به گزارش خبرخوان
به گزارش خبرنگار فرهنگی ، در فصل دوم، برنامه تلویزیونی «خوشنمک» موفق شده است تا تعداد بسیاری از نقاط ضعف فصل نخست را بهبود بخشد و به سمت جذابیتهای زیاد تر حرکت کند. در دورانی که جای خنده در تعداد بسیاری از مدیومهای نمایشی ما بیشتر از پیش خالی است، تشکیل این چنین برنامههایی بهواقع مورد قیمت است.
ساخت یک برنامه یا سریال کمدی بهمراتب دشوارتر از دیگر ژانرهای نمایشی است. در شبکه نمایش خانگی نیز تعداد بسیاری از چهرهها نتوانستهاند موفقیتی شبیه تلویزیون کسب کنند.
هرچند رضا عطاران و مهران مدیری هم چنان با سریالهای خود گفتن چهرههای پربیننده طنز در تلویزیون را به خود تعلق خواهند داد، اما این دو نتوانستهاند پیروزیهای تلویزیونی خود را در نمایش خانگی تکرار کنند. مهران مدیری با برنامه «دورهمی» در تلویزیون دقت بیشتری جلب کرده است تا با «اسکار» در نمایش خانگی.
احسان علیخانی با برنامه «جوکر» تنها فردی است که این روزها در صدر برنامههای کمدی قرار دارد اما با برخی از شوخیهای دمدستی و بعضی اوقات «اروتیک» در او گفت و گو «خنده حلال» خصوصاً در قسمت آقایانِ خود موفق نشد جایگاه محتوایی را به خودش تعلق دهد. امیدواریم این برنامه به سمت شوخیهای سخیف و اروتیک نرود.
با این حال، «جوکر» با منفعت گیری از سلبریتیها خود را بهخوبی نقل کرده است، در حالی که «خوشنمک» در تلاش است تا بدون سلبریتیها مخاطبان را بخنداند. پیروزی آن در این عرصه جای او گفت و گو و او مباحثه دارد.
مسئله قابل دقت این است که این برنامه توانسته با تشکیل نشاط و سرگرمی، روال رو به رشدی را توانایی کند و بدون منفعت گیری از شوخیهای سطحی (خنده حلال) از فصل نخست خود پیشی بگیرد.
«خوشنمک» با منفعت گیری از «نقد اجتماعی»، «دکور گرم و صمیمی» و قسمتهای دلنشین و خلاقانه، به سمت شراکت مخاطب حرکت کرده است. به نظر میرسد دقت سازندگان به نوآوری و راه اندازی اتاق فکر خلاق به این روال پشتیبانی کرده است. در فصل نخست، شراکت شرکتکنندگان چندان دیده نمیشد، اما در این فصل زیاد تر به کار آمده و سازندگان «خوشنمک» از موسیقیهای دلنشین منفعتبرداری کردهاند.
اکنون نمیتوان او گفت «خوشنمک» بیمزه یا غیرخندهدار است. عباراتی که در فصل نخست بهوفور شنیده میشد، با دقت به انتظارات سرگرمکنندگی و نشاط، میتواند این برنامه را در صف برنامههای رو به رشد شبکه نسیم قرار دهد. با این حال، مخاطبان نمی توانند انتظاراتی را که از «جوکر» دارند، در «خوشنمک» بیابند. هرچند «جوکر» به سلبریتیها متکی است، «خوشنمک» با خلاقیت و نوآوری صرف میتواند مخاطبان را با خود همراه کند.
در شرایطی که خنداندن مردم از قبل سختتر شده، منفعت گیری درست از موقعیتسازی در کمدی و شوخیهای به موقع میتواند جریان خلاقانهای را بر کمدیهای سخیف حاکم کند. امید است که این نوع کمدیهای خلاق، ذائقههای نادرست را جانشین کنند. ذائقههایی که بهواسطه کمدیهای مبتذل، به پرفروشترین فیلمهای سینمای ایران تبدیل شدهاند. احتمالا در آینده، مخاطبان با حمایتاز طنزهای خلاقانهتر، به محتواهای صحیح و خانوادگی روی بیاورند.
در نهایت، خنداندن یکی از سختترین کارها در تولیدات نمایشی و رسانهای است. برعکس فکر عمومی، کمدی و کمدینها کار زیاد پیچیدهتری نسبت به دیگر ژانرها دارند. به همین علت، تنها تعداد انگشتشماری در این عرصه به جاودانگی میرسند.
اگر «خوشنمک» با قوت و دقت به موقعیتسازی در کمدی ادامه دهد، میتواند در مسیر ماندگاری قرار بگیرد وگرنه به زمره برنامههایی خواهد پیوست که میآیند و میروال و در ذهن مخاطب جایی نخواهند داشت. این برنامه با ایده “تشکیل فضایی کمدی برای مخاطب به وسیله خود او” تلاش در اجرای همین سیاست دارد. خوشبختانه «خوشنمک» برخلاف برخی از برنامههای طنز امروزی، از محتوای کمدی اینستاگرامی پیروی نمیکند.
یقیناً سازندگان «خوشنمک» باید از هر گونه کمدی یا جوکهای اینستاگرامی دوری کنند و بر محتوای سالم و خندههای امن تمرکز کنند. به همین علت، قیاس این برنامه با «جوکر» در ابتدای راه منطقی به نظر میرسد، چراکه در این رقابت، هر فردی که تماشاچیان را زیاد تر بخنداند، به مرحله بعدی میرود و آنهایی که موفق نمیشوند، همانند «خوشنمک» انتخاب خواهند شد.
عدم وجود سلبریتیها یکی از ویژگیهای بارز «خوشنمک» است و شرکتکنندگان آن از نقاط گوناگون سرزمین انتخاب شدهاند. این نوشته نشاندهنده دقت عوامل برنامه به تنوع و نگاه بومی به وجود علاقهمندان است.
انتهای مطلب/
دسته بندی مطالب
اخبار کسب وکار
منبع