به گزارش خبرنگار فرهنگی ،  مدیریت کنداکتور تلویزیون مقوله‌ای است که از هر جهت اهمیت دارد، روزی برای چینش ترکیب پخش سریال‌ها و برنامه‌ها این مدیریت الزام دارد و روزی هم برای جلوگیری از بدقولی کنداکتوری، این مدیریت ملزوم است، یقیناً این بدقولی‌ها مسبوق به سابقه بوده که چندین دفعه سریال بدقولی‌های تلویزیون را برای پخش سریال و برنامه حتی وجود مجری‌ای خاص اتفاق افتاده است.

روزی سریالی به‌نام «دودکش۲» که علی‌رغم پخش گسترده اخبار رسانه‌ای‌اش، روی آنتن نرفت یا چندین دفعه سریال‌هایی که از شبکه سه سیما پخش می‌شد که آخرین آن به سریال «بیست‌کویید» برمی‌گردد. یا وقتی که مجموعه کلبه عموپورنگ پخش می‌شد این اعتراضات را نسبت به پخش نامنظم این مجموعه نمایشی داشتند. حتی چندی پیش این انتقادها به عدم پخش بدون خبر از شبکه یک برای سریال «رخنه» و اخیراً سریال «آقای قاضی» هم نقل شد.

این بار بدقولی کنداکتوری گریبان برنامه «بسته پیشنهادی» را گرفت.

ماجرا از این قرار است؛ فصل دوم برنامه «بسته پیشنهادی» با اجرای مژده لواسانی از سال قبل روی آنتن شبکه دو سیما رفت. این برنامه همچون فصل اول به اراعه پیشنهادهایی در باب فرهنگ و هنر پرداخت و در ایام و مناسبت‌های فرهنگی و هنری همانند جشنواره فیلم فجر اختصاصی این رویدادها به او گفت‌و‌گو و پخش برنامه پرداختند. 

این برنامه در سال جاری در چند تکه پنجشنبه و جمعه روی آنتن رفت اما اکنون سه هفته است که بدون زیرنویس یا خبر رسانی یک باره قطع شده است و هیچ خبری از «بسته پیشنهادی» نیست. روابط عمومی این برنامه هر هفته پیش خبری از تکه تازه برنامه برای روزهای پنجشنبه و جمعه در اختیار رسانه‌ها قرار می‌داد در حالی‌که سه هفته است این خبر‌رسانی هم وجود ندارد. 

عوامل برنامه تا این مدت در باب چرایی پخش نشدن «بسته پیشنهادی» در سه هفته تازه توضیحی نداده‌اند اما پیگیری‌های خبرنگار تسنیم برای دلایل توقف یک باره برنامه ادامه دارد. آخرین قسمتی که از این برنامه رفت درمورد پادکست می بود و مجری مسئله‌ای درمورد خداحافظی یا آخر این برنامه نگفته می بود.

به‌نظر می‌رسد تلویزیون در کنار دقت به مدیریت درست کنداکتوری برای چینش سریال‌ها و برنامه‌ها به رسیدن به یک کنداکتور منظم و جلوگیری از بدقولی در پخش، نیاز مبرم دارد. علی‌رغم این که احتمالا هر مسئله‌ای اعم از مشکلات فنی و یا دلایل دیگر عامل عدم پخش یک برنامه و سریالی در زمان مقرر باشد، اما دقت به زمان مخاطب از هر مسئله‌ و توجیه قابل‌قبولی هم مهمتر است.

انتهای مطلب/