به گزارش خبرخوان
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا، وحید شمسایی ۱۴ نفر از برترین‌های فوتسال ایران را برای حضوری موفق در جام جهانی انتخاب کرده که هر کدام از آنها ویژگی‌های خاص اخلاقی در بیرون و درون سالن دارند که احتمالا مخاطبین فوتسال کمتر با آنها آشنایی داشته باشند.
به همین علت به سراغ آنها رفتیم تا اهالی فوتسال، ورزشکاران و قهرمانان این رشته که می‌خواهند این بار در صحنه جهانی بدرخشند را بهتر بشناسند. قسمت اول این سلسله مطالب پیش روی شما است:
باقر محمدی
متولد: قرچک ورامین
۳۱/۳/۷۰
وزن: ۸۸
قد: ۱۸۴
باشگاه جاری: گیتی‌پسند اصفهان
شماره پیراهن: ۱
هم‌بازی‌ها و دوستان او را «مسعود» صدا می‌زنند. در جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۴ هم در فینال گل زد و هم جایزه بهترین دروازه‌بان مسابقات را گرفت اما خودش از لقب «آقای کلین‌شیت» زیاد تر خوشش می‌آید. دست‌های بزرگی دارد و در جام جهانی لیتوانی روبه رو آرژانتین و آمریکا زمان بازی کردن اشکار کرد. می‌گوید جام جهانی با هر مسابقه فرد دیگر فرق دارد، اینجا حتی ضعیف‌ترین تیم‌ها هم قادرند حریف را غافلگیر کنند.
او تمرین را هم همانند مسابقه جدی می‌گیرد. یکی از شوخ‌ترین بازیکنان اردو است. فقط هنگامی که مربیان با او سخن می‌زنند امکان پذیر مقداری آرام بگیرد و زیاد تر اوقات در حال سر به سرگذاشتن بقیه است. بمب انرژی تیم!
مهاجم‌ها می‌گویند هنگامی مسعود توی دروازه می‌ایستد انگار دروازه را پُر می‌کند. از توپ‌های جام جهانی که در این دو هفته با آنها بازی کرده می‌گوید: حس می‌کنم توپ را طوری طراحی کرده‌اند که گل‌های بیشتری رد و بدل شود، توپ انگار فر می‌خورد و زیاد سخت می‌شود مهار یک‌ضرب کرد اما برای من هیچ فرقی نمی‌کند، از هیچ بازیکن و حریفی نمی‌ترسم.
با احترام زیاد از علیرضا صمیمی دروازه‌بان اسبق تیم ملی یاد می‌کند و می‌گوید دروازه‌بان زیاد بزرگی است و من دوستش دارم. از رضا ناصری و مجتبی نصیری‌نیا هم یاد می‌کند.
می‌گوید نصیری‌نیا دروازه‌بان شهید منصوری قرچک می بود، زیاد تحت تاثییر بازی‌اش بودم، آرزویم این می بود بیایم بنشینم روی نیمکت این تیم. ولی رفته رفته توانستم دروازه‌بان اول تیم شوم و به گفتن قهرمانی دست اشکار کنم و ۱۴ سال است در لیگ‌برتر بازی می‌کنم.
او از کیفش دفترچه‌ای در آورد که پر از دست نوشته می بود. می‌گوید می‌خواهم کتابی بنویسم از سختی‌هایی که در زندگی کشیده‌ام. از رنج و راه حلهای دوام آوردن. اسمش را تا این مدت انتخاب نکرده‌ام اما احتمالا گذاشتم: «هزار راه سخت».
سعید مومنی
متولد: قزوین
۲/۹/۷۱
وزن: ۹۱
قد: ۱۹۰
باشگاه جاری: کراپ الوند
شماره پیراهن: ۲
در سایت خبری خبرخوان آخرین اخبارحوادث,سیاسی,فرهنگ وهنر,اقتصاد و تکنولوژی,دفاعی,ورزشی,ایران,جهان را بخوانید.
«گلر آرام و کم سخن» تقریباً چیز کم پیدایی است. دروازه‌بان‌ها طبق معمولً متفاوتند، آنها تنها بازیکنانی می باشند که حق دارند با دست توپ را بردارند، زیاد تر اوقات مشغول نگاه کردن به بازی دیگران می باشند برای همین شخصیت‌های متغیری دارند، بعضی اوقات جنجالی، ماجراجو، پرهیاهو و … اما سعید مومنی آنقدر متین و آرام است که اگر ساعت‌ها پیش شما بنشیند دور از انتظار است گمان بزنید در عمرش ورزش کرده است چه رسد به این که دروازه‌بان تیم ملی باشد.
او یقیناً میانه بازی کردن ملزوم باشد داد و بیداد هم می‌کند اما اکثر اوقات آرام است یا دارد با هدفون موسیقی گوش می‌دهد تا تمرکز بیشتری بگیرد. چه موسیقی؟ هر چیزی که کمکم کند ذهنم درگیری کمتری داشته باشد.
سعید در جام ملت‌های کویت ۵ بازی را کلین‌شیت کرد، تنها در فینال می بود که با بدشانسی به ژاپن باختیم. خودش می‌گوید اگر برگردم به سال‌های قبل حتماً در برخی تصمیم‌گیری‌های حرفه‌ایم و مشورت گرفتن‌ها تجدید نظر می‌کنم. این اولین جام جهانی اوست. می‌گوید تحت تاثییر مصطفی نظری دروازه‌بان اسبق تیم ملی داخل فوتسال شده، خودش را مدیون او و یقیناً اصغر قهرمانی می‌داند که علاوه بر سپس فنی، همیشه سنگ صبور بازیکن است. می‌گوید همانند هر انسان فرد دیگر بعضی اوقات خسته می‌شود اما هنگامی داخل زمین می‌شود، یا توپ فوتسال می‌بیند مجدد انرژی‌اش فول می‌شود. این روزها در زمان استراحت در حال دیدن سریال «داریوش» است.
سعید عاشق مهار تک به تک است، امسال در لیگ از راه دور موفق به گلزنی شد. در سال ۲۰۱۵ اولین بار با تیم ملی به تورنمنت رفت و قهرمان شد و سپس از آن پای ثابت اردوهای تیم ملی است. او با بهروز عظیمی هم اتاق است. از تایباد تا قزوین، اینجا هیچ فاصله‌ای وجود ندارد هنگامی سخن ایران در بین است!
محمدحسین فوق الاده
متولد: سنگسر سمنان
قد: ۱۸۳
وزن: ۷۸
باشگاه جاری: گیتی‌پسند اصفهان
شماره پیراهن: ۵
«آقای دکتر». او را اینطور صدا می‌زنند. یک ورزشکار دانش‌آموخته که همین الان می‌تواند لباس ورزشی‌اش را در بیاورد، کت و شلوار بپوشد و مستقیم برود دانشگاه و تدریس کند. اما در اردو کتاب با خودش نیاورده. می‌گوید همه این سال‌ها کتاب خوانده‌ام و الان زیاد تر سریال می‌بینم. «جوکر» و «داریوش» را می‌بیند. برای این که بعضی اوقات نیاز دارم ذهنم را پرت کنم و از هر استرسی دور بمانم.
فوق الاده سال قبل آقای گل لیگ شد. از بازیکنانی است که انگار توپ او را دوست دارد، جاگیری‌هایش بی‌نظیر است و تک ضربه‌هایش طبق معمولً به تور می‌نشیند. «استپ-پاس» این سبک بازی‌اش است. سپس از جام ملت‌ها به یک مدرسه در سنگسر زاد گاه خود رفت و با بچه‌ها دیدار کرد و عکس یادگاری گرفت.
یکی از دغدغه‌هایش خدمت سربازی است و امیدوار به کسب گفتن و معافیت. اهل داد و غر زدن در تمرین و بازی نیست. خودش می‌گوید در دوران بازیگری کاپیتان‌هایی با اخلاق خوب و بد داشتم، برای همین هیچوقت نمی‌خواهم نسبت به بازیکن جوانتر جوری برخورد کنم که حالش بد شود، ولی اگر مسئله‌ای باشد در رختکن، اتوبوس یا هتل می‌گویم.
محمدحسین در کارهای دفاعی هم بازیکن فداکاری است، در قطع توپ و نظم دادن به ریتم بازی موثر است. او جام جهانی قبل در اردوها می بود اما در آخر موفق نشد به لیست نهایی راه اشکار کند. می‌گوید تا این مدت هم از یادآوردن دیدار ۳-۲ روبه رو قزاقستان حالش بد می‌شود. بین گل زدن، پاس گل دادن و نجات دادن دروازه، گل زدن را زیاد تر دوست دارد. می‌خواهد مدالش را به همسرش تقدیم کند. فردی که سختی‌های زندگی با یک بازیکن حرفه‌ای را به جان خریده است.
سجاد یوسف‌خواه
متولد: رامسر
تاریخ تولد: ۹/۱۱/۱۳۷۵
قد: ۱۸۰
وزن: ۷۲
باشگاه جاری: کراپ الوند
شماره پیراهن: ۱۱
این اولین توانایی بزرگ سجاد یوسف‌خواه است. تنها بازیکن تیم ملی که کارمند دولت است! او برای ضربات کُشنده پای چپ‌اش رسماً روبرتو کارلوس تیم است. حتی یک بار با توپ یک دروازه‌بان را از ناحیه صورت به شدت مصدوم کرد. خودش می‌گوید سپس از شوت‌های بد از دروازه‌بان‌ها عذرخواهی می‌کند.
سجاد چای‌خورترین بازیکن تیم است، در تنهایی و استراحت اردو فیلم‌های ترسناک و شوق‌انگیز می‌بیند. کارمند بانک است و جام جهانی قبلی را در بانک با همکارانش دیده! کارمند بانک دی تهران است، در قسمت خدمات رفاهی منبع های انسانی. با مساعدت مدیران بانک و تحول پست همزمان ورزش حرفه‌ای را جستوجو می‌کند. برای همین با احترام زیاد از آنها یاد می‌کند. او یقیناً در قسمت ورزشی بانک مشغول شده تا وجود مفیدتری داشته باشد.
از تیرماه سال قبل به عضویت تیم ملی درآمد، گرچه در جام ملت‌های آسیا وجود نداشت اما اینجاست تا به رویای بزرگش یعنی کسب افتخار با تیم ملی در جام جهانی است. در نوجوانی عکس مسی را روی دیوار اتاقش می‌زده است، به محسن یگانه و محسن چاوشی علاقه دارد. اطلاعات فوتبالی‌اش از جام جهانی ۲۰۰۲ بی‌نظیر است. یک خوره فوتبال و فوتسال واقعی.
سجاد می‌گوید اگر روی سکوی قرار بگیریم، مدالش را به موسسه توانبخشی دختران کم‌توان ذهنی همدم تقدیم می‌کند. جایی که قبل از سفر به ازبکستان با اشک ترکش کرد و یقین است دعای خیر آن بچه‌ها همراه تیم خواهد می بود.
انتهای مطلب/
دسته بندی مطالب
اخبار کسب وکار
منبع
