به گزارش خبرنگار فرهنگی ، شب قبل به مناسبت ۶۲ ساله شدن انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم، دوبلورهای پیشکسوت مورد تشکر قرار گرفتند. آیینی که به هر حال جا دارد تلویزیون نیز بیشتر از پیش به آن بپردازد؛ چرا که خاطره‌سازترین لحظات دوبله در قاب سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی رقم خورده‌اند. با برخی از این دوبلورها درمورد این تشکر و غفلت‌هایی که حوالی جامعه دوبلورها اتفاق افتاده هم‌کلام شدیم.

همان گونه که تعداد بسیاری از دوبلورها به آن اشاره کردند؛ به طور مثال «ناصر ممدوح» در او گفت‌وگویی با خبرنگار تسنیم به همین مسئله اشاره کرد و او گفت: ما خودمان را فرزند تلویزیون می‌دانیم. چرا که با دغدغه و تکلیف پشت میکروفون‌های گویندگی در دوبله تلویزیون نشسته‌ایم؛ به این امید که کارهای زیرزمینی و سطحی کنار بروند و پررنگ نمود داده نشوند. در واقع کیفیت در برتری قرار بگیرد.

یا «داریوش کاردان» که همیشه در تلویزیون برنامه‌سازی کرده یا او را در قامت بازیگری دیده‌ایم، به گویندگی و دوبله افتخار می‌کند. او در او مباحثه با خبرنگار تسنیم به این مسئله اشاره کرد که «مدام تلاش کردم بی خط‌ و خش، و فاخر کار کنم؛ چرا که دوبله هنری فرهنگی و درخور احترام است.»

«اکبر منانی» هم دغدغه‌های فرد دیگر دارد. او این تشکر‌ها و تقدیرها را تحسین‌برانگیز می‌داند اما دلش برای دوبله شور می‌زند. یک بار از این فریاد «حمایتپشتیبانی!» پرده برمی‌دارد که منظورمان فقط دستمزد نیست؛ حمایتیعنی دقت به نگه داری پیکره مهم دوبله؛ حمایتیعنی انتخاب درست فیلم‌ها و آثار و حمایتیعنی پرورش درست نسل تازه دوبله.

در میانه برنامه، تصاویری از دوبلورهای فقید همچون «منوچهر والی‌زاده»، «شهلا ناظریان»، «فهیمه راستکار» و «حسین عرفانی» پخش شد؛ صداهایی که با خاطرات جمعی مردم ایران پیوندی ناگسستنی دارند. منوچهر والی‌زاده که روزهای پایانی سال ۱۴۰۳ بار سفر بست و شهلا ناظریان، فهیمه راستکار و حسین عرفانی که دیگر جایگزینی ندارند.

«نصرالله مدقالچی» در او گفت‌وگویی با خبرنگار تسنیم معنی دیگر حمایتاز دوبله را این‌گونه توصیف کرد: چرا می‌گویند هنر دوبله نیازمند حمایتاست؟ ما باید از هنرمندان دوبله حمایتکنیم و به آنها زمان دهیم تا هنر خود را به بهترین شکل اراعه دهند. هنر دوبله باید مدام در اوج شکوفایی و بالندگی باشد. نسل جوان درست پرورش اشکار کنند تا با الگو قراردادن پیشکسوتان این عرصه، هنر دوبله به جهانیان معارفه شود.

یقیناً کیک ۶۲ سالگی انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم برش خورد که محمود قنبری، سعید مظفری، نصرالله مدقالچی، امیرهوشنگ زند، خسرو خسروشاهی، ناهید امیریان و محمد یاراحمدی از هنرمندان غایب مراسم بودند که برای آئین تشکر نیامده بودند. از این بین محمد یاراحمدی به علت کسالت در بیمارستان بستری است.

اما ناصر ممدوح چند مسئله دیگر را در او مباحثه با خبرنگار تسنیم یادآور شد: «ما با هوش مصنوعی مشکلی نداریم، اما باید مواظب حقوق معنوی صداهای ماندگار باشیم. بازسازی صدای دوبلور بدون اجازه رسمی از او یا خانواده‌اش، نادیده گرفتن یک میراث فرهنگی است. تکنولوژی باید در خدمت اخلاق و قانون باشد.»

او در آخر پافشاری کرد که دقت به دوبله باید در برتری مدیران فرهنگی باشد؛ نه فقط از منظر مالی، بلکه در پرورش ساختاریافته نسل تازه، ارتقاء سطح آموزش و نگه داری کیفیت هنری آن.

با مرور دغدغه‌های نقل‌شده در این آیین، بیشتر از پیش روشن می‌شود که هنر دوبله ایران، علاوه بر تکریم قبل‌اش، به برنامه‌ریزی برای آینده‌ای ساختارمند، پشتیبانی‌گر و اخلاق‌محور نیاز دارد؛ آینده‌ای که در آن، صداهای خاطره‌ساز هم چنان بدرخشند و نسل تازه با انگیزه، کیفیت و آموزش، این راه را ادامه دهند.

انتهای مطلب/؛