به گزارش خبرگزاری برنا از قزوین؛ خبر انتصاب مهندس نصرتی بعنوان سرپرست معاونت عمران و گسترش امور شهری و روستایی وزارت سرزمین و سالار قاسمی به گفتن معاون وزیر آموزش و پرورش و ریاست سازمان آموزش و پرورش استثنایی را که در رسانه ها خواندم زیاد خوشحال شدم که برخی مدیران با اصالت قزوینی انسانهای توانمندی می باشند که براحتی می توانند همانند اصفهانی ها و تبریزی ها و لرستانی ها در مسئولیت های مهم کشوری قرار گرفته و با اسایش مدیریت کنند و تاثیرگذار باشند.

اما یکی از نقاط ضعف و مشکلاتی که سالهاست با سیاسی شدن استان زیاد پر رنگ شده این است که تنگ نظری ها و نگاه های فقط سیاسی،هیچ زمان اجازه نداده از ترقی موقعیت های افراد بومی خوشحال شویم و بعضی اوقات هم اگر بتوانیم با شیوه های گوناگون نمی گذاریم آنها در دیگر استانها به مسئولیت برسند مگر آنکه تا با خبر شویم حکمشان را زده باشند.

افراد توانمندی چون دکتر علی اکبر صالحی، دکتر موسی خانی، دکتر لطف الله سیاهکلی، دکتربهشتی، دکتر داود محمدی و دکتر سالار قاسمی، دکتر باقر علیخانی و دکتر افلاطونی رئیس سازمان امور اراضی، دکتر صفری رئیس اسبق سازمان جهاد کشاورزی و دهها نفر دیگر با اطلاعاتی که از مدیران سرزمین داریم حتما می توانند از تعداد بسیاری از همین افراد قویتر عمل کنند اما یادمان نرفته هنگامی دکتر نصرتی از آمدن به قزوین برای شهردار شدن پشیمان شد و قرار شد به استان همدان برود از همین شهر قزوین برخی علیه این شخصیت مکاتبات بسیاری فرستادند تا شورای شهر همدان پشیمان شود و حتی در شهر رشت نیز تخریب هایی صورت گرفت تا نکند این مدیر قزوینی مسئولیت بگیرد چون افکارش به زعم برخی خوشایند آقایان نبوده است و یا همین دکتر محمدی با تنگ نظری در مقطعی برای مجلس تایید صلاحیت هم نشد.

امروز حجت الاسلام والمسلمین ابوترابی فرد بعنوان امام جمعه موقت تهران یک ذخیره ملی و حجت الاسلام شیخ قوت علیخانی یک شخصیت کاریزماتیک و فردی تاثیرگذار است، سرداران عراقی (حتی مانع استاندار شدن سردار عراقی در دوره قبلی نیز شدند) حاجی زاده، سردار آتانی، که ذخایر نظامند، دکتر باقر علیخانی معاون وزیر صمت، دکتر محمدزاده که در مسئولیت مهم معاونت وزارت راه و شهرسازی خدمت می کند، دکتر داود محمدی با لیاقت در یک مسئولیت مهم بنام دادستان کل دیوان محاسبات سرزمین منصوب شده، دکتر الفت معاون قوه قضاییه شده و دکتر سیاهکلی نظر وزارت و استانداری را نپذیرفته‌ و دکتر موسی خانی که چیزی از وزیر علوم کم ندارد داخل یک مجموعه صنعتی و اقتصادی شده است چون ما تا این مدت ظرفیت پذیرفتن آنها را نداریم و اگر خدای ناکرده در استان مسئولیت بگیرند قیامت خواهد شد.

برای من بعنوان یک فعال کوچک رسانه سوالی نقل شده که امیدوارم بزرگان و پیش کسوتان و آنها که در استان حرفی برای گفتن دارند و فعلا پشت صحنه تاثیرگذارند به این سوال جواب دهند چرا راضی نمی شویم شخصیت های بزرگ در منصب های مهم قرار گیرند و به سرزمین و استان هم خدمت کنند؟ و چرا از آنها خواست نمی کنیم در قزوین خدمت کنند؟.

بد نیست از مردم اصفهان و تبریز بیاموزیم که زیاد تعصب دارند تا نیروهای بومی را در استانشان جذب کنند و اگر همشهری آنها مسئولیت کشوری بگیرد با جدیت حمایتکرده و به آنها افتخار می کنند و احتمالا یکی از عوامل پیشرفت و گسترش این استانها، حمایتبزرگان از مسئولان توانمندئشان است، اما در قزوین برخورد ما با مدیران قزوینی که در خارج از استان مسئولیت دارند چطور است  وآیا از نقاط قوت آنها سخن می گوییم و یا نقاط منفی آنها؟ تفاوت همینجاست.

مهرماه نیز به آخر رسید و با همین جو حاکم می بینیم که تا این مدت استاندار قزوین معارفه نشده و احتمالا زمان آن رسیده تا همه پشتیبانی کنیم شخصیت های سیاسی بزرگ و با توانایی استانی و انسانهایی که مسئولیت های کشوری را توانایی کرده اند در استان تاثیرگذار باشند و از دایره محدود افرادی که در پشت دیگران نهان شده و با تنگ نظری و یقیناً منافع شخصی و سیاسی جهت توقف در گسترش استان شده اند عبور کنیم و خود را از این اندیشه ها رها کرده و راه اعتلای استان را با پشتیبانی انسانهای بزرگ( بومی و غیر بومی) با شدت بیشتری طی کنیم.

استان قزوین یک منطقه استراتژیک و مهم از منظر صنعت، کشاورزی، گردشگری، سیاسی و فرهنگی است و انسانهای بزرگی چون شهید رجایی، بابایی، لشکری، مرحوم کریمی راد را توانایی کرده که در سرنوشت سرزمین تاثیرگذار بوده اند و امروز هم با یک وفاق عملی و اصلاح رویکردهای بسته می توان با منفعت گیری از شایستگان به پیروزی بیشتری رسید.

ملزوم است همه فارغ از هر فکر و جناح و سلیقه ای که داریم پشتیبانی کنیم تا نیروهای توانمند و با لیاقت در مسندهای مهم قرار گیرند/ شک نکنید سود آن به همگان خواهد رسید و متضرر نخواهیم شد.

به قلم: محمدرضا جباری

انتهای مطلب