رضا میر دریکوندی: چهارم آذر ۶۵، پاییز داشت به نفس های پایانی خود می رسید، اندیمشک با همه رنج جنگ، زنده می بود و پایدار و یک روز عادی خود را سپری می کرد. در خانه ها بوی ناهار می‌پیچید و ایستگاه راه آهن این نبض تپنده شهر، میعادگاه رزمندگانی می بود که از مام میهن دفاع می‌کردند، یک دفعه، زوزه شوم آژیر و آسمانی آبی که به خونی از آتش و دود بدل شد و هجوم ۵۴ هواپیمای بعثی، اسایش یک روز عادی را در خود بلعید.

چهارم آذر ۶۵ که تا پیش از ظهر، یک روز عادی برای مردم اندیمشک می بود به روزی سراسر حماسه بدل شد، حماسه ای که مردم اندیمشک از هر قوم و قبیله و از هر سن و جنسی با خون و رشادت های خود در تاریخ ایران رقم زدند.

۵۴ هواپیمای عراقی بی رحمانه یک ساعت و ۴۵ دقیقه شهر کوچک اما استراتژیک اندیمشک را چنان آماج دعوا های خود قرار دادند که امام فرمود:”صدام در اندیمشک قصابی کرد”.

حادثه‌ای که به “طویل‌ترین بمباران هوایی بعد از جنگ جهانی دوم” معروف شد و از یک روز عادی، “حماسه‌ای” ساخت که مردم اندیمشک با خون و رشادت خود رقم زدند، اما با گذشت سالیان زیاد، اندیمشکی ها هم چنان خواستار ثبت این روز در تقویم ملی ایران به‌گفتن نمادی از مقاومت و پایداری می باشند.

در طول سالیان تازه، مسوولان گوناگون در سطوح محلی و استانی با قولهایی نسبت به این مطالبه مردمی عکس العمل نشان داده‌اند، اما این خواسته تا بحال محقق نشده است. اظهارهای این مسوولین گویای روال پیگیری این مهم است؛ در تاریخ چهارم آذر ۱۳۹۵، غلامرضا شریعتی(استاندار زمان خوزستان)، با صراحت به این خواسته اشاره و فرمود: “چهارم آذر به گفتن طویل‌ترین بمباران تاریخ هشت سال دفاع مقدس باید در تاریخ و تقویم ما ثبت شود”.

این چنین در ۲۹ آبان ۱۳۹۶، فریدون حسنوند(نماینده اسبق اندیمشک در مجلس شورای اسلامی)، از پیگیری‌های جدی خبر داد و او گفت: “موافقت های اولیه در این ربط انجام و به زودی و با پیگیری مسوولان شهری و فرهنگی، این روز بزرگ به نام مردم اندیمشک به طور رسمی در تقویم سرزمین به ثبت می رسد”. این سخن، امیدواری نسبت به تحقق این خواسته به حق مردم اندیمشک را زنده نگهداشت.

بر این مبنا در ۹ اسفند ۱۴۰۰، پیمان جهانگیری”فرماندار زمان اندیمشک)، با اشاره به جای خالی این روز در تقویم ملی، خبرداد: “قسمت بسیاری از مرحله های ثبت چهارم آذر در تقویم ملی انجم شده و امیدواریم هر چه سریع تر در راستای  پاسداشت خون شهدا… این روز در تقویم ملی ثبت شود”. این حرف های نیز جهت شد مردم اندیمشک هم چنان چشم انتظار ثبت روزی به نام اندیمشک در تقویم بمانند.

اما تازه ترین موضع در این رابطه در ۱۴ آبان ۱۴۰۴ توسط سید کمال موسوی(امام جمعه اندیمشک)، نقل شد، او با اشاره به حماسه بی‌بدیل چهارم آذر، اظهار کرد: “مرحله های نهایی ثبت در تقویم رسمی سرزمین را سپری می‌کند”. این اظهارنظر، باز هم بارقه ای از امید را در دل مردم زنده کرد.

اگرچه فریاد مردم اندیمشک برای ثبت این حماسه ملی سال‌ها است که بلند است و قولهای مسوولین در بازه‌های وقتی گوناگون، بذر امید را در دل آنان زنده نگه داشته، اما حقیقت نشان دهنده این است  که روزی به نام”چهارم آذر؛ حماسه مردم اندیمشک” تا این مدت در تقویم رسمی سرزمین جای ندارد.

 انتظار می‌رود با عزمی جدی‌تر، این مطالبه به‌حق و تاریخی در مختصر‌ترین زمان ممکن محقق شود.

انتهای مطلب/