به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

به مناسبت روز جهانی دیابت، دکتر ایرج خسرونیا، رئیس هیئت‌مدیره جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران، با تبریک این روز به متخصصان غدد، داخلی، پزشکان عمومی و همه مبتلایان به دیابت، نسبت به پیامدهای گرانی و سختی دسترسی به انسولین برای بیماران دیابتی هشدار داد و پافشاری کرد. اگر به‌علت گرانی، فقط افراد توانمند بتوانند دارو تهیه کنند، از نظر شرعی و عرفی محل اشکال است.

آمار رسمی مبتلایان؛ کمتر از حقیقت جامعه

خسرونیا با اشاره به آمارهای رسمی مبتلایان به دیابت او گفت. مطابق آمارهای حاضر، اکنون نزدیک به ۹ میلیون نفر مبتلا به دیابت در سرزمین می باشند، اما من این آمار را قبول ندارم و معتقدم تعداد واقعی زیاد زیاد تر است؛ چراکه طبق معمولً ۴۰ تا ۵۰ درصد مبتلایان از بیماری خود بی‌خبر می باشند. 

او افزود: از بین بیماران شناخته‌شده، نزدیک به ۱۰ درصد از انسولین منفعت گیری می‌کنند.

هراس از انسولین؛ از بیماران تا پزشکان جوان

رئیس هیئت‌مدیره جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران درمورد پایبندی بیماران به درمان گفت: پایبندی به درمان در بین بیماران متفاوت است؛ طبق معمولً افرادی که داروی خوراکی مصرف می‌کنند، همکاری بیشتری دارند، اما در رابطه افرادی که نیاز به تزریق انسولین دارند، حالت متفاوت است. در سرزمین ما هم خود بیماران و هم برخی پزشکان، به‌اختصاصی پزشکان جوان، از تجویز انسولین واهمه دارند. من با بیشتر از ۵۵ سال سابقه طبابت معتقدم انسولین در تعداد بسیاری از موارد از برخی درمان‌های خوراکی نیز مؤثرتر است و نباید از آن ترسید.

انسولین‌های نسل تازه؛ تزریق روزانه به‌جای چندین نوبت

دکتر خسرونیا با اشاره به پیشرفت‌های علمی در درمان دیابت او گفت: خوشبختانه پیشرفت روزافزون علم در حوزه دیابت علتشده امروز انسولین‌هایی در اختیار داشته باشیم که تنها با یک تزریق در روز، قند بیمار را کنترل می‌کنند؛ در حالی‌که قبلاً ناچار بودیم دو تا سه نوع قلم انسولین با تزریق‌های مکرر سه یا چهار ساعته برای بیماران تجویز کنیم.

او پافشاری کرد این تحول، هم کیفیت زندگی بیماران را بالاتر می‌برد و هم گمان پایبندی آنان به درمان را افزایش می‌دهد، اما چالش مهم، قیمت این داروهاست.

گرانی انسولین و تهدید عدل در درمان

این متخصص داخلی با انتقاد از حالت اقتصادی و تأثیر آن بر درمان بیماران او گفت: شرایط اقتصادی سرزمین علتشده تهیه هر دارویی برای بیماران چالش‌برانگیز باشد؛ انسولین هم از این قاعده مستثنا نیست. باید تا حد امکان قیمت این دارو پایین باشد تا بیماران دسترسی بهتری به انسولین‌های تازه داشته باشند و عوارض کمتری را توانایی کنند.

او هشدار داد: حذف ارز ترجیحی انسولین، زیان زیاد بسیاری برای بیماران خواهد داشت. اگر انسولین با ارز آزاد محاسبه شود، قیمت آن چندین برابر می‌شود و تعداد بسیاری از بیماران با دقت به سطح درآمد خود توان پرداخت این هزینه‌ها را نخواهند داشت؛ در نتیجه درمان را نیمه‌کاره رها می‌کنند و با عوارض جدی روبه رو خواهد شد.

عوارض قطع انسولین؛ از کما تا قطع پا

خسرونیا درمورد پیامدهای قطع یا افت مصرف انسولین به‌علت گرانی یا افتدارو گفت: مبتلایان دیابت که انسولین مصرف می‌کنند، اگر به‌علت گرانی یا دردسترس نبودن دارو، انسولین موردنیاز خود را تزریق نکنند، در مختصر‌زمان با عوارضی همانند کتواسیدوز، بیهوشی، کما و ضعف عمومی روبه رو خواهد شد.

به حرف های او، در طویل مدت نیز بیماری کنترل‌نشده می‌تواند تبدیل عوارض چشمی، صدمه کلیه، گانگرن پا، قطع عضو و دیگر پیامدهای جدی و پرهزینه شود.

هزینه برای دیابت، اندوخته‌گذاری ملی است

این پزشک متخصص با پافشاری بر الزام تحقق عدل در درمان برای همه مردم ایران او گفت: ماموریت ما این است که عدل را در درمان فراهم کنیم. اگر به‌علت گرانی، فقط افرادی که توان مالی دارند بتوانند دارو تهیه کنند، این حالت از نظر شرعی و عرفی قابل قبول نیست.

او از وزارت بهداشت و سازمان‌های بیمه‌گر خواست نقش فعال‌تری در حمایتاز بیماران ایفا کنند. «وزارت بهداشت و سازمان‌های بیمه‌گر باید کاری کنند که پرداخت از جیب بیمار به رقم مناسبی برسد. عدم دقت به این نوشته، علاوه بر آنکه بیماران را با عوارض جدی روبه رو می‌کند، هزینه‌های زیاد بالاتری را در آینده به دولت و بیمه‌ها تحمیل خواهد کرد.

خسرونیا پافشاری کرد: هرچقدر دولت برای پیشگیری و درمان دیابت هزینه کند، در واقع نوعی اندوخته‌گذاری انجام داده است؛ چراکه عوارض جدی دیابت، هم برای فرد و هم برای نظام سلامت، هزینه‌های گزافی به همراه دارد.

خواست برای تخصیص بودجه اختصاصی انسولین

در آخر، رئیس هیئت‌مدیره جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران، فراهم مالی پایدار برای داروی انسولین را الزامی دانست و او گفت: راهکار عملی، تخصیص بودجه اشکار برای انسولین توسط دولت و سازمان‌های بیمه‌گر است تا بیماران ناچار نباشند هزینه بیشتری برای داروی حیاتی خود پرداخت کنند. دسترسی منصفانه به انسولین، شرط ملزوم برای کنترل دیابت و جلوگیری از مشکلاتهای آینده در نظام سلامت است.