ناوهای هواپیمابر، کشتی‌های جنگی می باشند که تجهیزبه عرشه‌ای کامل برای حمل، استقرار و برگشت دادن هواپیماها می‌باشند. از آنجایی که این ناوها به نیروهای دریایی این امکان را خواهند داد تا از قوت هوایی بدون اتکا به پایگاه‌های محلی منفعت گیری کنند، طبق معمولً به گفتن کشتی‌های مهم ناوگان عمل می‌کنند. این ناوهای عظیم الجثه، قلب تپنده هر نیروی دریایی قوی را راه اندازی خواهند داد. آن‌ها نه تنها پایگاه‌های متحرک هوایی می باشند، بلکه با داشتن تسلیحات سنگین، توانایی رزمی بسیار‌ای نیز دارند. در اینفوگرافیک زیر، تعداد ناوهای هواپیمابر در حال خدمت در کشورهای گوناگون را تا ماه مه ۲۰۲۴ مشاهده می کنید.

اینفوگرافیک بالا فقط شامل کشتی هایی می شود که قادر به حمل هواپیما می باشند (به استثنای آنهایی که فقطً برای هلیکوپتر طراحی شده اند). این لیست بر پایه داده های منبع های گوناگون است.

سلطه ایالات متحده

ایالات متحده با ۱۱ ناو هواپیمابر در کل، ۴۰ درصد از مجموع ناوگان جهانی را در اختیار دارد. برخی از ناوهای آمریکایی می توانند نزدیک به ۸۰ جنگنده را حمل کنند. مجموع فضای عرشه ترکیبی این سرزمین بیشتر از دو برابر مجموع کشورهای دیگر است.

در کنار فرانسه، ایالات متحده تنها کشوری است که ناوهای هواپیمابر با سوخت هسته‌ای دارد. این کشتی‌ها می‌توانند تا وقتی که مواد غذایی و مهمات خدمه کافی باشد، بدون نیاز به سوخت‌گیری در دریا بمانند.

در سال ۲۰۲۴، تازه ترین، بزرگترین و پیشرفته ترین ناو هواپیمابر چین به نام فوجیان، آزمایشات دریایی را اغاز کرد. با اضافه شدن این کشتی، این سرزمین در رتبه دوم قرار می گیرد.

از ۱۱ کشوری که در ناوگان خود ناو هواپیمابر دارند، شش سرزمین عضو ناتو می باشند.