شکل گیری نشاط کودکان با جیغ و دست و هورا یا اتفاقی درونی؟!_خبرخوان

به گزارش خبرنگار فرهنگی ، چند صباحی است درمورد این مسئله او گفت و گو می‌شود آیا تلویزیون و یا رسانه بایستی نشاطی را برای کودکان تشکیل کند که فقطً به‌لحظه عواطف و احساسات آنها را برانگیزد و به یک تخلیه اصطلاحاً «آنی» برسد،
اما به‌صورت ملموس و شفاف در شبِ انتخاب برگزیدگان «عروسک‌خونه» جشنواره عروسکی تلویزیون، زمان تشکر از حسن دادشکر او با انتقاد از دعوت کاراکترهای کودک تلویزیون به «جیغ و دست و هورا» از مدیران تلویزیون خواست نسبت به این فرمول در برنامه‌سازی بازنگری داشته باشند.

خواست برای تشکیل خلاقیت و نوآوری در ساخت برنامه‌های کودکانه یک امر ضرور بوده و هست، همان گونه که تعداد بسیاری از کاراکترهای محبوبِ کودک در تلویزیون که تعداد بسیاری از آنها این روزها در تلویزیون نیستند این گله های را نسبت به تلویزیونی‌ها داشته و دارند.

اما آیا جیغ و دست و هورا عمل غلطی است که تعداد بسیاری از کارشناسان باور دارند فقطً آنی و به‌لحظه است و نشاطی پاینده و پابرجا برای کودک تشکیل نمی‌کند. اگرچه گروهی دیگر بر این باورند که نسبت به این اتفاق باید رده‌بندی سنی اتفاق بیفتد؛ یعنی برای خردسالان می‌تواند مفیدتر از کودکان باشد.

دکتر نشاط بشارتی در او گفت‌وگویی که با خبرنگار تسنیم داشته درمورد تأثیر نشاط کودکان بر سلامت جسم و نوشته «جیغ و دست و هورا» سخن بگویید کرده است. او دراین‌باره او گفت: آنچه علم پزشکی از اغاز پیدایش آن را به‌گفتن یک اصل پذیرفته این است که روان انسان در هر سن و سال و در هر جایگاهی می‌تواند تأثیر بسیاری بر جسم او بگذارد، بر همین مبنا، می‌توان پلی بین طب قدیم و طب تازه تشکیل کرد، چرا که در هر دو رویکرد به بیمار، هم جسم او مورد دقت قرار می‌گیرد و هم می‌توان از حالات روحی او شرایط بهتری برای درمان او یافت، اما طب در زمان معاصر، اگرچه پایه و مبنا خود را غیر از تشخیص بالینی بر انواع تصویربرداری‌ها و آزمایشات و… می‌گذارد باز هم امکانی را برای این فرایند در نظر می‌گیرد که اگر جسم بیمار در شرایط فرد دیگر قرار داشت، امکان بهبودی یا اساساً امکان ابتلا به حداقل می‌رسید یا اصلاً ابتلایی شکل نمی‌گرفت.

او گفت: با این مقدمه می‌رویم سراغ بخشی از جامعه که امروز بیشتر از هر زمان فرد دیگر به نشاط و نشاط و بازی نیاز دارند. این قسمت از جامعه که کودکان می باشند، با اتفاقاتی که زندگی معاصر بر سر خانواده‌ها آورده است، شکل تفریح و بازی آن‌ها هم تحت‌الشعاع قرار گرفته است، برای مثال بازی‌های دهه‌های قبل، جسم کودک را به‌شکل گسترده‌ای دچار می‌کرد. بازی‌ها زیاد تر فیزیکی می بود و بچه‌ها در گروه‌های چندنفری به بازی می‌پرداختند، این گروه‌های چندنفره هم شکل اجتماعی به فرزند می‌داد، هویت جمعی او را ترغیب می‌کرد و گسترش می‌داد و هم علتمی‌شد جنب‌و‌جوش فیزیکی داشته باشد و بر سلامت جسم او مؤثر افتد.

بشارتی پافشاری کرد: امروز اما خبری از این مدل بازی‌ها نیست، به‌جای این بازی‌ها، بازی‌هایی آمده است که اگرچه زیاد تر فکری می باشند، اما زیاد تر در فضای مجازی شکل می‌گیرند و یا در گوشی موبایل مورد منفعت گیری قرار می‌گیرند آن‌هایی هم که در موبایل‌ها نیستند، دستگاه‌های بازی گسترش یافتهای می باشند که هر روز رنگ‌وبوی تازه‌تری به خود می‌گیرند و مشتری‌های زیاد تر به آن‌ها علاقه‌مند خواهد شد. در این شرایط، یکی از با اهمیت ترین پیشنهاد‌هایی که پزشک می‌‎تواند داشته باشد این است که به نشاط گروهی یا فردی به‌صورت فیزیکی و میدانی پرداخته شود.

او با اشاره به این که باید نشاط درونی اتفاق بیفتد نه فقطً آنی و لحظه‌ای، اضافه کرد: بعضی اوقات می‌بینم که انواع جشنواره‌ها و کارگاه‌ها و برنامه‌های تلویزیونی و مسابقاتی در جایگاه‌های گوناگون برگزار می‌شود که همه آن‌ها مبین این مسئله مهم می باشند که نشاط باید درون بچه‌ها شکل بگیرد و این نشاط به‌گفتن مقدمه‌ای در پرورش روحی و جسمی بچه‌ها تأثیرش را در مرور زمان خواهد گذاشت. جشنواره‌ها، برنامه‌های تلویزیونی که بچه‌ها می‌توانند در آن‌ها به‌گفتن تماشاگر یا حتی شرکت‌کنند وجود اشکار کنند، در زندگی آن‌ها تأثیر بسیاری می‌گذارد، این تأثیر خروجی مساعد خواهد داشت که نهایتاً به سلامتی جسم آن‌ها ختم خواهد شد.

بشارتی در خاتمه خاطرنشان کرد: سلامت روح، اسایش روح و… علتمی‌شود جسم تاب‌آوری بیشتری در برابر مشکلاتها داشته باشد، این تاب‌آوری در نهایت استقامت جسم را بالا می‌برد و خروجی آن بالارفتن توان جسمی است، این قاعده هم برای کودکان صدق می‌کند و هم بزرگسالان.

برآیند سخن بگویید‌های دکتر نشاط بشارتی هم به خلأ و فقدان دقت به بازی‌های میدانی و فیزیکی اشاره دارد و هم نشاطی که باید درونی اتفاق بیفتد نه فقطً لحظه‌ای و آنی؛ آن جیغ و دست و هورا باید باشد و برنامه‌سازی خلاقانه و نوآورانه که مخاطب کودک را از پایِ بازی‌های فقطً «مجازی» به‌سمت نشاط به‌واسطه بازی‌های فیزیکی و میدانی سوق دهد.

انتهای مطلب/+