به گزارش خبرخوان
به گزارش خبرنگار فرهنگی ، مدیران زمان صدا و سیما در چند سال قبل تصمیم گرفتند تعداد شبکه‌های تلویزیونی را افزایش دهند. برخی از منتقدان همان زمان‌ها هشدار دادند که هر افزایشی امکان پذیر خطراتی به همراه داشته باشد؛ آیا کیفیت می‌تواند همزمان با مقداریّت پیش برود؟
کم‌کم این ضعف‌ها خود را نشان دادند؛ وقتی که سخن بگویید از یک چاه وِیل به نام «کنداکتور» می‌شد و تعداد بسیاری از شبکه‌ها نمی‌دانستند چطور باید این فضا را مدیریت کنند. به همین علت، شتاب‌زدگی در ساخت سریال‌ها به اوج خود رسید.
در فصل تازه مدیریتی صدا و سیما (دوران تحول)، تا حدی این قضیه سامان یافت و دیگر قرار نیست همه شبکه‌ها سریال پخش کنند. به عبارت دیگر، یک مدیریت کنداکتوری منطقی در دستور کار قرار گرفت.
حال این نابسامانی کنداکتور به شبکه نمایش‌خانگی سرایت کرده است و این صدمه از وقتی اغاز شد که مقداریّت جای کیفیت را در شبکه نمایش خانگی گرفت. در حالی که اینجا شرایط با تلویزیون متفاوت است؛ یکی از با اهمیت ترین تفاوت‌ها در پرداخت هزینه‌ها توسط مخاطبان است. مخاطبان یا اشتراک را مستقیماً از پلتفرم خریداری می‌کنند، یا از فضاهای اینترنتی دیگر به تماشای برنامه یا سریال می‌پردازند.
به هر حال، هزینه اینترنت توسط مخاطبان امروز پرداخت می‌شود که در کنار کُندی و مشکلات عدیده‌اش، گران هم شده است. این چنین ناظر افزایش هزینه‌های اشتراک پلتفرم‌ها نیز بوده‌ایم. در عین حال، تعداد آثار درخوری که به چشم می‌خورند، به انگشتان یک دست هم نمی‌رسد.
این انتقادها احتمالا در کنار فیلیمو و فیلم‌نت، زیاد تر فهمید نماوا شود. نماوا پلتفرمی است که در سال ۱۳۹۳ کار خود را اغاز کرد و با اندوخته‌گذاری در ساخت فیلم سینمایی «جنگ جهانی سوم»، که جوایز بین‌المللی بسیاری را کسب کرد، زیاد تر شناخته شد. این چنین در حوزه اندوخته‌گذاری در فیلم‌های سینمایی، به کمدی «قیف» رضا عطاران رسید که منتقدان آن را اثری ضعیف دانستند.
در حوزه سریال‌سازی نیز فراز و نشیبی در نماوا رقم خورد؛ از «خاتون» و «قورباغه» و آثار مشترکی همچون «آکتور» و «مهمونی»، تا «خسوف»، «جادوگر»، «سرگیجه»، «شبکه مخفی زنان» و «نوبت لیلی». در عرصه برنامه‌سازی هم با «هم‌رفیق» تاثییر قابل قبولی از خود نشان داد، اما «کنسرتینو» علیرضا عصار، «پیشگو» پژمان جمشیدی و «هفت‌خوان» محمدرضا گلزار نتوانستند پیروزی چشمگیری کسب کنند. (گلزاری که برای اولین بار اجرای تلویزیونی را در «برنده باش» توانایی کرده می بود، در «هفت خوان» نوعی افول را به نمایش گذاشت.)
هرچند نماوا در این زمان تلاش کرد با آثار مشترک و تشکیل یک الف اختصاصی به نام «سووشون» و حتی یک کار صدمه‌شناسانه به نام «غربت»، دقت کاربران ایرانی را جلب کند و از رقابت با دیگر پلتفرم‌ها همانند فیلیمو و فیلم‌نت عقب نماند، اما برخی ضعف‌ها و مشکلات در روال تشکیل، پخش و برنامه‌ریزی‌های نماوا به وضوح قابل مشاهده و نیازمند بازدید و تحلیل دقیق است.
نمایی از سریال «جنگل آسفالت»
در سایت خبری خبرخوان آخرین اخبارحوادث,سیاسی,فرهنگ وهنر,اقتصاد و تکنولوژی,دفاعی,ورزشی,ایران,جهان را بخوانید.
۱.پروژه‌های نیمه‌همه و بی‌سرانجام
یکی از مشکلات برجسته در پلتفرم نماوا، پروژه‌هایی است که اظهار شده‌اند در حال ساخت می باشند، اما به علت مشکلات گوناگون از جمله مسائل مالی، مشکلات تهیه‌کنندگان یا دلایل دیگر، به سرانجام نمی‌رسند. سریال «جنگل آسفالت» مثالای از این دست پروژه‌ها است که اسماعیل عفیفه، تهیه‌کننده آن، خبر از ادامه ساخت و پیشرفت آن داد. اما چندی سپس، خبری در فضای رسانه انتشار شد که حاکی از توقف پیش‌تشکیل این سریال به علت مشکلات مالی می بود.
گزارش‌ها حاکی از آن است که برخی از عوامل این پروژه در حال مذاکره با پلتفرم فیلم‌نت می باشند تا امتیاز ادامه ساخت «جنگل آسفالت» را از نماوا خریداری کنند. با این حال، نه نماوا و نه فیلم‌نت هیچ موضع رسمی نسبت به این نوشته اتخاذ نکردند.
در نهایت، خبری از این سریال و سرانجام آن در دست نیست. مسئله‌ای که در این قسمت اهمیت اختصاصی‌ای دارد، دقت به حقوق مخاطبان است که به نظر می‌رسد برای مدیران این پلتفرم برتری چندانی نداشته باشد. «جنگل آسفالت» هم به جمع پروژه‌های نیمه‌همه مدام است که تکلیف‌شان تا این مدت در شبکه نمایش خانگی روشن نشده است.
۲.مسائل مالی و دستمزدهای شگفت
یکی دیگر از مسائل نقل در پلتفرم نماوا، دستمزدهای بالا و گاه غیرمنطقی برخی از سریال‌ها است که به طور شفاف خبر‌رسانی نشده‌اند. سریال «ازازیل» به کارگردانی حسن فتحی مثالای از این پروژه‌ها است که در آن ادعاهایی حوالی دستمزدهای بازیگران و اعداد و رقم های شگفت و غریبی در خصوص تشکیل نقل شد. این حالت جهت شد تا تعداد بسیاری از منتقدان به نحوه تخصیص منبع های مالی در نماوا اعتراض کنند و عبارتی به طور مکرر در فضای نقد شنیده شود: «دستمزدها گزاف، اما محتواها ضعیف!»
*** دعوا بر سر ستاره‌ها!
همان گونه که پیش‌تر اشاره شد، او گفت و گو دستمزدهای بالا و ادعاهایی که در فضای مجازی حوالی آن نقل شد، هم چنان ادامه‌دار است. از دستمزدهای پیمان معادی و پریناز ایزدیار گرفته تا بابک حمیدیان و مریلا زارعی، او گفت و گو دستمزدهای شگفت و غریب در شبکه نمایش خانگی چندین دفعه نقل شده و این نابسامانی در مدیریت پرداخت دستمزدها به عوامل و بازیگران هم چنان در بین پلتفرم‌ها به چشم می‌خورد.
نوعی نگاه ستاره‌بازی در رأس پلتفرم‌ها مشاهده می‌شود که به تصمیم جذب ستاره‌های سینما، آنان را با دستمزدهای کلان به نمایش خانگی می‌کشاند. حتی به تازگی محمدحسین مهدویان در او گفت‌وگویی به رقابت پلتفرم‌ها بر سر جذب ستاره‌ها اشاره کرده است.
افزایش نجومی دستمزد بازیگران در نمایش خانگی علتشده تا دستمزد آنان در سینما نیز بالا برود و از نظر دیگر، تهیه‌کنندگان تلویزیون به این نابسامانی و حرکت نامتعارف در پرداخت حقوق و دستمزد در شبکه نمایش خانگی انتقاد دارند.
فارغ از صحت و سقم رقم های میلیاردی عجیبی که درمورد سریال «ازازیل» انتشار می‌شود، مسئله‌ای که حائز اهمیت است این است که آیا ساخت هر تکه به قیمت حدوداً ۶ میلیارد تومان برای این مجموعه یا دیگر سریال‌ها، به معنی اراعه مفاهیم ناب و مورد قیمت به مخاطب است؟
آیا نماوا توانسته است به اهداف خود در این اندوخته‌گذاری‌ها دست یابد؟ اساساً چه مقدار از این ستاره‌بازی‌های مدیران پلتفرم‌ها حقیقت دارد؟ این‌ها سوالاتی است که باید دست‌اندرکاران و مراجع ذیربط به آن جواب دهند تا جریان رقابتی پلتفرم‌ها در فضایی حرفه‌ای، منطبق بر عدل و علت، پیش برود؛ نه این که هر فردی که پول بیشتری پرداخت کند، ستاره‌های بیشتری جذب کند.
ستاره‌بازی باید در سایه دقت به کیفیت فیلمنامه و ساخت تاثییر نمایشی پیش برود، نه تجارت صرف! اینجا میدان فرهنگ و هنر است، نه پول‌پاشی و بیزینس.
نمایی از سریال «سووشون»
۳.مشکلات پخش سریال‌ها
پلتفرم نماوا، به‌رغم تبلیغات گسترده‌ای که در خصوص پخش برخی سریال‌ها همانند «سووشون» داشت، موفق نشد این پروژه‌ها را در زمان مقرر و با کیفیت مطلوب اراعه دهد. مدیرعامل این پلتفرم پیش‌تر اظهار کرده می بود که این سریال برای پخش بین‌المللی آماده می‌شود و قرار می بود در ایام نوروز ۱۴۰۳ انتشار شود. اما در نهایت، این سریال به دلایل نامشخص با تأخیر قابل توجهی مواجه شد و به نظر می‌رسد مشکلات پشت پرده، از جمله مسائل مربوط به تهیه‌کننده و پلتفرم، عامل مهم این تأخیر بوده است.
۴.ضعف در ساخت و برنامه‌ریزی
یکی دیگر از مشکلات عمده در پلتفرم نماوا، ضعف در برنامه‌ریزی و مدیریت تشکیل سریال‌ها است. در برخی موارد، سریال‌ها از نظر ساختاری و کیفی از سطح مساعد برخوردار نبوده‌اند و این قضیه به عدم دقت کافی به کیفیت محتوا و اصول حرفه‌ای در تشکیل برمی‌گردد. این مشکل به‌اختصاصی وقتی آشکار می‌شود که پلتفرم در تلاش است تا به‌طور مداوم محتوای تازه به مخاطبان خود اراعه دهد و در این بین، بعضی اوقات کیفیت فدای شدت در تشکیل می‌شود.
۵. تعداد زیاد فیلم‌های خارجی و سهم کم در تشکیل داخلی
در حالی که پلتفرم نماوا در تلاش است تا با خرید و پخش فیلم‌های خارجی و برخی سریال‌های معروف، خود را در رده پلتفرم‌های پیشرو قرار دهد، این رویکرد جهت افت دیدنی سهم تولیدات داخلی در این پلتفرم شده است. تولیدات داخلی کمتر مورد دقت قرار گرفته و تعداد بسیاری از مخاطبان از افتمحتوای ایرانی با کیفیت مناسب گله های دارند.
** سرویس‌دهی به فیلم ناکامی خورده «خائن‌کشی»!
یکی از اتفاقات شگفت در این پلتفرم، تبدیل فیلم‌های سینمایی ناکامی‌خورده در گیشه به مینی‌سریال است. این سیاست‌گذاری با فیلم «روز بلوا» اغاز شد و با فیلم نازل و سطح پایین «خائن‌کشی» مسعود کیمیایی ادامه اشکار کرد. «خائن‌کشی»، که آخرین تاثییر مسعود کیمیایی به حساب می‌آید، از سوی تعداد بسیاری از منتقدان به گفتن یک دورهمی سلبریتی‌ها معارفه شد، نه اثری که بتوان آن را جستوجو کرد.
** چرا نماوا دیگر نمایی ندارد؟
مسئله‌ای که در جریان تشکیل و انتشار کردن پلتفرم نماوا به وضوح مشاهده می‌شود، حالت بحرانی‌ای است که این پلتفرم در آن قرار گرفته و به نظر می‌رسد از چرخه رقابتی شبکه نمایش خانگی خارج شده است. آنچه در نماوا به نوعی تخصص تبدیل شده، همکاری با نیروهای ناکامی‌خورده سینما و تلویزیون است.
این روزها، چشم امید مخاطبان این پلتفرم به پخش سریال «سووشون» نرگس آبیار و این چنین «ازازیل» حسن فتحی دوخته شده است. با این حال، جزئیات بسیاری از تاثییر تازه این کارگردان شناخته‌شده انتشار نشده است. تنها حرف های شده که این سریال درامی پلیسی با فضای التهاب است. اما باید دید آیا این پروژه می‌تواند باری از دوش نماوا بردارد یا خیر.
اما مسئله‌ای که ملزوم است در جمع‌بندی نقل شود این است که چرا کاربران باید برای پلتفرمی که محتوای مناسبی ندارد، حق اشتراک ماهیانه پرداخت کنند؟ مگر نه این که نماوا و دیگر پلتفرم‌ها باید محصولات با کیفیت، اختصاصی و دلنشین تشکیل کنند تا کاربران به وجود خود در پلتفرم ادامه دهند؟
آیا امروز شبکه نمایش خانگی حال و هوای مساعد دارد؟ به جز چند تاثییر قابل تعقیب که طبق معمولً به دو برنامه ترکیبی و یک سریال محدود می‌شود، آیا مخاطب پیگیر این چنین پلتفرم‌هایی خواهد می بود؟
انتهای مطلب/
دسته بندی مطالب
اخبار کسب وکار
منبع