به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ در «پیوست فرهنگی مسکن»، تاثیرات اجتماعی و فرهنگی ساخت مسکن توسط دولت مورد بازدید قرار گرفته است. در این مراسم که با وجود کارشناسان و متخصصان معماری و حوزه مسکن برگزار شد، سند پیوست فرهنگی مسکن و پنج جلد اسناد پشتیبان آن رونمایی شد.

مصطفی مومنی راد مدیر مرکز معماری اسلامی حوزه هنری در ابتدای مراسم، درمورد اهمیت پیوست فرهنگی مسکن در معماری شهری و تاثییر آن بر ساخت و ساز مسکن‌های دولتی سخن او گفت.

سیدامیر حسینی مدیر گروه تدوین پیوست فرهنگی مسکن، با تشریح قسمت‌های گوناگون این پیوست، او گفت: کار ما طی سه سال در برهه‌ها و مقاطع گوناگون انجام شده است و سراغ استاد بالادستی در حوزه فرهنگ و معماری رفتیم و سیاست‌های کلی نظام و مواردی که نقل شده می بود، مورد بازدید قرار گرفت. این چنین، سراغ یکسری اسناد بالادستی در حوزه مسکن نیز رفتیم تا ببینیم چه مقدار ظرفیت در مباحث فرهنگی دارد.

وی فرمود: در این سند تلاش شده علاوه بر این که یک نظام‌نامه اختصاصی برای پیوست‌نگاری پروژه‌های مسکن دولتی فراهم شود، در عین حال پیش پردازشی از اطلاعات، مقالات و مستندات علمی حوالی نوشته نیز انجام گیرد. به طور مثال تحلیل بیانات امامین انقلاب اسلامی، اسناد بالادستی مجموعه پژوهش‌های حوزه معماری و شهرسازی اسلامی تا تاریخ تنظیم سند انجام گرفته است که می‌تواند مورد منفعت گیری پیوست‌نگاران و ارزیابان قرار گیرد. این چنین نظامی از شاخص‌ها و متغیر‌های برسی اراعه شده است که می‌تواند مشابه با هر پروژه در مکان و زمان خاص تعدیل شود.

محمد سعید ایزدی عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا و مدیرعامل اسبق شرکت عمران و بهسازی شهری نیز در این مراسم او گفت: ما معماران تلاش می‌کنیم نگاه فرهنگی خود را به طراحی و معماری داخل کنیم، همان گونه که مطرح‌های دهه پنجاه، شصت و تا بحال نیز المان‌هایی اختصاصی همان دوره وجود داشت. وقتی است که فرهنگ به گفتن زیرساخت مورد نظر قرار می‌گیرد و فرهنگ جزئی از گسترش و پیشرفت یک اجتماع قرار می‌گیرد که دوستان در این پیوست فرهنگی نیز نگاه‌شان همین طور است و منظورشان کمیت نیست، چراکه عمدتاً باید فرهنگ به مثابه زیرساخت باشد.

وی با مطرح سوالی مبنی بر این که فرهنگ در این مقیاس در چه الگویی بازیابی می‌شود؟ فرمود: «سبک زندگی» کلمه کلیدی است که احتمالا در معماری کمتر به آن دقت شده است. یکی از موضوعات گمشده ما فراموشی در مقیاس معماری شهری، ۲ مفهوم محله و همسایه است. محله، سازمانی اجتماعی است که فرهنگ روابط اجتماعی در آن می‌گذرد. مفهوم همسایگی، نیز دیگر مفهومی است که فراموش شده، چراکه گفتگو و تعامل های فرهنگی فراموش شده است. منکر تغیرات اجتماعی نیستم، اما مگر می‌شود همسایه را فراموش کرد و به بی‌تفاوتی رسید!

ایزدی تصریح کرد: در این معادلات فرهنگی واقعا مفاهیم همسایه و محله قابل اصرار است و ملزوم است ما معماران به دل جامعه برویم و خلآ‌های فرهنگی را پر کنیم.

وی درمورد انتظار از پیوست فرهنگی مسکن او گفت: انتظار داریم این پیوست فرهنگی اثری در لایه‌های برنامه‌ریزی، طراحی و اجرا داشته باشد. یقیناً اصولاً با واژه پیوست مشکل دارم، چون فکر می‌کنم قرار است در این پیوست‌ها، مطرح‌های پر از اشکال را به شدت جا بیندازیم. در واقع به باور من، پیوست‌ها و مطرح‌های جامع، در جغرافیای متنوع سرزمین، باید با اشکال مختلفی این یافته‌ها تبیین شوند و باید از تجویز نسخه واحد برای همه مناطق پرهیز کرد. این چنین، باید از تعمیم الگو‌های واحد در اسناد نیز پرهیز شود تا هر کدام مشابه با اقلیم خود مطرح‌هایی برنامه‌ریزی کنند.

کمیل قیدرلو عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق و متخصص پیوست نگاری فرهنگی در قسمت فرد دیگر از مراسم، گفت: عمل تدوین سند پایه در حوزه مسکن، کاری پر زحمت بوده است و از این بابت سپاس می‌کنیم. قدم اول خوب برداشته شده است، اما نهایتاً مقدمات باید در مسیر خروجی به کار ما بیاید، چراکه عمومأ در خروجی کار اثری دیده نمی‌شود. مساله‌ای که می‌تواند نوشته طراحی فرهنگی اجتماعی شهر‌ها باشد، این است که باید به نظریه فرهنگی، نظریه اجتماعی و نظریه شهری دقت شود. ما فقدان نظریه را در این مدل کارها، حس می‌کنیم. بر این مبنا، نظام فکری که مطلوب است باید مورد نظر قرار گیرد، چون انسان باید در جامعه این‌چنینی رشد کند.

وی با اصرار بر طراحی فرهنگی در شهر اظهار کرد: فضا ربط مستقیمی بر قیمت‌های اجتماعی دارد و باید به طراحی فرهنگی توجهی اختصاصی داشت.

هادی برغمدی عضو هیئت علمی پژوهش مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی و متخصص برسی تاثیرات اجتماعی، نیز در آخر این مراسم، درمورد نظریه‌های حاضر در حوزه معماری و شهرسازی و ربط آن با علوم اجتماعی و فرهنگی سخن او گفت.

انتهای مطلب/