هیچ موردی از بیماری زیکا در سرزمین گزارش نشده است

از سال ۱۳۹۵ تا آخر سال ۱۴۰۲ تعداد موارد مثبت قطعی بیماری دانگ ۷۴ مورد و بیماری چیکونگونیا ۵۴ مورد در سرزمین گزارش شده که همه موارد «وارده از خارج از سرزمین» بوده و تا این تاریخ هیچ موردی از بیماری زیکا در سرزمین گزارش نشده است.

 از هر ۴ نفر مبتلا به بیماری تب دنگی، ۳ نفر بدون علامت یا با علائم زیاد خفیف می باشند. این علائم شامل تب بالا که طبق معمول ناگهانی اغاز می شود، دردهای استخوانی، سردرد شدید، بدن درد، درد مفاصل و عضلات، درد پشت چشم، بی اشتهایی و تهوع و استفراغ است. برخی بیماران امکان پذیر علائم فرد دیگر همانند اسهال، قرمزی پوست و تورم غدد لنفاوی را توانایی کنند.

زمان زمان بیماری در افراد گوناگون، متفاوت است و می‌تواند از ۴ تا ۱۴ روز طول بکشد اما این بیماری به طور متوسط هفت روز ماندگار است. در روز اول بیماری، بیماران باید مواظب باشند که مورد گزش پشه ها قرار نگیرند چون ویروس دانگ در هفته اول بیماری در بدن بیماران وجود دارد و این ویروس می تواند از بدن بیماران به پشه های غیرآلوده منتقل شود و این پشه های آلوده شده، سپس از گذشت یک تا ۲ هفته می‌توانند بیماری را به دیگر افراد نیز منتقل کنند.

هنگامی تب بیمار اغاز به افت می کند در تعداد مقداری از بیماران امکان پذیر علائم هشدار همانند استفراغ های مکرر، درد شدید شکم، خونریزی از مخاط شامل بینی، لثه و دهان، بی حالی و ضعف شدید، سختی در تنفس و کم آبی بدن همانند افت شدید حجم ادرار، خشکی دهان، سرگیجه و کم شدن شدید فشارخون ظاهر شود. اگر یک بیمار این علائم را داشت باید بلافاصله به پزشک مراجعه و سابقه سفر خود در دو هفته تازه و داروهای مصرفی خود را به پزشک، خبر رسانی کند.

تعداد بسیاری از بیماران با خود مراقبتی در منزل و استراحت و درمان های ساده خانگی بهبود می یابند. این پیشنهاد ها شامل استراحت کافی، مصرف مایعات زیاد و پرهیز از مصرف نوشابه، چای، قهوه و دیگر نوشیدنی های کافئین دار و انرژی زا، مصرف میوه و سبزیجات و منفعت گیری از استامینوفن برای افت درد و تب است.

پرهیز از مصرف داروهایی همانند ایبوپروفن(ادویل و ژلوفن)، آسپرین، نوافن، دیکلوفناک، ناپروکسن و مفنامیک اسید باید مورد دقت جدی قرار گیرد چراکه در این بیماری امکان پذیر علتخونریزی شود و اما مسئله ای که نباید فراموش کرد این است که تب دانگ از انسان به انسان منتقل نمی شود و جداسازی بیمار از دیگر افراد خانواده، الزام ندارد.