آخرین خورشیدگرفتگی کامل قرن بیستم_خبرخوان

۱۱ آگوست ۱۹۹۹، بیشتر از ۳۵۰ میلیون نفر در اروپا و آسیا ناظر آخرین خورشیدگرفتگی کامل قرن بیستم بودند.
این اتفاق بر فراز اقیانوس اطلس، چند صد مایلی شرق بوستون، در آمریکای شمالی اغاز شد و به خلیج بنگال ختم شد.

تنها بخشی از سرزمین مهم بریتانیا که ناظر خورشیدگرفتگی کامل (فرو رفتن کامل خورشید در سایه توسط ماه) می بود، شهرستان کورنوال در جنوب غربی انگلستان می بود. بعد از بریتانیا، کسوف در سراسر اروپا و آسیا، ازجمله ایران دیده شد.

در کشورهای شمال فرانسه، همانند آلمان، آسمان صافی وجود داشت. اما در لحظه خورشیدگرفتگی کامل، یک باران سیل‌آسا منظره را خراب کرد. بااین‌حال، به علت تراکم بالای جمعیت در مسیر خورشیدگرفتگی، این یکی از پربیننده‌ترین خورشیدگرفتگی‌های کامل در تاریخ بشر می بود.

در ایستگاه‌های تلویزیونی بین‌المللی، پوشش قابل‌توجهی از پیشرفت سایه کسوف وجود داشت. سایه ماه نیز از ایستگاه فضایی میر روسیه مشاهده شد و ویدیویی از آن به‌صورت زنده از تلویزیون پخش شد.

یک ماه بعد از کسوف، تنها ۱۴ مورد صدمه به چشم ناشی از مشاهده نادرست خورشیدگرفتگی گزارش شد. این عدد کمتر از آنچه در ابتدا فکر می‌شد، می بود. در یکی از جدی‌ترین موارد، بیمار به زمان بیست دقیقه بدون محافظ چشم به خورشید نگاه کرده می بود، اما به‌طور کلی کمپین بهداشت عمومی در کنترل موارد صدمه موفق می بود.

قرن بیستم خورشیدگرفتگی‌های فرد دیگر هم داشت، اما هیچ‌کدام کامل نبوده است.