در ۴ اوت ۱۹۶۹، فضاپیمای مارینر ۷ ایالات متحده با مریخ مواجه شد. همتای دوقلوی آن، مارینر ۶، چند روز قبل از آن داخل سیاره سرخ شده‌ می بود.

فضاپیمای مارینر ۶ و ۷ برای پرواز بر فراز استوا و نیمکره جنوبی مریخ طراحی شده‌ بودند. اهداف این مأموریت مطالعه سطح و جو مریخ در طول پرواز‌های نزدیک، به منظور تشکیل مبنایی برای تحقیقات آینده، به‌اختصاصی تحقیقات مربوط به جست‌وجوی حیات فرازمینی می بود.

مقصد مارینر ۶ نیز نمایش و گسترش فناوری‌های آینده برای مأموریت‌های مریخی و اراعه ازمایش ها و داده‌هایی می بود که در برنامه‌نویسی رویایی مارینر هفتم با مریخ سودمند باشد.

دو فضاپیما از ایستگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال پرتاب شدند و بر فراز مناطق استوا و قطب جنوب پرواز کردند. در این دو فضاپیما در کل ۱۴۳ عکس نزدیک از سیاره و ۵۵ عکس از نمای نزدیک به زمین ارسال کردند.

مارینر ۷ جو مریخ را مورد مطالعه قرار داد و ترکیب شیمیایی آن را اشکار کرد. نزدیک‌ترین فاصله هر دو فضاپیما به مریخ تقریباً ۳۵۵۰ کیلومتر می بود.