یادی از اسکوییِ فقید؛ صدای ماندگار ورزش_خبرخوان

به گزارش خبرنگار فرهنگی ،‌ صدایش صلابت تعداد بسیاری داشت و هر شنونده‌ای را میخکوب می‌کرد. کافی می بود مخاطب پای گزارش‌های ورزشی او بنشیند، آن زمان می بود که از شوق گزارش‌های ورزشی استاد اسکویی به وجد می‌آمد. بیراه نیست بگوییم که ورزش دوستان و دوستداران ورزشی از چند دهه قبل با صدای استاد اسکویی عجین شده‌اند و به عشق او گزارش‌های ورزشی را می‌شنیدند.

امروز این استاد که به صدای خاص در رادیو شهره می بود را از دست دادیم و اهالی رادیو به سوگ نشستند. شادروان شاگردان تعداد بسیاری را در رادیو پرورش کرد و به حرفه‌ای بودن در رادیو زبانزد می بود.

به رسم یادبود با چند همکاران و دوستان قدیمی اش او مباحثه کردیم که در ادامه از نظرتان می‌گذرد:

به جوانان آموخت

خسرو والی‌زاده، گزارشگر و کارشناس ورزش فوتبال در رادیو ورزش ضمن تسلیت به اهالی رادیو او گفت: درگذشت استاد را به اهالی رادیو تسلیت می‌گویم. هنگامی این خبر را شنیده‌ام زیاد غمگین و متأثر شدم. روز قبل با این که ساعت ملاقات همه شده می بود اما به دیدن استاد اسکویی به بیمارستان رفتم. احتمالا آخرین فردی بودم که قبل از فوت استاد به دیدنش رفتم. زیاد متأسفم که این هنرمند را از دست دادیم.

وی که از نزدیکان استاد اسکویی است، درمورد این گوینده فقید می‌گوید: آشنایی ما با استاد به اواخر سال ۱۳۵۸ سپس از انقلاب اسلامی برمی‌گردد. وقتی که داخل کار رسانه شدم، استاد اسکویی را می‌شناختم. از همان سال‌ها با یکدیگر دوست بودیم. استاد یکی از مشوق‌های من برای ورودم به رادیو می بود. یکی از برنامه‌هایی که افتخار داشتم نزد استاد باشم «صدای وزش» رادیو تهران می بود که بعدها از رادیو جوان پخش شد. بعد از افتتاح رادیو ورزش هم از سال ۱۳۷۸ از این شبکه روی آنتن می‌رفت. نزدیک به ۲۵ سال با برنامه «صدای ورزش» در کنار استاد اسکویی بودم. یقیناً برنامه‌های دیگر هم در خدمت استاد بودم. به شخصه زیاد از استاد آموختم، به گفتن بزرگترین و قدیمی‌ترین عضو رادیو زیاد از استاد آموختیم.

والی‌زاده با اشاره به ویژگی‌های اخلاقی استاد اسکویی، پافشاری کرد: زیاد محترم و خانواده دوست می بود. زیاد به همکاران به اختصاصی به جوانان پشتیبانی می‌کرد. بیشتر از ۳۰ سال با استاد کار کردم. او تجربیاتش را به همه منتقل می‌کرد. امروز که روز معلم است استاد دارفانی را وداع او گفت. استاد اسکویی آدم بی‌حاشیه‌ای می بود و صدایش به گفتن گزارشگر و گوینده همیشه ماندگار خواهد ماند.

چشم امید به برگشت او داشتیم

در پی درگذشت مسعود اسکویی، گوینده پیشکسوت رادیو و تلویزیون، رییس سازمان صداوسیما در پیامی درگذشت وی را تسلیت او گفت. در مطلب پیمان جبلی آمده است: چشم امید به برگشت و بهبود استاد مسعود اسکویی داشتیم تا بار دیگر با صدای جادویی و سحرانگیز خود، گوش‌هایمان را بنوازد.

در او گفت‌و‌گو با استاد که روی تخت بیمارستان می بود جز امید به آینده و انرژی زیاد شنیده نمی‌شد. دوست داشتیم خبرهای خوش پیروزی‌های جوانان‌مان در المپیک اینده و مسابقات جهانی را از زبان او بشنویم اما در برابر تقدیر الهی چه می‌شود کرد.

درگذشت استاد مسعود اسکویی را به خانواده، دوستان و اهالی رادیو تسلیت حرف های و برای آنان صبر الهی و برای آن مرد محترم و باوقار، رحمت الهی مسئلت می‌کنم.

اسکویی، شاگردان تعداد بسیاری را برای صدا پرورش کرد

علی بخشی‌زاده معاون صدا در پیامی درگذشت مسعود اسکویی را تسلیت او گفت. در مطلب او آمده است: مرحوم مسعود اسکویی گرامی که عمر پربرکت خود را وقف خدمت به مردم و انعکاس شور و شوق رویدادهای ورزشی به مخاطبان رادیو کرد، با صدایی گرم و گیرا و لحنی صمیمی و به یاد ماندنی، خاطرات ماندگاری را در اذهان شنوندگان به یادگار گذاشت.

ضمانت، اخلاق حرفه‌ای، شور و اشتیاق توصیف‌ناپذیر ایشان به ورزش و عشق بی‌حد و مرز به رادیو، الگویی مورد قیمت برای نسل‌های آینده گویندگان و اهالی رسانه خواهد می بود.

درگذشت این گوینده پیشکسوت و پرتلاش ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر برای جامعه رسانه و ورزش سرزمین است. از خداوند متعال برای ایشان رحمت واسعه و علو درجات و برای خانواده محترم، صبر و شکیبایی آرزومندیم.

او تا آخرین نفس در رادیو ورزش به عشق مخاطبان زندگی کرد و یاد و خاطره او مدام در قلب‌هایمان زنده خواهد ماند.

عاشق ورزش و رادیو می بود

علی شاکری، کارشناس والیبال و هندبال رادیو ورزش از دوستان و همکاران قدیمی این گوینده فقید، خاطرنشان کرد: کارم را با آقای اسکویی از سال ۱۳۷۲ اغاز کردم. من که تازه کار بودم و استاد هم پیشکسوت ما. در برنامه «عصرانه» با استاد اسکویی آشنا شدم. یقیناً از قبل سابقه و آوازه شان را شنیده و شناخت داشتم. تا این که کم‌کم با گزارشگری والیبال کارم را در کنار او اغاز کردم. این همکاری تا اغاز رادیو ورزش ادامه داشت اما با افتتاح این شبکه ربط ما زیاد جدّی‌تر شد. «جهان ورزش والیبال» یا «صبح ورزش» را در کنار هم بودیم. بعضی اوقات شادروان اسکویی مجری و من هم کارشناس بودم و بالعکس. قبل از این که او در بستر بیماری بیفتد با هم کار می‌کردیم.

او همین طور گفت: او زیاد انسان رئوف، مهربان، دوست، مشوق و متواضع می بود. غرور و تکبر نداشت و بی‌ریا کار او را با عشق انجام می‌داد. عاشق میکروفن می بود. رابطه پدر و پسری داشتیم. زیاد خوب ربط برقرار می‌کرد. زیاد از استاد آموختم. استاد اسکویی بزرگتر و راهنمای خوبی برای ما می بود. 

جایش همیشه سبز خواهد می بود

میرزا شفیع، کارشناس ورزش و یکی از دوستان قدیمی مرحوم استاد اسکویی تصریح کرد: مرحوم اسکویی از پیشکسوتانی می بود که این افتخار نصیب من شد که در نشریات همکاری داشته باشیم. در رادیو ورزش هم ۲۲ سال با هم همکار بودیم. حتی همسفر هم بودیم. استاد دو فرزند پسر داشت که هر دو فرزندش هم در کانادا زندگی می کنند. وقتی که استاد اسکویی برای دیدن فرزندانش به کانادا رفته می بود با همدیگر همسفر بودیم.

وی با اشاره به ویژگی‌های اخلاقی پیشکسوت خوش صدای رادیو ورزش، فرمود: استاد علاقه مند می بود همه در کارشان پیشرفت کنند. او پشتیبانی صمیمی و یک پدر برای همه می بود. بدون تردید استاد اسکویی در رسانه ملی اسطوره می بود. همه خاطرات خوبی از استاد دارند. همیشه با روی باز و انرژی مثبت با همه صبحت می‌کرد. زیاد پرتلاش می بود، هیچ زمان از کار دست نکشید و عاشق کار او می بود. با رفتن او خلا بزرگی در رادیو ورزش به وجود می‌آید. صدای مسعود اسکویی برای همیشه ماندگار است و جایش برای همیشه سبز خواهد می بود.

با توانایی همراه با صدایی خاص

صدرالدین کاظمی، کارشناس همه رشته های ورزشی که به گفتن گزارشگر کشتی با مرحوم اسکویی برنامه «صبح و ورزش» را به زمان دو ساعت اجرا می‌کرد، او گفت: تقریبا به زمان ۴۰ سال است که همدیگر را می شناسیم. روابط ما صمیمی می بود و با استاد انس و الفت داشتیم.

کاظمی در ادامه اضافه کرد: مرحوم اسکویی شخصیت منحصر به فردی داشت. از نظر جنس صدا، تک و خاص می بود.هر فردی این قوت، حجم صدا و شیرینی صدا را نداشت. با توانایی می بود و همه مرحله های آکادمیک کار را در داخل و خارج از سرزمین فرا گرفته می بود. صدایش متفاوت می بود. این چنین معلومات و اطلاعات ملزوم را در رشته ورزشی خصوصاً چند رشته ورزشی و درصدر آنها والیبال داشت. ضمن این که گزارش‌های ورزشی را زیاد عادلانه قضاوت می‌کرد. 

مسعود اسکویی مجری و مفسر ورزش رادیو وتلویزیون امروز در ۸۵ سالگی دارفانی را وداع او گفت. وی مدتی پیش به علت شکستگی ناحیه پا و لگن در بیمارستان لاله عمل جراحی شده و مدتی در قسمت مراقبت های اختصاصی به سر می‌برد. وی از سال ۱۳۴۵ به استخدام تلویزیون ملی ایران درآمد و سابقه حدودا ۵۷ سال گزارشگری و فعالیت در رادیو و تلویزیون را داشت. اسکویی از جمله پیشکسوتان خوش نام و خوش صدای رسانه ملی به شمار می‌رفت که تعصب و غیرت تحسین برانگیزی به رادیو و خصوصاً حوزه ورزش داشت.

مریم رستمی مدیر رادیو ورزش بانوان زمان مراسم تشییع استاد فقید مسعود اسکویی را یکشنبه ۱۶ اردیبهشت از مسجد بلال صدا و سیما خبرداد.

انتهای مطلب/