در ۱۷ مه ۲۰۰۰، تلسکوپ فضایی هابل تصویری با رنگ واقعی از سحابی N11A گرفت.

سحابی N11A در یک منطقه ستاره‌زای دیدنی در ابر ماژلانی بزرگ قرار دارد و کهکشان کوچک آن همراه کهکشان راه شیری ما از نیمکره جنوبی قابل مشاهده است. این سحابی به‌صورت اختصاصی برای ستاره‌شناسان دلنشین است چون کوچک‌ترین و فشرده‌ترین سحابی در آن منطقه است و نشان‌دهنده تازه ترین اتفاقات راه اندازی ستاره عظیم در آنجا است.

قوت تصویربرداری عالی هابل، اخترشناسان را قادر ساخت تا این سحابی را با جزئیات بیشتری ببینند و ساختار پوشش گاز داغ و این چنین ستارگان تعبیه‌شده‌ در مرکز آن را مطالعه کنند.

این عکس برای اولین‌بار امکان شناسایی ستارگانی را فراهم کرد که واقعاً در آن منطقه می‌درخشند. این چنین اطلاعاتی برای فهمیدن بهتر شکل‌گیری ستارگان پرجرم، با وزن بیشتر از ۱۰ برابر خورشید ما، الزامی است.

سحابی N11A همانند یک گل رز ظریف شناور در فضا است. تشعشعات شدید ستارگان عظیمی که در مرکز N11A جاسازی شده‌اند، گاز اطراف را با درخششی ملایم روشن می‌کند. شوک‌ها و بادهای ستاره‌ای قوی ناشی از ستارگان پرجرم و تازه متولدشده‌ در هسته درخشان N11A، حفره‌ای در گاز و غبار را بیرون آورده‌اند.

تابش شدید علتمی‌شود گاز اطراف به روشی همانند به نور نئون، فلورسانس شود. ما باید ویژگی‌های مناطق ستاره‌زایی را در کهکشان‌های همسایه‌مان مطالعه کنیم تا بفهمیم ستاره‌های جوان در دوردست چطور راه اندازی خواهد شد.