محققان آلمانی موفق شدند سلول‌های جلبک ۷ هزار ساله‌ای را که در اعماق دریای بالتیک مدفون شده بودند، احیا کنند. این کشف تاریخی نشان‌دهنده پیشرفت‌های شگرف در «اکولوژی احیا» (Resurrection ecology) است که می‌تواند فهمیدن ما از تاریخ محیط‌زیست و تغییرات زیستی درطی زمان را تحول دهد.

بر پایه گزارش «Futurism»، این جلبک‌ها که هزاران سال در شرایط کم‌اکسیژن و بدون نور باقی مانده بودند، بعد از احیا توانستند مجدد اکسیژن تشکیل کرده و تکثیر شوند.

احیای جلبک ۷ هزار ساله: دستاوردی بزرگ در اکولوژی احیا

این کشف، قدم مهمی در اکولوژی احیاست و محققان امیدوارند با مطالعه این جلبک‌های احیاشده، اطلاعات بیشتری از شرایط زیست‌محیطی قبل این دریا و تغییرات زیستی آن به‌ دست بیاورند. جلبک‌ها از مثالهای گوناگون استخراج‌شده از عمق ۲۴۳ متری آب این منطقه که با نام «Eastern Gotland Deep» شناخته می‌شود، احیا شدند.

این کشف نه‌فقط به فهمیدن بهتر تغییرات محیطی در هزاران سال پشتیبانی می‌کند، بلکه به محققان امکان را می‌دهد فرایندهای تکاملی و سازگاری موجودات دریایی را طی زمان بازدید کنند. محققان امیدوارند با منفعت گیری از این جلبک‌ها شرایط اکولوژیکی گوناگون در اعصار قبل، همانند دما، مقدار شوری محیط و سطح اکسیژن آب، را همانند‌سازی و نتایج شگرفی از آن استخراج کنند. این کشف این چنین می‌تواند به گسترش راه حلهای تازه برای نگه داری و بازسازی اکوسیستم‌های در معرض تهدید در آینده پشتیبانی کند.

دریای بالتیک میزبان جلبک‌های باستانی

محققان پافشاری کرده‌اند این احیای موفق، می‌تواند ابزار جدیدی برای بازدید و آزمایش تغییرات اکولوژیکی در دوره‌های گوناگون تاریخی دریای بالتیک تشکیل کند. به حرف های‌ سرپرست تحقیق، «سارا بولیوس»، این جلبک‌ها کامل همانند گونه‌های مدرن خود حرکت می‌کنند و درحال تکثیر و فتوسنتز می باشند.

محققان بر این باورند که این جلبک‌ها می‌توانند در نقش مدلی طبیعی برای بازدید فرایندهای تکاملی و تغییرات زیستی در طول زمان عمل کنند. این تحقیق می‌تواند به تشکیل همانند‌سازی‌های دقیق‌تری از شرایط قبل و پیش‌بینی روندهای آینده پشتیبانی کند. این چنین امکان انجام «آزمایش‌های پرش وقتی» در مرحله های گوناگون تکامل دریای بالتیک، محققان را قادر می‌سازد اثرات تغییرات محیطی بر زیستگاه‌های دریایی را مستقیم بازدید کنند.

نتایج این پژوهش در The ISME Journal انتشار شده است.