به گزاهمان‌طور که بدن تحول می‌کند، نیازهای تغذیه‌ای هم تحول می‌کنند و این یعنی مکملی که روزی سودمند بوده امکان پذیر در سال‌های سپس زیان اور باشد.

«کیتی داد»، متخصص تغذیه سالمندی، هشدار می‌دهد که یکی از این مکمل‌ها آهن است.

او توضیح می‌دهد: زنان از ۱۴ تا ۵۰ سالگی به علت قاعدگی به آهن بیشتری نیاز دارند. اما سپس از یائسگی نیاز بدن به آهن به‌طور قابل‌توجهی کم می‌شود. بعد از ۵۰ سالگی، مقدار پیشنهاد‌شده‌ روزانه، هشت میلی‌گرم است. در حالی‌که زیاد تر مکمل‌های آهن حاضر در بازار ۲۵ میلی‌گرم یا زیاد تر آهن دارند که چندین برابر نیاز واقعی است.

چرا آهن بیشتر از اندازه خطرناک است؟

آهن برای بدن الزامی است، اکسیژن را جابه‌جا می‌کند، انرژی می‌سازد، در تحکیم سیستم ایمنی موثر است و به سلامت پوست، مو و ناخن پشتیبانی می‌کند، اما همان گونه که افتآن می‌تواند جهت خستگی شدید شود، دریافت بیشتر از اندازه‌ آن هم صدمه‌زاست.

داد می‌گوید: مصرف بیشتر از ۴۵ میلی‌گرم آهن در روز برای زنان ۱۹ سال به بالا زیان اور است. آهن اضافی علتمشکلات گوارشی همانند دل‌درد، یبوست، تهوع، استفراغ و اسهال می‌شود و در مواردی حتی امکان پذیر فرد را روانه‌ بیمارستان کند یا به مرگ منجر شود.

به این علت، مهم است که مقدار دریافتی آهن را، هم از طریق غذا و هم از طریق مصرف مکمل، کنترل کنیم. این پیشنهاد به معنی حذف غذاهای آهن‌دار نیست، برعکس، مصرف غذاهای طبیعی حاوی آهن هم چنان ملزوم است، آنچه باید از آن پرهیز کرد مکمل‌های آهن با دز بالا است.

دیگر تغییرات تغذیه‌ای بعد از ۵۰ سالگی کدامند؟

به گزارش ایندیپندنت، نیاز کمتر به آهن، تنها یکی از تغییرات این دوران است. در روبه رو، نیاز به پروتئین زیاد تر می‌شود. با افزایش سن، در روندی طبیعی عضلات تحلیل می‌روال و تنها با دریافت پروتئین کافی می‌توان از آن جلوگیری کرد.

داد می‌گوید که زنان بالای ۵۰ سال به ازای هر کیلوگرم وزن بدنشان، روزانه بین ۱.۲ تا ۱.۶ گرم پروتئین نیاز دارند. برای مثال اگر ۷۵ کیلوگرم وزن دارید، باید روزانه بین ۹۰ تا ۱۲۰ گرم پروتئین دریافت کنید.

از طرفی برای جلوگیری از پوکی استخوان در این سن باید دریافت ویتامین دی، کلسیم و ویتامین ب۱۲ را افزایش یابد. داد توضیح می‌دهد: با بالا رفتن سن جذب ویتامین ب۱۲ از غذا افت می‌یابد. به این علت دریافت زیاد تر آن الزامی است. پیشنهاد‌ها عبارت‌اند از: ۶۰۰ واحد بین‌المللی ویتامین دی، هزار و ۲۰۰ میلی‌گرم کلسیم و ۲.۴ میکروگرم ویتامین ب۱۲ در روز.

یقیناً نیازهای تغذیه‌ای فقط به سن و سال نیست. سابقه‌ بیماری، شرایط جسمی و اهداف سلامتی نیز در آن نقش دارند. به همین علت مشورت با متخصص تغذیه بهترین راه برای تعیین برنامه غذایی و مکمل‌ها است.

در نهایت، مکمل‌ها باید تنها برای رفع کردن کمبودهای واقعی منفعت گیری شوند، نه بی‌مقصد و بی‌علت. همان گونه که رژیم غذاییمان را در طول زمان تحول می‌دهیم، باید در مصرف مکمل‌ها هم بازنگری کنیم. به این علت زنان بالای ۵۰ سال باید مکمل‌های آهن با دز بالا را کنار بگذارند و بر آنچه بدنشان واقعا با آن نیاز دارد، متمرکز شوند.