زشت ترین هواپیماهایی که تا بحال ساخته شده اند

در حالی که هواپیماهای صیقلی و قشنگ زیاد تر توجهات را به خود جلب می کنند، اما چیزی دلنشین در رابطه هواپیماهای غیرمتعارف و، بله، زشت ترین هواپیماهایی که تا به حال آسمان را زینت بخشیده اند، وجود دارد. طراحی هواپیما مسلماً به همان اندازه که مرتبط با علم هست، یک هنر نیز هست. همانند یک نقاشی یا مجسمه قشنگ، مطرح های هواپیما می توانند کاملاً نفس گیر یا یکی از شگفت ترین یا زشت ترین چیزهایی باشند که تا به حال دیده اید.

یقیناً زیبایی در چشم تماشاگر است و از فردی به فرد دیگر متفاوت. چیزی که یک علاقمند به هوانوردی فکر می کند یک هواپیمای قشنگ یا زشت است، فرد دیگر می تواند کاملاً نظری ناموافق داشته باشد. اما این ۱۲ هواپیما بدون شک زشت تر از بقیه می باشند. گنجاندن آن ها در این مقاله به هیچ وجه منعکس کننده کیفیت تاریخچه خدمات آن ها نیست. برخی از این هواپیماها علی رغم زشتی، سابقه خدمت زیاد موفقی داشته اند، در حالی که برخی دیگر ناکامی خورده اند. به این علت بدون مقدمه زیاد تر، این ها ۱۲ هواپیمای زیاد زشتی می باشند که تا به حال ساخته شده اند.

۱- Boeing X-32

هواپیمایی که در نهایت برنامه جنگنده تهاجمی مشترک را به F – ۳۵ لایتنینگ ساخت لاکهید مارتین اهدا کرد، بوئینگ X – ۳۲ می بود که طراحی زیاد زشتی داشت.

همانند F – ۳۵ که آن را ناکامی داد، X – ۳۲ به گونه ای طراحی شده می بود که پنهانکار باشد. این بدان معناست که در طراحی نهایی آن خطوط مستقیم نسبتاً زشتی به چشم می خورد که به نظر می رسد در تلاش (و ناکامی) برای راه اندازی مثلث هایی، از بال تا سُکان تا ورودی موتور می باشند.

علت مهم زشتی X – ۳۲، ورودی موتور آن است. موقعیت آن در زیر کابین خلبان، همراه با خطوط مستقیم مثلثی، علتمی بشود که هیچ چیز در جای خود به نظر نرسد. علاوه بر این، به گمان زیادً با نگاه کردن به آن از جلوی هواپیما، این دهانه موتور به نحوه مبهمی به منقار پلیکان یا لبخند خندان شخصیت باس ناس در جنگ ستارگان شباهت دارد. این اصلاً چیزی نبوده است که انتظار داشتیم بوئینگ برای ساختن جنگنده پیشگام مهم غرب در نظر داشته باشد.

۲- British Aerospace Nimrod AEW3

لیست های اینچنینی زیاد تر پر از مطرح های انگلیسی می باشند. و در حالی که بریتانیا سهم قابل توجهی از طراحی های زشت، ترسناک و خنده دار خود را در صنعت هوانوردی داشته است، احتمالا هیچ کدام به اندازه Nimrod AEW3 ترسناک نباشند.

Hawker Siddeley Nimrod – که نام Nimrod AEW3 از آن گرفته شده است – احتمالا زیباترین هواپیمایی نباشد که تا بحال ساخته شده، اما قطعا کاربردی بوده است. در هر صورت، آن ها از اواسط دهه ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۱ مورد منفعت گیری قرار می گرفتند.

اما Nimrod AEW3 هیچکدام از این خصوصیت های مثبت را نداشت. به علت آن آرایه های راداری غول پیکری که به طور غیرقابل باوری روی دماغه و دم نصب شده بودند (که مطمئناً کمکی به آیرودینامیک از ضعیف نیمرود نمی کرد)، این هواپیما نسبت به نسخه اورجیال شگفت تر بوده و کاملاً بی مصرف می بود.

در واقع رادارهای حاضر در جلو و عقب هواپیما تشخیص دقیق هواپیمای نزدیک شونده را تقریباً ناممکن می کرد در حالی که همزمان آن را به بدترین هواپیمای این لیست تبدیل می کردند. خوشبختانه نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا هیچ گاه به منفعت گیری از این هواپیماهای هیولاگونه روی نیاورد و در نهایت ناوگانی از هواپیماهای زیاد دقیق تر و مهم تر از آن، صیقلی تر به نام بوئینگ E – ۳ D Sensation ساخت آمریکا را خریداری کرد.

۳- EL/W-2085 Eitan

یک هواپیمای آواکس دیگر به نام IAI EL / W – ۲۰۸۵ نیز یکی از زشت ترین هواپیماهایی است که تا بحال ساخته شده است. این هواپیما که بر پایه گلف استریم G۵۵۰ ساخته شده می بود، که خود مسلماً یکی از صیقلی ترین و صاف ترین جت های شخصی می بود، وقتی که IAI تغییرات گسترده خود را هم در داخل و هم در خارج هواپیما اعمال کرد، به نظر می رسید که آن ها تصمیم گرفتند تا همه قابلیت صیقلی و صاف بودن هواپیمای پایه را حذف کنند.

در حالی که G۵۵۰ بدنه ای باریک و تقریبا نازک دارد، EL / W – ۲۰۸۵ همانند یک دوک پرنده است. حتی مخروط معروف دماغه گلف استریم نیز در امان نبوده و به طور کامل با مخروطی جانشین شده که آرایه رادار را در خود جای داده می بود. اما برای جای دادن به این چنین آرایه ای، مخروط بینی تازه خمیدگی قابل توجهی دارد که آن را همانند به پیروی یک مرد فقیر از کنکورد می کند.

۴- Aero Spacelines Pregnant Guppy

حمل و نقل قطعات هواپیما همیشه یک مشکل بوده است. تعداد بسیاری از قطعات آنقدر بزرگ بودند که نمی شد آن ها را به طور زمینی یا با هواپیماهای باری حمل کرد. هلیکوپترها نیز فاقد برد بوده و منفعت گیری از آن ها گران همه می شد، بدین ترتیب کشتی به گفتن تنها گزینه باقی می ماند.

اما کشتی ها کند بوده و در شرایط جنگ سرد که پیشرفت تکنولوژی به شدت اتفاق می افتاد، مهندسان شرکت Aero Spacelines ایده ای تازه داشتند: یک هواپیمای باری بزرگ را بردارید و آن را حتی بزرگ تر کنید تا بتواند قطعات هواپیما و فضاپیما را سریع تر و مقرون به صرفه تر حمل کند. به این علت این همان کاری است که آن ها با یک سری هواپیمای قدیمی بوئینگ سی – ۹۷ (نوع باری هواپیمای بوئینگ ۳۷۷ Stratocruiser) انجام دادند.

Aero Spacelines یک بدنه فوقانی تازه به هواپیمای از قبل غول پیکر اضافه کرد و به معنی واقعی کلمه قسمت دم را کنار گذاشت تا امکان بارگیری کامل از عقب فراهم بشود. این مطرح تازه Pregnant Guppy نامگذاری شد چرا که ظاهر سه حبابی آن همانند به ظاهر ماهی باردار گوپی می بود. قبل از این که تقریباً در همه عکس های گرفته شده از آن، و در واقع در زندگی واقعی، Pregnant Guppy به همراه جانشین بزرگ ترش، Super Guppy، بدقواره به نظر می رسند، این هواپیما نتیجه ترکیب بالن با هواپیما را به بدترین شکل ممکن نشان می داد.

۵- Northrop Tacit Blue

این هواپیما که توسط مهندس ارشد نورثروپ به گفتن “بی ارامش ترین هواپیمایی که تا به حال طراحی شده است” توصیف شده است، برای منفعت گیری به گفتن بستر تست پنهانکاری و همانند ساز فناوری طراحی شده است.

شکل منحصر به فرد بدنه آن، در کنار منفعت گیری قبلا دیده نشده از لبه ها و سطوح تخت، لقب های بسیاری را برای آن به ارمغان آورده است. این القاب شامل “نهنگ” به “اتوبوس مدرسه فضایی” و لقب مورد منفعت گیری خلبان آزمایشی نورثروپ که آن را به پرواز درآورد، “کابینت بایگانی” می بشود.

در واقع، Tacit Blue همانند یک پلاتی پوس با بال های مرغابی شکل است. اما بر خلاف تعداد بسیاری دیگر از هواپیماهای زشت این فهرست ، Tacit Blue در واقع یک همانند ساز پنهانکاری خوب و سودمند می بود، و در نهایت نورثروپ در نهایت برنده قرارداد شد. انگارً رادارها نمی توانستند ظاهر شگفت این هواپیما را شناسایی کنند.

۶- Ilyushin Il-40

در بین اولین هواپیماهای تهاجمی زمینی با نیروی جت که تا آن زمان توسط شوروی ساخته شده می بود، Il-40 چیزی می بود که هواپیماهای روسی برای آن مشهور بودند: ترساندن غرب همانند هیچ چیز دیگر، ناکامی دیدنی و واقعاً زشت بودن. در حالی که هواپیماهای دوران اولیه جت به هیچ وجه به اندازه الان شیک نبودند، Il-40 حتی با استانداردهای امروزی هم زشت برداشت می شد، در درجه اول برای آن دو ورودی هوای بزرگ در تکه دماغه.

ایلیوشین به جای ترکیب آن ها با دماغه همانند میگ -۱۵ ، میگ -۱۷ معاصر خود و North American F-86 Sabre، این دو ورودی را زیاد برجسته کرد و آن را همانند به یک تفنگ شکاری دو لول پرنده ساخته می بود! این هواپیمای زیاد بی فایده با مشکلات بسیاری همراه بوده و در نهایت هیچ زمان به پرواز در نیامد.

۷- Edgley Optica

در جامعه هوانوردی، بعضی اوقات اوقات به شوخی حرف های می بشود که هواپیماهای انگلیسی یا تا سرحد ممکن زشت می باشند یا تا سرحد ممکن قشنگ. Edgley Optica قطعاً نمونه ای از گزینه اول می بود. Edgley Optica که به گفتن یک هواپیمای دیده بانی برای جایگزینی هلیکوپترها ساخته شده می بود، شدت کم و قابلیت دیده بانی را بیشتر از هر چیز فرد دیگر برتری بندی کرد.

تمرکز شدید روی دید به این معنی است که اوپتیکا یک کابین خلبان دارد که به نظر می رسد مستقیماً از یک هلیکوپتر دزدیده شده است. در حالی که این کابین در یک هلیکوپتر زیاد خوب و بی نقص به نظر می رسد، در جلوی یک هواپیمای بال ثابت، این کابین خلبان به نوعی همانند سر یک حشره به نظر می رسد.

در کنار قرار داشتن ورودی هوای موتور در پشت کابین خلبان و آن بال های فوق العاده بلند و راست، این طراحی علتشد تا Edgley Optica همانند شگفت ترین اژدهایی باشد که تا به حال دیده اید!

۸- Messerschmitt Me P1109

در طول تاریخ هوانوردی، صدها مطرح بال وجود داشته است. هواپیما بال های راست، بال های شیب دار و حتی بال های بسیاری داشته اند. اما طراحی بال P۱۱۰۹ احتمالا شگفت ترین آن ها باشد. Messerschmitt Me P1109 که در اواخر جنگ جهانی دوم ساخته شده می بود، وقتی که ایده Wunderwaffe یا “سلاح های شگفت انگیز” در قلب ماشین جنگی آلمان قرار داشت، برای نشان دادن توان مهندسی آلمان نازی برای پیروزی در جنگ طراحی شده می بود.

اما طراحی نسبتاً منحصر به فرد بال Me P۱۱۰۹ علتمی شد فکر کنید احتمالا سازنده به این فکر می کرد که اگر دو قیچی را به گفتن بال های هواپیما منفعت گیری کنید چه اتفاقی می افتد. خوشبختانه Me P۱۱۰۹ هیچ گاه از مرحله طراحی عبور نکرد چرا که جنگ پیش از تکمیل یک نمونه اولیه از آن به آخر رسید. متاسفانه مهندسان متفقین فکر می کردند که این طراحی آنقدر بی کیفیت و شگفت است که حتی به فکر مهندسی معکوس آن نیز نیفتادند.

۹- Bleriot 125

Bleriot به گفتن یکی از پیشگامان فناوری هواپیماهای مسافربری اولیه، بانی تعدادی از طراحی های هواپیماهای شگفت و غریب می بود. احتمالا هیچ کدام به اندازه Bleriot ۱۲۵ این ویژگی را نداشته باشند. Bleriot ۱۲۵ که کاملاً از چوب ساخته شده می بود، برای پرواز ۱۲ مسافر در دو غلاف نصب شده در زیر بال ها طراحی شده می بود.

با وجود این که همانند دو نهنگ در زیر یک بال به نظر می رسیدند، Bleriot ۱۲۵ دوزیست نبوده است. علاوه بر این، دو غلاف همانند به نهنگ، یکی از بدترین کنترل های هواپیماهای ساخته شده توسط این سازنده را خلق می کرد.

علاوه بر این، کابین خلبان و ورودی هوا که در بین این دو غلاف قرار گرفته اند، همانند به جلو Stipa Caproni اما ساخته فرانسه به نظر می رسند و به علت این پروانه بزرگ، حتی از کاپرونی هم فضایی تر به نظر می رسند.

با دیدن آن از عقب، باز هم یک پروانه دیگر (این بار یک پیشرانه) وجود دارد که به همان اندازه پروانه جلو شگفت و بدقواره به نظر می رسد، دم نیز انگار نتیجه علایق شخصی طراح بوده است چون در واقع چهار دم در این هواپیما وجود دارد.

۱۰- Grumman JF Duck

اگر چه امکان پذیر اکنون برای ما شگفت به نظر برسد، اما وقتی می بود که هواپیماهای آبی خاکی زیاد محبوب و پرطرفدار بودند. در آن زمان، رایج ترین روال این می بود که بدنه مهم – جایی که مسافران، محموله ها یا هر چیز فرد دیگر که به گفتن محموله حمل می شد – به گفتن نوعی بدنه قایق عمل می کرد و به هواپیما اجازه می داد، وقتی که در هوا نیست، روی آب مانور دهد.

با این حال، به نظر می رسد که گرومن با JF Duck زیاد ساده بدنه یک قایق را به کف یک هواپیمای دو نفره کاملاً معمولی چسبانده است. تقریباً اینطور به نظر می رسد که این یک افزونه لحظه آخری یا یک راه حل با عجله و موقتی بوده است، اما این طراحی از همان ابتدا مورد منفعت گیری قرار گرفت! بدتر از همه این است که هم JF Duck و هم نسخه جانشین با اندکی اصلاح آن یعنی J2F Duck در واقع زیاد محبوب بودند و از اغاز دهه ۱۹۳۰ تا دهه ۱۹۵۰ در خدمت ارتش آمریکا باقی ماندند!

۱۱- Britten-Norman Trislander

در بین کوچک ترین تولیدکنندگان هواپیمای مسافربری در جهان، بریتن نورمن از سال ۱۹۶۵ به طور مداوم و بی وقفه BN-2 Islander را تشکیل می کند. این تاریخ طویل ثابت می کند که Islander به قدری محبوب است که در سال ۱۹۷۰، بریتن – نورمن به جستوجو گسترش آن در قالب یک جانشین زیاد بزرگ تر و یقیناً محبوب تر رفت.

چیزی که بدست آمد Trislander نام داشت. Trislander که تنها ۸۰ فروند از آن در طول ۱۲ سال تشکیل شده است (در قیاس با نزدیک به ۱۳۰۰ فروند Islander) نیز طراحی نسبتاً زشتی داشت.

Trislander با طول ۴۹ فوت و ۳ اینچ (۱۵.۰۱ متر)، تنها ۳ فوت و ۶ اینچ (۱.۰۹ متر) عرض دارد که هنگامی مخروط بینی نسبتاً نوک تیز آن را در نظر بگیرید، همانند به یک مداد پرنده به نظر می رسد.Trislander که یک طراحی سه پروانه ای است، به علت نداشتن فاکتور بامزگی همانند این است که یک کودک خردسال آن را طراحی کرده است.

علاوه بر این، Trislander به طور کلی توسط خطوط هوایی کوچک، جدا گانه و منطقه ای منفعت گیری می بشود که برای اشکار بوده و وضوح، به مطرح های رنگی روشن و برجسته نیاز دارند. این مطرح های رنگ و لعاب دار فقط زشتی کلی Trislander را زیاد تر می کنند.

۱۲- Gloster Meteor F8 “Prone Pilot”

Gloster Meteor زیاد تر به گفتن تنها هواپیمای جت متفقین شناخته می بشود که در طول جنگ جهانی دوم نبرد را توانایی کرد. در واقع این هواپیما یکی از شگفتی های زمان خود می بود و در آن دوران برای داشتن یکی از صیقلی ترین طراحی های هر هواپیمایی که تا آن زمان ساخته شده می بود، مورد تحسین قرار گرفت.

اما آن زمان، مقداری بیشتر از یک دهه بعد از اولین پرواز، مهندسان شرکت Bristol Aeroplane Company (که اکنون مالک باقی مانده گلوستر است) به این نتیجه رسیدند که اصلاح یک Meteor ایده خوبی است، به طوری که خلبان در موقعیت راحت درازکش و دمر قرار گیرد.

چیزی که بدست آمد هواپیمایی می بود که همانند به یک Meteor معمولی به نظر می رسید و مخروط دماغه موشک V۲ به جلو آن چسبانده شده می بود. خوشبختانه تا به حال تنها یکی از این گجت های هیولا ساخته شده چرا که هزینه ساخت آن زیاد بالا می بود و راحتی خلبان را نیز در پی نداشت.