در بین همه مشکلات زیست محیطی، احداث سد‌های خرسان و باباحیدر از جمله مشکلاتی می بود که سلامت اهالی را به خطر می‌انداخت؛ چرا که احداث این دو سد در مدفن زباله‌ها و بدون مجوز خرید وفروش با سلامتی اهالی منطقه می بود.

صدیقه ترابی سرپرست معاونت محیط زیست انسانی درمورد حالت حداث غیرقانونی سد “باباحیدر” واقع در استان چهارمحال و بختیاری به خبرنگار محیط زیست خبرگزاری برنا می‌گوید:«سد باباحیدر که برای وجود مخزن زباله در شانه چپ این مخزن، بدون مجوز محیط زیست فعالیت خود را اغاز کرد بعد از مکاتبات وابسته، پای اداره کل محیط زیست استان به این جریان باز شد. ماحصل این مکاتبات، دستور انتقال انبار زباله می بود که بعد از این که صدور رای، سد باباحیدر خالی از زباله شد.»

معاونت محیط زیست انسانی با اشاره به نگرانی بعدی مبنی بر نفوذ شیرآبه زباله در لایه‌های خاک ادامه می‌دهد:«به منظور از بین بردن این قضیه نه تنها آبگیری سد بابا حیدر در سال ۱۴۰۳ متوقف شد؛ بلکه جلساتی در رابطه با تهیه کار مطالعاتی با همکاری سازمان محیط زیست و وزارت نیرو با مسئولان وزارت نیرو و نمایندگان مجلس برگزار شد. نتیجه این جلسات راه اندازی تیمی حاذق از دانشگاه شیراز می بود که با مقصد تشخیص کیفیت آب موقع آبگیری سد فعالیت خود را اغاز کردند.»

ترابی با اشاره به نمونه گیری و بازدید کامل زمین شناسی سد مذکور می‌گوید:«با دقت به این که مطالعات این گروه از مهرماه اغاز شد؛ اسفند ماه سال ۱۴۰۳ به آخر رسید. نتیجه مطالعات این گروه این می بود که به علت وجود یک لایه نفوذ ناپذیر، مانعی در آبگیری این سد وجود نداشته و شیرآبه‌ها نیز به مخزن سد نفوذ نکرده است. با این حال نتایج مطالعات به طور رسمی دریافت نشده و از همین رو سازمان حفاظت محیط زیست در انتظار تاییدیه نهایی برای آبگیری سد به سر می‌برد.»

تناقض کارکرد سازمان محیط زیست با سخن مردم محلی

مردم محلی نظر فرد دیگر دارند؛ یک رستوران‌دار به خبرنگار محیط زیست خبرگزاری برنا می‌گوید:«اگرچه امروز این سد از زباله خالی شده اما ۱۵ الی ۲۰ سال قبل، مخزن ثابت زباله‌های شهرداری شهر باباحیدر بوده و طبیعتاً تاثییر ۲۰ سال زباله با پاک سازی در یک سال از بین نخواهد رفت.»

این صاحب رستوران ادامه می‌دهد:«پیش از این، آب شهر از شهرستان “کوهرنگ” فراهم می‌شد، امروز نیز نزدیک به ۵ ماه است که آب شهر باباحیدر از چاه‌های زمین‌های کشاورزی شهر فیل آباد فراهم می‌شود. با دقت به این که زمین‌های کشاورزی از کود و مواد شیمیایی تغذیه می‌کنند، آب مصرفی شهر نیز آبی نامطبوع، کثیف و بدبو است.»

کتابدار فرد دیگر در این شهر می‌گوید:«تمیزی آبی که از کوهرنگ می‌ریخت از طریق دما و رنگ آب اشکار می بود. به جز آب کوهرنگ و فیل آباد، آب شهر باباحیدر با شن ریزه، مخلوط است.»

مشکلات آب استان چهارمحال و بختیاری به داستان سد باباحیدر ختم نمی‌شود. این قصه سر دراز دارد و هر قسمت آن مرتبط به اورگانی است و اورگان‌ها نیز سازوکاری برای این مشکلات اتخاذ نمی‌کنند. چهارمحال و بختیاری که طی سالیان قبل ۱۱ درصد از آب سرزمین را فراهم می‌کرد در چند سال تازه با خشکسالی شدید و تحول اقلیم روبه رو شده است. از سویی به علت مدیریت غلط و منفعت گیری نادرست از آب‌های زیر زمینی به جای آب‌های جاری در این استان جهت شده دشت‌های چهارمحال و بختیاری ممنوعه و ممنوعه بحرانی شوند. این جریان از سال ۶۲ اغاز شد و امروزه ناظر هستیم که ۹۵ درصد از دشت‌های چهارمحال و بختیاری در حالت ممنوعه و ممنوعه بحرانی قرار دارد.

فرونشست زمین، مشکل فراهم آب شرب مردم، افت تولیدات کشاورزی، افزایش بیماری‌های ریوی، آب‌رسانی به ۲۰۰ روستا با تانکر و افزایش ریزگردها از جمله مشکلات تشکیل شده در چهارمحال و بختیاری به علت افزایش بحران آب است.

انتهای مطلب/