به گزارش خبرخوان
به گزارش شبکه شرق، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی هشدار میدهد: «شدت خودکشی در بین پزشکان و رزیدنتها صعودی شده و گمان دارد که به زودی نرخ خودکشی پزشکان در ایران از دیگر سرزمینها پیشی بگیرد.»
بر پایه آخرین بازدیدها، آمار خودکشی در بین پزشکان مرد ۴۰ درصد و در پزشکان زن ۱۳۰ درصد، نسبت به جمعیت عمومی، افزایش یافته که عدد قابل دقت و دلواپسکنندهای است. آمار فرد دیگر مشخص می کند که خودکشی پزشکان در چند سال تازه، پنج برابر شده است.
سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی هشدار میدهد: «شدت خودکشی در بین پزشکان و رزیدنتها صعودی شده و گمان دارد که به زودی نرخ خودکشی پزشکان در ایران از دیگر سرزمینها پیشی بگیرد.»
این پزشک این چنین اصرار میکند: «ما اکنون در ابتدای موج گذار از مهاجرتها و خودکشیهای جامعه پزشکی هستیم. این مقدمه شرایط جاری است و به نظر من ماحصل سالهای سال مدیریت غلط درمانی است که اگر جلوی این روال گرفته نشود، ادامه اشکار میکند. در این چنین فضایی اصلاحات جوابگو نیست و نیاز به تحول است.»
میگویند، دکتر سمیرا آلسعیدی از بعد تنهاییهایش برنیامد و مهدی عبدوس، پزشک در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «خانم دکتر سمیرا آلسعیدی فوق تخصص روماتولوژی از بین ما رفت. ایشان روز قبل پلن دارویی خودکشی خود را با رزیدنتها نقل کرده، آنها نوشته را جدی نگرفته و سر به سر ایشان هم میگذارند، مرحوم به گواهی همکاران، خوش اخلاق، فعال و با وجدان کاری بوده. از ایشان یک فرزند به یادگار مانده است. احتمالا در لحظات آخر زندگی حرف های من زنی هستم که دنیا را روی انگشتان خود میچرخانم، اما از بعد دلتنگیهایم بر نمیآیم. پزشکان زیاد تر از دیگر اقشار جامعه در معرض تنش و استرسهای زیاد کاری می باشند. آنها اندوخته سرزمین می باشند احترامشان را نگه داری کنید. تنهایشان نگذارید.»
شرایط بهطوری دلواپسکننده شده است که تعداد بسیاری از کارشناسان هشدار خواهند داد که باید تصمیمات جدیتری از سوی مسوولان وزارت بهداشت گرفته شود. زمان مرگ پرستو، محمد رئیسزاده، رئیس سازمان نظام پزشکی درمورد نوشته خودکشی در کادر سلامت حرف های می بود: «کمیته اختصاصیای برای رسیدگی به مشکلات نیروهای طرحی راهاندازی شده است تا از حوادثی همانند نورآباد پیشگیری کند.»
او اصرار کرده می بود: «افتپزشک و نبوده است برنامهای برای پزشکان متخصص بومی اتفاقاتی، چون مرگ پرستو بخشی را رقم میزند.» این چنین قرار می بود کمیتهای برای پیگیری و بازدید خودکشیها فعال شود. حال باید دید که نتایج این عمل های چه میشود و آیا میتواند روال صعودی خودکشیها را افت دهد یا نه؟
شدت گرفتن خودکشی پزشکان و کادر درمان
بازدید توییتها و مطلبهای تسلیت از سوی رئیس بیمارستان شریعتی و امیراعلم همه گویای این است که سمیرا آلسعیدی تا لحظه پیش از مرگ بهشدت کار میکرد و تا آخر عمر دست از درمان بیمارانش نکشیده است. پرسوجوها این چنین حاکی از این است که او بهشدت مهربان و خوشاخلاق بوده و مدام تلاش در پشتیبانی به بیماران داشته است. با این حال سوال تعداد بسیاری از مردم این است که چرا یک پزشک که جایگاه مهمی در جامعه دارد، اینگونه زندگی را ترک میکند؟
سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی میگوید: «چند سالی است خودکشی در کادر درمان به اختصاصی پزشکان زیاد شده است. این زیاد شدن نسبت به قبل است و یقیناً باید بگویم که در کشوری همانند آمریکا آمار خودکشی بالاتر است. با این حال مساله مهم این است که در جامعه جاری ما شیب خودکشی افزایش یافته و حتی امکان پذیر در صورت اجرا نشدن پیشگیریهای الزامی، به زودی نرخ خودکشی ایران از دیگر سرزمینها زیاد تر شود.» او این مساله را با دقت به آمار خودکشی قطعی ۱۶ نفر در سال ۱۴۰۲ گفتن میکند با اصرار بر این مسئله که امکان پذیر آمارها از این عدد زیاد تر باشد، اما سکوت خانوادهها و آبروداری مانع از اظهار خودکشی شود. میرخانی اتفاق خودکشی را چند عاملی میداند و اصرار میکند: «هیچزمان نمیتوان او گفت، یک نفر به چه علت عمل به خودکشی کرده است. قطعا عوامل بسیاری در این نوشته نقش دارند، اما بهطور کلی مسائلی در جامعه پزشکی وجود دارد که امکان پذیر تشدیدکننده عوامل شخصی فرد شود.»
«وقتی رشته پزشکی، رشته زیاد محبوبی می بود و موقعیت مالی خوبی هم داشت. پزشک با مداوا کردن بیمار حس خوبی اشکار میکرد و از جایگاه مساعد منفعتمند میشد، اما متاسفانه در چند دهه تازه مشکلات مالی زیاد تر شده است. پزشکان طبق معمول به علت شرایط شغلی از نظر خانوادگی و عاطفی حساستر خواهد شد و از نظر دیگر بیداریهای مکرر فرد را بهشدت صدمهپذیر میکند.»
میرخانی با گفتن با اهمیت ترین عوامل تاثیرگذار روی خودکشی پزشکان میگوید: «یکی دیگر از عوامل، سختی کار است که هنگامی با ناکامیهای پزشکی مواجه شود، فرد را دچار ناراحتی عمیق میکند. از نظر دیگر او گفت و گو برخوردهای خشن بیمار و خانوادههای بیمار با پزشک است. چون موقعیت پزشکان در چند سال قبل کم شدن کرده است. در تعداد بسیاری اوقات خانواده زیاد از بیمارهایی که فوت کردند؛ پزشک را تقصیر کار نمود خواهند داد. خانواده بیمار طبق معمول بدون هیچ بازدید برخوردهای خشن نسبت به پزشک معالج اعمال میکنند. مواردی دیده شده که حتی به پزشکان دعوا کردند یا آنها را با چاقو زدند. بهطور کلی مقدار امنیت پزشکان پایین آمده است.»
او یکی دیگر از عوامل موثر بر حال جاری پزشکان را محیط پادگانی بیمارستانها گفتن میکند: «این نوشته به خصوص در رابطه رزیدنتها صدق میکند. آنها بعضی اوقات ۷۲ ساعت نمی توانند بخوابند و این شرایط بهشدت خطرناک است. طبق معمول این شرایط آنها را دچار افسردگی میکند و نیاز به درمان دارند، اما بعضی اوقات زمانها این درمان به موقع انجام نمیشود. احتمالا باورش سخت باشد، اما یک پزشک امکان پذیر تنها زمان خوابیدن و حمام رفتن را اشکار کند و زیاد تر زمانها مشکلاتش لاینحل باقی میماند.»
پیش از این، علی سلحشور، سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل سازمان نظام پزشکی ایران هشدار داده می بود: «این حجم از افسردگی بین پزشکان جوان بیسابقه است!»
یک مطالعه در سال ۱۴۰۰ درمورد حالت سلامتی رزیدنتهای در حال تحصیل در دانشگاههای علومپزشکی سرزمین مشخص می کند: «۲۳درصد از دستیاران پزشکی دارای افسردگی شدید تا زیاد شدید بودهاند. نزدیک به ۲۵درصد از افراد اضطراب شدید تا زیاد شدید و نزدیک به ۳۴درصد از آنها استرس شدید تا زیاد شدید داشتهاند.»
میرخانی یکی دیگر از ریشههای مهم این شرایط را دوران رزیدنتی میداند: «در سیستم سلامت و بهداشت ما تحقیر سیستماتیک وجود دارد. ساختار بهطوری است که از رزیدنت بیگاری میکشند و او هم هیچ راه فراری ندارد. او نمیتواند کوچکترین مخالفتی با بالادستی خود داشته باشد چراکه مطابق قراردادی که دارد امکان پذیر که پای ضامنها و وثیقهای که گذاشته، پیش کشیده شود؛ به این علت ترجیح میدهد سکوت کند. به هر حال زیاد تر این افراد امکان ازدواج ندارند و در یک محیط ناامن زندگی میکنند.» سعید بابایی، روانشناس با دقت به خودکشیهای تازه پزشکان پیشنهاد میکند: «هر چه مقدار ما شرایط خوبی داشته باشیم و از همه اختلالها به دور باشیم همانند افسردگی و اضطراب، امکان پذیر حس ناکافی بودن ما را به پوچی رساند و همه تروماهای دوران کودکی تاثییر مستقیم رویمان بگذارد.»
میرخانی در ادامه عوامل تاثیرگذار روی حال جاری جامعه پزشکی میگوید: «تعداد بسیاری از دانشجویان پزشکی برخلاف فکر عمومی در دوران گذراندن طرحشان در شهرستانها طبق معمول در اتاقهای محقر زندگی میکنند. شما ببینید چند عامل آنها را تحتتاثییر قرار داده است. بعد هنگامی همه این عوامل دست به دست هم خواهند داد برخی به آخر زندگی میاندیشند.»
میرخانی با اصرار بر این مساله که «خودکشی در دین ما اخلاقی و پسندیده نیست» یادآوری میکند: «افرادی که خودکشی میکنند در شرایط خاص روحی قرار میگیرند و آگاهی خود را به زندگی از دست خواهند داد و عملشان ناخودآگاهانه است؛ به این علت این کار یاغیگری در برابر خدا یا کفر نیست.»
اگر چه امکان پذیر این مساله به بین آید که پیش از این هم زیاد از رزیدنتها و پزشکان با این عوامل دستوپنجه نرم میکردند، با این حال میرخانی میگوید: «وقتی مردم برای پزشکان احترام بسیاری قائل بودند، اما اکنون اقبال عمومی جامعه از دست رفته است. دیگر احترام قبل خود را ندارند. ربط بین مردم و پزشکان نامناسب شده است و علت این کار به ساختار بهداشت سرزمین برمیگردد. هزینههای درمان بالا رفته است و بیمهها طبق معمول این هزینه را نمیپردازند و بیمار و پزشک رودرروی هم قرار میگیرند.»
حال باید دید که مسوولان چه راهحلی برای برونرفت از شرایط جاری دارند و چطور میتوانند محیط پزشکان را امن کنند تا این اندازه تنها نباشند تا به جایی برسند که حتی از فرزند خود بگذرند و خود را بکشند.
دسته بندی مطالب
اخبار کسب وکار
منبع