این کار به شدت علتافزایش تجزیه و تحلیل بالینی مولکول‌های DNA بدون سلول و RNA و این چنین نانوذرات می‌شود که طبق معمولً به گفتن وزیکول های خارج سلولی شناخته می شوند. این ذرات زیاد تر برای غربالگری برای نشانگرهای زیستی که علائم بیماری‌هایی نظیر سرطان می باشند، منفعت گیری خواهد شد.

اکنون، تنها راه جداسازی پلاسما خون منفعت گیری از سانتریفیوژ است که مثالهای خون را با شدت زیاد می چرخاند تا سلول‌های خونی از پلاسما جدا شود.

با این حال، حتی بعد از چند بار سانتریفیوژ، تا این مدت هم برخی از سلول ها و پلاکت های حاضر در پلاسمای خون وجود خواهد داشت که می توانند تجزیه یا تخریب شوند  و با انتشار کردن محتوای اضافی، تبدیل مواد ناخواسته شوند که بر صحت آزمایش های تشخیصی تأثیر می گذارد.

این تیم یک دستگاه نمونه اولیه قابل حمل (با اندازه ۳۰ سانتیمتر) را برای قرار دادن تراشه ExoArc (۳٫۵ سانتیمتر) ساخته است، که دارای یک رابط صفحه لمسی بزرگ برای انجام تنظیمات بوده و این چنین پمپ ها و لوله های داخلی برای پردازش نمونه های خون و جمع آوری پلاسما خون جدا شده را در خود دارد. این تیم به همراه  متخصصان مرکز ملی سرطان سنگاپور (NCCS) و چند بیمارستان و مرکز تحقیقاتی دیگر، با تجزیه و تحلیل مشخصات میکرو RNA پلاسما خون، از نظر بالینی کارکرد ExoArc را قبول کردند. آنها نشان دادند که این روش قادر است با حساسیت ۹۰ درصدی سلول‌های سرطان ریه را نشان دهد. این تیم تحقیقاتی این چنین دریافتند که مشخصات میکرو RNA  پلاسما و وزیکول‌های خارج سلولی افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ نسبت به شرکت کنندگان سالم ترکیب متغیری دارد. این نوشته مشخص می کند که ExoArc پتانسیل پشتیبانی به جداسازی و شناسایی نشانگرهای زیستی مرتبط با بیماری‌ها را دارد.