سیر نگه داشتن فضانوردان در طول یک سفر فضایی طویل به گمان زیادً یک چالش بزرگ و اساسی خواهد می بود. در تلاش برای حل این قضیه، تیمی از دانشمندان در یک مطالعه تازه نظر داده‌اند که فضانوردان می‌توانند از سنگ‌های فضایی به‌گفتن غذا منفعت گیری کنند.

کشت غذا در فضا یکی از راه حلهایی است که ناسا زمان‌ها در ایستگاه فضایی بین‌المللی در حال مطالعه آن است. اما کشت غذا چالش‌های بسیاری دارد و نیازمند منبع های بسیاری است. اتکا به غذای برده‌شده از زمین نیز امکان پذیر در طویل مدت خطراتی داشته باشد.

اکنون دانشمندان دانشگاه وسترن کانادا در یک مقاله تازه منتشرشده در The International Journal of Astrobiology نظر داده‌اند که فضانوردان از یک منبغ غذایی نامتعارف منفعت گیری کنند: سیارک‌ها.

یقیناً خوشبختانه منظور آن‌ها این نیست که مسافران فضا واقعاً سنگ بخورند. ایده آن‌ها این است که سنگ‌ها با منفعت گیری از فرایندهای شیمیایی و فیزیکی تجزیه شوند و دوغاب آن به باکتری‌های سودمند خورانده شود.

سپس این میکروب‌ها باقی مانده سیارک را به یک «بیومس» یا زیست‌توده تبدیل می‌کنند که فضانوردان ( یقیناً درحالی‌که به گمان زیادً هوس همبرگر کرده‌اند) می‌توانند آن را بخورند.

تشکیل غذا از سنگ‌های فضایی

دانشمندان دانشگاه وسترن از یکی از تحقیقات وزارت دفاع آمریکا الهام گرفتند که در آن راه‌های بازیافت ظرف‌های غذایی ارتش بازدید شده می بود. یکی از احتمالات این می بود که می‌توان خود این ظرف‌ها را نیز به غذا تبدیل کرد.

اول، پلاستیک طی یک فرایند به‌نام «پیرولیز» یا آذرکافت به گاز و روغن تجزیه می‌شود. سپس روغن به باکتری‌های درون یک زیست‌رآکتور اضافه می‌شود که آن را به زیست‌توده مغذی تبدیل می‌کند.

به زبان زیاد ساده، دانشمندان جستوجو راهی بودند که کربن را به‌صورت چیزی همانند غذا بازسازی کنند.

اما پیش از آن که فضانوردان بتوانند از این خمیر زیست‌توده‌ای آبکی نوش جان کنند، کارهای بیشتری باید انجام شود. سوال مهم این است که اگر میکروب‌ها شهاب‌سنگ‌های تازه و دست‌نخورده بخورند دقیقاً چه اتفاقی می‌افتد. دانشمندان اول از همه باید یقین شوند که زیست‌توده حاصل از آن سمی نیست.

اما قبل از آن که اصلاً بتوانند از سنگ‌های فضایی بیومس و سپس غذا بسازند، باید راهی برای جمع آوری این سنگ‌ها اشکار کنند.

به‌نظر می‌رسد ایده آن‌ها تا عملی شدن راه زیاد بسیاری در پیش دارد. اما دانشمندان اظهار کرده‌اند که زیاد علاقه دارند تا این ایده را روی خودشان پیاده کنند. آن‌ها قول داده‌اند که اولین نفری باشند یک گاز از این غذا را خواهند خورد.