به گزارش خبرخوان
به گزارش خبرنگار فرهنگی ، هادی صلح‌جو، مجری رادیو و تلویزیون که زیاد تر با اجرای برنامه‌های معارفی و قرآنی شناخته می‌شود، رادیو قرآن را خانه اول خود می‌داند. صلح‌جو که وقتی برنامه صبحگاهی رادیو قرآن را به‌گفتن پرشنونده‌ترین برنامه صبح رادیو اجرا می‌کرد، معتقد است که این روزها صدای جذابی که مخاطب را جذب کند، کمتر می‌شنود.
وی که تمایلی به اجرای برنامه‌های غیرمعارفی ندارد، دوست دارد به‌جای توانایی قالب‌های دیگر در اجرا، مطابق پسند مخاطبش پیش برود و هم چنان یک مجری موفق در برنامه‌های قرآنی و مذهبی باشد.
در ادامه، او گفت‌وگوی تسنیم با این مجری تلویزیون را در ادامه می‌خوانید:
* در بازدید سال‌ها فعالیت‌های شما در رادیو و تلویزیون، بیشترین حضورتان در برنامه‌های قرآنی و مذهبی بوده است. هم اکنون شرایط این دست برنامه‌های صداوسیما را چطور برسی می‌کنید؟ آیا در جذب مخاطب، ناظر رویکرد تحولی از سوی برنامه‌سازان هستیم؟
من سال‌ها چه در رادیو و چه در تلویزیون، در برنامه‌هایی با رویکرد قرآنی، معارفی و مذهبی حاضر بودم. از سال ۱۳۸۶ با گزارشگری در رادیو قرآن کارم را اغاز کردم و سال‌ها در رادیو فعالیت داشتم و بعد‌از آن، اجرا در شبکه قرآن سیما را توانایی کردم. از نزدیک به سال ۱۳۹۰ که داخل شبکه یک سیما شدم، اجرای برنامه «آفتاب شرقی» را برعهده گرفتم که برنامه‌ای معارفی می بود و اجرای برنامه‌های معارفی را از الطاف خدا می‌دانم. ما برای این که بتوانیم برسی دقیق و منصفانه‌ای را اراعه کنیم، ابتدا باید این دوره و مختصات آن را زیاد خوب بشناسیم تا بتوانیم درخصوص آن قضاوت کنیم و نظر بدهیم.
در دوره تازه، مسئولان صداوسیما از تحول در برنامه‌های گوناگون سخن بگویید کردند؛ اگر رسانه‌ای بخواهد پیروزی پایدار داشته باشد، نیازمند جذب مخاطب است. برای هر تولیدی زحماتی کشیده می‌شود و خلقی اتفاق می‌افتد. رویدادها و رخدادهای رسانه‌ای به دیده شدن نیاز دارند و باید به گوش مخاطب برسند و به چشم او همراه شوند و از آن منفعت‌مند شوند.
رسانه، آن‌هم در ساختار جمهوری اسلامی که به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی، یک دانشگاه است، نیازمند جهت‌دهی و خط‌‌دهی به نگاه مردم سرزمین است و اگر قرار باشد در نگرش مخاطب تحول تشکیل شود، رسانه موظف و ناگزیر از ساخت برنامه‌هایی است که مخاطب با آن ربط برقرار کند. به نظرم، باید دراین‌خصوص زیاد تر سخن بگویید شود و منتقدان منصف به بازدید ابعاد آن بپردازند و اظهارنظر کنند. امروز نیازمند یک نگاه عدل‌محور در تخصیص منبع های به حوزه‌های گوناگون برنامه‌سازی هستیم.
برخی باور ندارند برنامه‌های دینی و معارف قرآنی نمی‌تواند در جذب مخاطب موفق عمل کند. همین اکنون نیز این دیدگاه وجود دارد که به برنامه‌های حوزه سرگرمی و ورزش بودجه بیشتری تخصیص خواهند داد و توجهات بیشتری نیز به این برنامه‌ها می‌شود؛ ولی برخلاف این جریان، آنچه به واسطه برنامه «محفل» رقم خورد، ثابت کرد که مردم ما اتفاقاً این نوع برنامه‌ها را دوست دارند و آن‌گاه که بودجه و دقت خوبی برای آن در نظر گرفته شود و زمان مناسبی از آنتن را به آن تعلق دهند، مخاطبان، برنامه دینی را جستوجو می‌کنند. این برنامه خط بطلانی بر فکر غلط بی‌علاقگی مردم به برنامه‌های مذهبی کشید.
قرار نیست همه برنامه‌های رسانه ملی سخنرانی و مذهبی و… باشد؛ چرا که رسانه ملی یعنی رسانه‌ای که باید همه ذائقه‌ها را فراهم کند. درواقع نسبت برنامه‌ها و چگونگی پرداخت به آن‌ها مهم است. برای نمونه، برای تبلیغ یک نوشته معرفتی همانند احترام به پدر و مادر، می‌توان از فیلم و سریال در جهت گفتن این مهم منفعت گیری کرد و حتی در تولیدات کودک و نوجوان نیز خلاقیت به خرج داد که قطعاً نتیجه مثبتی خواهد داشت.
در سایت خبری خبرخوان آخرین اخبارحوادث,سیاسی,فرهنگ وهنر,اقتصاد و تکنولوژی,دفاعی,ورزشی,ایران,جهان را بخوانید.
* آیا در این سال‌ها نظر اجرای برنامه‌هایی غیراز برنامه‌های مذهبی هم داشته‌اید؟ اصلاً خودتان مایل به توانایی اجرا در دیگر قالب‌های برنامه‌سازی هستید؟
تجربیاتی از اجرای برنامه‌های غیر معارفی هم داشته‌ام؛ برای مثالً در مناسبت‌هایی همانند عملیات «وعده صادق»، اختصاصی‌برنامه‌های شهادت سردار قاسم سلیمانی، برنامه پوشش عملیات دعوا موشکی به پایگاه عین‌الاسد در جواب به شهادت حاج قاسم که از شبکه یک روی آنتن رفت و با اهمیت ترین برنامه رسانه ملی در آن ساعات می بود و… اجراهایی داشته‌ام، اما به‌نظرم، مسئله مهم این است که مخاطب چه تعریفی از شما دارد.
یعنی مخاطب من را به‌گفتن مجری تولیدات معارفی می‌شناسد؛ به این علت هرگاه در برنامه‌های غیرمعارفی حاضر شدم، به حوزه معارف اشاره‌ای داشتم. به‌گفتن مجری شناخته‌شده با برنامه‌های معارفی، اگر در دیگر قالب‌ها به اجرای برنامه بپردازم، فکر می‌کنم این نوشته زیاد برای مخاطب تعریف‌شده نیست و امکان پذیر با علامت سوال روبه رو شود. به‌نظرم، بهتر است مجری‌ها حوزه مشخصی برای اجرا انتخاب کنند و در همان حوزه‌ها به اجرا بپردازند. در این حالت تکلیف خودشان و مخاطب هم روشن است.
این چنین مطالعاتی که دارم در حوزه‌های معارفی و قرآنی است و این را زیاد تر می‌پسندم که مجری برنامه‌های معارفی و قرآنی موفق باشم.
* بین اجراهایی که تا بحال توانایی کردید، اتفاق خاص یا خبر متغیری بوده که بتوانید به‌گفتن سخت‌ترین توانایی‌تان در مجری‌گری از آن یاد کنید؟
همه نزدیک به ۱۷ سالی که در سازمان صداوسیما فعالیت می‌کنم، برایم سرشار از خاطرات دلنشین است و همه آن‌ها را دوست دارم و چندین دفعه مرورشان می‌کنم. خاطرم است ساعت ۴ صبح مدیر پخش شبکه یک با من تماس گرفت و خواست کرد که با شدت به سازمان بروم. آن روز دعوا انتقامی ایران به پایگاه نظامی عین‌الاسد بعد از شهادت سردار سلیمانی اتفاق افتاده می بود. من باید برای پوشش اخبار این اتفاق به استودیو می‌رفتم. خاطرم است پیش از اذان صبح به صداوسیما رسیدم و خبر جواب قاطع ایران به ترور ناجوانمردانه حاج قاسم سلیمانی را اظهار کردم.
از آن لحظه تا چند ساعت بعد از آن، اختصاصی‌برنامه داشتیم. همین‌طور برای عملیات «وعده صادق ۱» هم پاسی از شب قبل می بود و ما در پخش شبکه یک حاضر شدیم و این خبر را اظهار کردیم که زیاد مسرت‌قسمت می بود. در عین حال، اخبار تلخی هم داشتیم همانند خبر شهادت سردار سلیمانی در سال ۱۳۹۸ که از ابتدای قبول خبر شهادت تا تشییع با شکوه پیکر سردار و روزهای بعد‌از آن در شبکه یک اجرا داشتم.
یقیناً استادان من در اجرا کنارم بودند و من شاگردی می‌کردم. برنامه‌های گوناگون سحر و افطار هم هرکدام خاطراتی برای من به‌همراه داشته است. از این حیث که لحظات ناب سحر در کنار مردم بودیم، به‌خصوص در سال‌های تازه که توفیق داشتم نزدیک به چهار سال سحرهای ماه مبارک رمضان در حرم مطهر امام (ع) اجرا داشته باشم. این اجراهای سحرگاهی برای من، یکی از اتفاقات اختصاصی در سال‌ها فعالیت رسانه‌ای است.
* خودتان به‌گفتن مخاطب تلویزیون زیاد تر تماشاگر کدام دسته از برنامه‌های صداوسیمایید و کدام برنامه تلویزیونی برایتان خاطره‌انگیز است؟
این ایام که پرحادثه و پرخبر است، زیاد تر تماشاگر برنامه‌های خبری رسانه ملی مخصوصاً او گفت‌وگوهای تحلیلی کارشناسان هستم. برخی برنامه‌های ورزشی را هم جستوجو می‌کنم. یقیناً پیگیر برنامه‌های معارفی صداوسیما هم هستم. برنامه‌هایی را که خاطرات قبل را تداعی می‌کنند، زیاد دوست دارم. یقیناً فکر می‌کنم پخش این نوع برنامه نسبت به قبل کمتر شده است.
* با دقت به این که می‌توان او گفت رادیو قرآن خانه اول شما در سازمان صداوسیما بوده، آیا تا این مدت هم شنونده برنامه‌های رادیویی هستید؟
رادیو خانه اول و آخر من است و واقعاً رادیو و اجرای برنامه در رادیو را دوست دارم. ارتباطی که در رادیو بین گوینده و مخاطب برقرار می‌شود، رابطه‌ای صمیمی‌تر و نزدیک‌تر از تلویزیون است. رادیو برای من رسانه خاطره‌انگیزی است. اجرا در رادیو برایم قیمت بسیاری دارد و توانایی کار در این رسانه را از افتخارات خودم می‌دانم.
خوشحالم که در سال‌های قبل برنامه‌هایی را اجرا کرده‌ام که تا این مدت بعد‌از گذشت سال‌ها، هم چنان از رادیو قرآن پخش می‌شود و مخاطب دارد و بعضی اوقات از شنوندگان این برنامه‌ها بازخوردهایی هم دریافت می‌کنم که زیاد مورد قیمت است. این روزها زیاد کمتر شنونده رادیو قرآن هستم. رادیوی ماشینم سه موج دارد که زیاد تر برنامه‌های آن را جستوجو می‌کنم. یقیناً دیگر شبکه‌های رادیویی را نیز جستوجو می‌کنم همانند رادیو جوان، رادیو ایران، رادیو ورزش، رادیو مقاومت و… که زیاد تر گوش می‌کنم. بعضی اوقات رادیو او مباحثه را هم پیگیری می‌کنم.
در سال‌های قبل برنامه‌هایی در رادیو قرآن روی آنتن می‌رفت که مخاطبان تعداد بسیاری داشت. در دوره‌ای رادیو قرآن حتی اولین رادیوی پرشنونده تخصصی در معاونت صدا می بود. حتی دوره‌ای پرشنونده‌ترین رادیو در ماه مبارک رمضان می بود. یک وقتی من مجری برنامه صبحگاهی رادیو قرآن بودم و این برنامه پرشنونده‌ترین برنامه صبح رادیو می بود، درحالی‌که هم زمان رادیو جوان، رادیو ایران و… هم تولیدات زیاد خوبی داشتند؛ اما مردم برنامه صبحگاهی رادیو قرآن را به گفتن پرشنونده‌ترین برنامه صبح رادیو انتخاب کرده بودند.
امیدوارم مسئولان برای رادیو قرآن به‌گفتن اولین مولود رسانه ملی که در تاریخ جمهوری اسلامی ایران و ۲۲ بهمن سال ۱۳۶۲ به دست رهبر معظم انقلاب اسلامی در صداوسیما افتتاح شد، فکر بهتری کنند تا به روزهای اوج خودش برگردد و شنوندگان، این شبکه رادیویی را به‌گفتن یک شبکه محبوب در صدر انتخاب‌هایشان قرار بدهند و بشنوند.
انتهای مطلب/
دسته بندی مطالب
اخبار کسب وکار
منبع