به گزارش برنا؛ در تحقیق دانشگاه اکستر انگلستان، محققان دریافتند افراد با نوع ژنتیکی که ژن SMIM۱ را غیرفعال می‌کند، وزن بدن بالاتری دارند و انرژی در حالت استراحت کمتری مصرف می‌کنند. این بینش به‌طور بالقوه می‌تواند به رویکردهای جدیدی برای درمان چاقی منجر شود.

اکنون گروه تحقیقاتی علاقه‌مند به بازدید این نوشته است که آیا داروی تیروئیدی حاضر و مقرون به صرفه می‌تواند به‌طور موثر چاقی را در افرادی که فاقد هر دو نسخه از ژن SMIM۱ می باشند، درمان کند.

ژن SMIM۱ فقط یک دهه پیش در جستجوی ژنی که یک گروه خونی نزدیک به نام Vel را کد می‌کند، کشف شد. این پیشرفت در نتیجه کوششهای اختصاصی برای فهمیدن زیربنای ژنتیکی گروه‌های خونی گوناگون به دست آمد و تبدیل شناسایی SMIM۱ به‌گفتن ژن مسئول گروه خونی Vel شد.

تقریباً از هر ۵۰۰۰ نفر، یک نفر فاقد هر ۲ نسخه از ژن SMIM۱ است. این نادر بودن ژنتیکی اکنون با تمایل به وزن زیاد تر مرتبط است.

نتایج این تحقیق مشخص می کند افرادی که هر ۲ نسخه از ژن SMIM۱ را ندارند در قیاس با افرادی که حداقل یک نسخه کارآمد دارند، زیاد تر در معرض اضافه وزن می باشند.

علاوه بر این، افراد بدون هر ۲ نسخه از ژن، موارد مرتبط با چاقی را همانند سطوح بالای چربی در خون، علائم اختلال کارکرد بافت چربی، افزایش آنزیم‌های کبدی و افت سطح هورمون‌های تیروئید دارند.

نرخ چاقی در ۵۰ سال قبل تقریباً سه برابر شده است و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰، بیشتر از یک میلیارد نفر در سراسر جهان چاق باشند.

چاقی به علت عدم اعتدال بین انرژی دریافتی و مصرفی است که زیاد تر یک تاثییر متقابل پیچیده از سبک زندگی، عوامل محیطی و ژنتیکی است. در اقلیت کوچکی از مردم، چاقی ناشی از انواع ژنتیکی است.

 بازدید زیاد تر این گروه‌ها مشخص می کند که نوع SMIM۱ می‌تواند بر چاقی نزدیک به ۳۰۰ هزار نفر در سراسر جهان تأثیر بگذارد. این نتیجه بعد از تجزیه‌وتحلیل اثرات یافت شده در چهار گروه دیگر از افراد دارای نوع ژن SMIM۱ به دست آمد.

متخصصان تشخیص دادند که داشتن این نوع ژن تاثییر قابل‌توجهی بر وزن دارد و به‌طور متوسط ‌۴.۶ کیلوگرم در زنان و ۲.۴ کیلوگرم در مردان را شامل می‌شود.

محققان اکنون در حال بازدید می باشند که آیا اصلاح ژن SMIM۱ یا گفتن آن می‌تواند راه‌های جدیدی برای درمان چاقی اراعه دهد یا خیر.

نتایج این تحقیق در مجله Cell Press انتشار شده است.