نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی او گفت: اندوخته انبیا در نجات مردم از ظلم و ستم عشق و محبتی می بود که از خود در قلب مردم تشکیل می‌کردند؛ پیامبر اکرم (ص) در نفوذ در قلب‌ها و دوست داشتن مردم زیاد بسیار بودند.

به گزارش خبرگزاری برنا از خراسان رضوی، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی در دوازدهمین جلسه تفسیر آیات قرآن کریم در ماه مبارک رمضان که به میزبانی حسینیه دفتر نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان رضوی برگزار شد، اظهار کرد: یازدهمین آیه از آیات زندگی با آیه‌ها، آیه ۱۲۸ سوره مبارکه توبه است، این آیه درمورد گفتن چند خصوصیت در رابطه پیامبر (ص) است که اوج عاطفه و محبت ایشان را نسبت به امت ثابت می‌کند.
نجات مردم از ظلم و فساد، مقصد رسالت پیامبران 
وی بابیان این که مقصد رسالت پیامبران نجات مردم از ظلم و فساد بوده است، افزود: ریشه مفاسد اجتماعی مردم ظلم هست که زور و زر در یک نقطه متمرکز شده و به اجحاف منتهی می‌شود که به نزدیک به مردم تجاوز می‌کنند.
نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی در ادامه گفت: خداوند متعال با قوت قهاری خود می‌توانست کاری کند که نیرومندترین ظالم‌ها را با ضعیف‌ترین ابزارها نابود کند، اما این کار را نکرد و پیامبران را برای ارشاد مردم مبعوث کرده تا خود مردم ظالم را از بین ببرند.
ابزار انبیاء برای نجات مردم، محبت و عشق می بود
وی با مطرح این سوال که ابزار اجرایی انبیا در به راه انداختن مردم برای نابودی ظالم چه می بود، گفت: انبیا آمدند، قلب مردم را به خود فهمید کرده و با محبت با آن‌ها حرکت کردند لذا مردم با ارادتی که نسبت به پیامبران داشتند، قیام کردند و ظلم را از بین بردند؛ نمونه این نوع محبت و ربط با مردم را می‌توان در رهبری امام خمینی (ره) تا پیروزی انقلاب اسلامی نیز مشاهده کرد.
آیت‌الله علم‌الهدی خاطرنشان کرد: به این علت اندوخته انبیا عبارت می بود از عشق و محبتی که از خود در مردم تشکیل می‌کردند و آن عامل پیشرفت همه انبیا در تاریخ بشر بوده است؛ پیامبر اکرم (ص) در نفوذ در قلب‌ها و دوست داشتن مردم زیاد بسیار بودند.
او گفت: خداوند متعال در آیه ۱۲۸ سوره توبه می‌فرماید «لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ»؛ مردی و پیامبری از خود شما آمد، یعنی رابطه پیامبر با مردم جانی و باطنی است لذا پیامبر (ص) به‌طوری بودند که هنگامی فردی با ایشان برخورد می‌کرد، فکر می‌کرد که  صمیمی‌ترین رابطه را پیامبر (ص) دارد.
عضو مجلس خبرگان رهبری پافشاری کرد: پیامبر (ص) نسبت به ناراحتی مردم، غمگین می‌شدند و نسبت به خوشحالی آن‌ها شادمان می‌شدند؛ به‌طور مثال پیامبر (ص) یک روز نماز را سریع همه کردند؛ از ایشان پرسیدند که چرا نماز را سریع همه کردید، قرار هست وحی بر شما نازل شود؟ ایشان فرمودند شما مگر گریه آن کودک را در بین زنان نشنیدید؟؛ لذا پیامبر (ص) حتی نسبت به گریه یک کودک حساس بودند و به او فکر می‌کردند.
ایشان فرمود: سوره مبارکه توبه با برائت و بیزاری پیامبر (ص) نسبت به مشرکین اغاز می‌شود و در آخر با محبت و عشق پیامبر (ص) نسبت به مسلمانان به پایان می‌رسد؛ تعبیری که قرآن نسبت به پیامبر و اصحاب ایشان در رابطه دوست و دشمن به کار می‌برد این هست که «أَشِدّاءُ عَلَى الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم».
پیروی از سیره حرکت پیامبر(ص) در ارتباطات اجتماعی
آیت‌الله علم‌الهدی او گفت: خصوصیت دوم پیامبر اکرم(ص) «حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ» به معنی حریص بودن ایشان نسبت به مردم است که این اصرار تنها به هدایت مردم نبوده است بلکه همه امور مرتبط با مردم را شامل می‌شود.
وی ابراز کرد: ماموریت ما در روبه رو گرفتاری‌های افراد این هست که بی اعتنا نباشیم؛ اگر سیره رفتاری پیامبر(ص) در بین ما فرهنگ شد، زیاد از مسائل دیگر وجود نخواهد داشت؛ مسئله تفسیری فرد دیگر که در این آیه وجود داشت «بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ» است، یعنی پیامبر اکرم (ص) نسبت به مؤمنین هم رأفت و هم رحمت دارند.
انتهای مطلب/