زنانی که در هر هفته بیشتر از این مقدار ورزش می‌کردند، از این مزایا زیاد تر هم منفعت‌مند می‌شدند. این روال در همه زمان‌های گوناگون ورزش صادق می بود و محققان دریافتند که زنان نسبت به مردان، از هر مقدار ورزش مزایا بیشتری  کسب کردند. 

نزدیک به ۲۰ درصد از زنان و ۲۸ درصد مردان انها گفتند که در هفته دو جلسه یا زیاد تر تمرین قدرتی با وزنه‌ انجام خواهند داد. زنان به طور میانگین نزدیک به ۰.۸۵ جلسه در هفته گزارش کردند، در حالی که مردان به طور میانگین ۱.۲۵ جلسه در هفته تمرین می‌کردند، اما در نهایت، خطر مرگ برای زنانی که حداقل دو بار در هفته تمرین قدرتی می‌کردند، نسبت به زنانی که کمتر تمرین می‌کردند یا اصلا تمرین نمی‌کردند، ۱۹ درصد کمتری شد، در حالی که در مردان فعال نسبت به مردان غیرفعال، به طور متوسط ۱۱ درصد افت خطر مرگ مشاهده شد.

این مزایا زیاد تر حتی از نظر سلامتی قلب و عروق هم خاص می بود. به طوری که زنانی که ورزش هوازی می‌کردند، در قیاس با زنان غیرفعال، خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی‌ــ‌عروقی خود را تا ۳۶ درصد افت دادند، در حالی که برای مردان فعال، این افت خطر نزدیک به ۱۴ درصد می بود. تحکیم عضلات هم نتایج شبیهی به همراه داشت؛ ۳۰ درصد افت خطر قلبی‌ــ‌عروقی برای زنان، در روبه رو ۱۱ درصد برای مردان.

دکتر گولاتی می‌گوید: «آنچه ما را شگفت‌زده‌تر کرد، این می بود که در زنانی که عضله‌سازی کرده بودند، مرگ‌و‌میر ناشی از مشکلات قلبی‌ــ‌عروقی ۳۰ درصد کم شد. ما چیزهای بسیاری نداریم که مرگ‌ومیر را تا این حد افت دهند.»

یقیناً این مطالعه محدودیت‌هایی هم داشت؛ از جمله این که اطلاعات مربوط به ورزش از گزارش‌های خود شرکت کنندگان به دست آمد، به این علت دقت نتایج می‌تواند پایین باشد. این چنین فقط ورزش در اوقات فراغت را بازدید کرد و فعالیت‌هایی همانند کار خانه یا فعالیت‌های بدنی در محیط کار لحاظ نشدند، در حالی که همین‌ها امکان پذیر بر نتایج تاثیرگذار باشند. 

با این حال، نتایج این مطالعه با یافته‌های یک فراتحلیل در سال ۲۰۱۱ نیز هم‌راستا است که با بازدید ۳۳ مطالعه، به این نتیجه رسید بین ورزش و افت خطر مرگ در زنان نسبت به مردان، ربط نیرومندتری وجود دارد. 

محققان که مطالعه سال ۲۰۲۴ را انجام دادند، امیدوارند که یافته‌های آن‌ها بتواند زنان بیشتری را به ورزش ترغیب کند؛ چه ورزش‌های سنتی هوازی و چه تمرین‌های با اتکا به وزن بدن یا وزنه زدن.