌ها در مرکز دوک بوده‌اند. این چنین تعدادی از این عمل‌ها دومینویی بوده‌اند. پزشکان دوک می‌گویند فاز بعدی پژوهش آن‌ها این است که نوآوری خود را تحت آزمایش‌های بالینی قرار دهند. پیش از آن که کودکان بیمار بیشتری بتوانند از این عمل منفعت ببرند و قلب‌های پیوندی در مقیاسی بزرگ‌تر در دسترس قرار بگیرند، این فاز باید تکمیل بشود.

تعداد بسیاری از افرادی که اعضای خود را اهدا کرده‌اند امیدوار بوده‌اند که بتوانند با این کار به زندگی فرد فرد دیگر پشتیبانی کنند. بااین‌حال، نرخ دورریز اعضای پیوندی زیاد بالاست و تعداد بسیاری از این اعضا نمی توانند به بیماران کمکی برسانند. این نوآوری برای پیوند قلب می‌تواند نرخ منفعت گیری از اعضای پیوندی را افزایش دهد و هم‌زمان خواسته‌های اهداکنندگان را تحقق ببخشد.