پوریا کولیوند نماینده ثابت سازمان بنادر و دریانوردی و معاون نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان بین‌المللی دریانوردی، او گفت: با تصمیم سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO)، کنوانسیون هنگ‌کنگ برای بازیافت ایمن کشتی‌ها از ۲۶ ژوئن ۲۰۲۵ مصادف با ۵ تیر ۱۴۰۴، ملزوم‌الاجرا شد و این عمل، نویدبخش اغاز دورانی نوین در بازیافت کشتی‌ها با مقصد ترقی ایمنی و حفاظت محیط زیست جهانی به حساب می اید.

او گفت: کنوانسیون بین‌المللی هنگ کنگ برای بازیافت ایمن و سازگار با محیط زیست کشتی‌ها (Hong Kong Convention) که با مقصد تنظیم ضوابط جهانی برای بازیافت اصولی کشتی‌ها تدوین شده است از ۲۶ ژوئن ۲۰۲۵ مصادف با ۵ تیرماه ۱۴۰۴ ملزوم‌الاجرا است.

او گفت: سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) بیشتر از ۲ دهه است که در راستای تشکیل مقررات جهانی برای بازیافت ایمن کشتی‌ها فعالیت می‌کند و اولین دستورالعمل‌های مرتبط در سال ۲۰۰۳ به تصویب رسید و با تدوین و تصویب کنوانسیون هنگ‌کنگ در سال ۲۰۰۹، چارچوب جامعی برای ترقی استاندارد‌های ایمنی، زیست‌محیطی و حقوق کار تدوین شد.

به حرف های نماینده ثابت سازمان بنادر و دریانوردی و معاون نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان بین‌المللی دریانوردی، بر پایه مفاد این کنوانسیون، همه کشتی‌هایی که به آخر عمر عملیاتی خود می‌رسند، موظف به ثبت «فهرست مواد خطرناک» اختصاصی خود می باشند که این فهرست در مرحله های گوناگون بازرسی و قبول می‌شود و پیش‌نیاز اجرای فرآیند بازیافت به‌شمار می‌رود.

کولیوند افزود: این چنین مراکز بازیافت کشتی باید مجاز بوده و برای هر کشتی، «برنامه بازیافت اختصاصی» تدوین کنند که همه جزئیات بازیافت و نحوه مدیریت ایمن مواد خطرناک را شامل می‌شود.

نماینده ثابت سازمان بنادر و دریانوردی نزد سازمان بین‌المللی دریانوردی تصریح کرد: کنوانسیون هنگ‌کنگ مسئولیت‌هایی اشکار برای همه طرف‌های دچار از جمله مالکان کشتی، سازندگان، سرزمین‌های صاحب پرچم، بنادر و دولت‌های میزبان مراکز بازیافت، تعریف کرده است تا بازیافت کشتی‌ها در چارچوبی ایمن، بهداشتی و مطابق با استاندارد‌های زیست‌محیطی، انجام گیرد.

وی خاطر نشان کرد: سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) در راستای اجرای مؤثر این کنوانسیون، همه دستورالعمل‌های فنی مرتبط از جمله در عرصه صدور گواهینامه‌ها، بازرسی‌ها، تدوین فهرست مواد خطرناک و برنامه بازیافت کشتی‌ها را تصویب و انتشار کرده است و از با اهمیت ترین این دستورالعمل‌ها می‌توان به دستورالعمل تهیه برنامه بازیافت کشتی (۲۰۱۱)، دستورالعمل بازیافت ایمن و سازگار با محیط زیست (۲۰۱۲)، دستورالعمل صدور مجوز برای مراکز بازیافت (۲۰۱۲)، دستورالعمل بازرسی و گواهی‌دهی کشتی‌ها (۲۰۱۲)، دستورالعمل تهیه فهرست مواد خطرناک (۲۰۲۳) و راهنمای موقتی برای اجرای هماهنگ کنوانسیون‌های هنگ‌کنگ و بازل (۲۰۲۴) اشاره کرد.

کولیوند خبرداد: تاریخ اجرای این کنوانسیون در ژوئن ۲۰۲۳ و هم‌زمان با پیوستن سرزمین‌های بنگلادش و لیبریا به آن و تحقق همه معیار‌های ملزوم برای اجرا، به‌طور رسمی تعیین شده است.

نزدیک به ۹۰ درصد بازیافت کشتی‌ها در جهان در ۵ سرزمین بنگلادش، چین، هند، پاکستان و ترکیه انجام می‌شود که از این بین، سه سرزمین بنگلادش، هند و ترکیه به کنوانسیون مدام‌اند. در همین جهت، پروژه مشترک IMO و دولت نروژ موسوم به SENSREC از سال ۲۰۱۵ در بنگلادش اغاز شد و نقش مهمی در بهبود حالت زیست‌محیطی، ایمنی کاری، آموزش نیروی انسانی و ترقی زیرساخت‌های حقوقی و فنی برای الحاق بنگلادش به این کنوانسیون، ایفا کرده است.

معاون نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان بین‌المللی دریانوردی او گفت: با دقت به تأثیرات گسترده این کنوانسیون بر ایمنی محیط زیست، ترقی شرایط کاری، صرفه‌جویی در انرژی و پیشگیری از آلودگی جهانی، اجرای آن نقطه عطفی در مسیر گسترش پایدار صنایع دریایی محسوب می‌شود و شرکت‌های کشتیرانی، مدیران صنایع بندری، نهاد‌های دولتی و اپراتور‌های بازیافت کشتی‌ها باید از هم اکنون برای همسویی با الزامات این کنوانسیون برنامه‌ریزی و عمل کنند