در ۸ اوت ۱۹۸۹، آژانس فضایی اروپا مأموریت هیپارکوس خود را راه‌اندازی کرد. هیپارکوس موقعیت صد هزار ستاره را اشکار کرد. ماهواره به آرامی در محور خود می‌چرخید و چندین دفعه و چندین دفعه اطراف آسمان را در شیب‌های گوناگون اسکن می‌کرد.

هیپارکوس تا سال ۱۹۹۳ کار کرد. این اولین آزمایش فضایی می بود که به اخترسنجی دقیق و اندازه‌گیری موقعیت اجرام آسمانی در آسمان تعلق داشت. این ماهواره اندازه‌گیری‌های با دقت بالا را از درخشندگی‌های ذاتی، حرکات مناسب و اختلاف منظر ستاره‌ها مقدور کرد و محاسبات بهتری از فاصله و شدت مماسی آنها را ممکن ساخت.

هنگامی که داده‌های ماهواره با اندازه‌گیری‌های شدت شعاعی از طیف‌سنجی ترکیب شد، اخترفیزیک‌دانان درنهایت توانستند همه شش کمیت موردنیاز برای تعیین حرکت ستارگان را اندازه‌گیری کنند.

کاتالوگ هیپارکوس با بیشتر از ۱۱۸۲۰۰ ستاره، در سال ۱۹۹۷ انتشار شد. کاتالوگ Tycho با دقت پایین‌تر و بیشتر از یک میلیون ستاره در همان زمان انتشار شد.

هیپارکوس زوایای بین ستارگان کاملاً جدا شده‌ را اندازه‌گیری کرد و روشنایی آنها را که زیاد تر از یک رصد به رصد دیگر متغیر می بود، ثبت کرد. هر ستاره انتخاب شده‌ برای مطالعه نزدیک به ۱۰۰ بار در طول چهار سال مورد بازدید قرار گرفت.