به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در شرایطی که نظارت بر پلتفرم‌های نمایش خانگی باید دقیق‌تر از قبل باشد، فیلیمو بار دیگر به محلی برای تشکیل برنامه‌های بدون مجوز، با محتوای غیرمتعارف و بی‌در و پیکر تبدیل شده است. «گنگ» مصداق واقعی عادی‌سازی ابتذال و تخریب مرزهای فرهنگی است.

عبور از خطوط قرمز، نه نوآوری فرهنگی  

علی ضیا که سال‌ها خود را فرزند تلویزیون معارفه می‌کرد، پیش‌تر با برنامه یوتیوبی‌اش همه پل‌های پشت سرش را خراب کرد و اکنون با «گنگ» در نقطه روبه رو همه هویت چارچوب‌مندش ایستاده است. 

برنامه‌ای که با اجرای آزاد، او گفت‌وگوهای سطحی، فضای مختلط، شوخی‌های غیراخلاقی و وجود رپرهایی با محتوای دور از قیمت‌های عمومی، عملاً همه خطوط قرمز فرهنگی، اخلاقی و رسانه‌ای را زیر پا گذاشته است.  

«گنگ» نه تنها هیچ مقصد فرهنگی ندارد، بلکه تشکیل آن نشانه‌ای از سقوط محتوایی است؛ سقوطی از قاب تلویزیون تا باتلاق بی‌قاعده‌ی فیلیمو.  

 برنامه‌هایی همانند «گنگ» هشدار جدی‌اند برای آینده رسانه‌های داخلی؛ چون نشان خواهند داد که با بی‌توجهی مدیریتی، پلتفرم‌ها می‌توانند به نسخه‌های وطنی «بلاگرشو» و «وایرالشو» تبدیل شوند؛ جایی که هر کاری برای دیده‌شدن مجاز است و هیچ‌چیزی کنترل نمی‌شود.  

اگر امروز جلوی این روال گرفته نشود، فردا پلتفرم‌های دیگر هم به پیروی از فیلیمو، در مسیر شبیه حرکت خواهند کرد و نتیجه‌اش چیزی جز فروپاشی مرزهای فرهنگی نخواهد می بود.  

عادی‌سازی ابتذال با چهره‌ای تلویزیونی
  
آنچه این نوشته را خطرناک‌تر می‌کند، چهره‌ی اجراکننده‌ی آن است: علی ضیا. مجری‌ای که سال‌ها از قاب تلویزیون جمهوری به شهرت رسید، اکنون همان اعتبار را برای عادی‌سازی رفتارهای غیرعرفی در رسانه‌ی خانگی خرج می‌کند.  

از او گفت‌وگوهای جنجالی در یوتیوب با بازیگران زن و برخی شخصیت‌های مهاجرت‌کرده گرفته تا اکنون رسمیت بخشیدن به موسیقی‌های بدون چارچوب در شبکه خانگی، ضیا مسیر آشکاری را جستوجو می‌کند: عبور از عرف، اخلاق و نظارت برای دیده‌شدن.  

این حرکات نه جسارت است و نه نوآوری؛ بلکه مصداق روشن سوءاستفاده از شهرت تلویزیونی برای ابتذال‌سازی روندهای فرهنگی است.  

الزام برخورد رسمی و توقف انتشار کردن  

هنگامی پلتفرم‌های داخلی بدون نظارت این چنین محتوایی را انتشار می‌کنند، در واقع پایه‌های مطمعن رسانه‌ای را متزلزل می‌سازند.  

امروز ملزوم است نهادهای فرهنگی و رسانه‌ای با جدیت جلوی انتشار کردن برنامه‌های بدون مجوز و خلاف عرف را بگیرند و نسبت به کارکرد بی‌ضابطه پلتفرم‌ها هشدار بدهند.  

نتیجه‌گیری صریح  

«گنگ» هیچ نقطه مثبتی ندارد. نه فرهنگی است، نه آموزشی، نه هنری.  

این برنامه تنها برای تحریک مخاطب و جلب دقت طراحی شده، بی‌آنکه کوچک‌ترین قیمت هنری یا اجتماعی در خود داشته باشد.  

اگر رسانه و سیاست‌گذاری فرهنگی در برابر این چنین مثالهایی سکوت کند، مسیر ابتذال به‌صورت رسمی در فضای رسانه‌ای ایران نهادینه خواهد شد.  

به این علت باید او گفت:  علی ضیا با «گنگ»، نه فقط از تلویزیون فاصله گرفت، بلکه از مسئولیت فرهنگی و اخلاقی خود نیز فرار کرد.  

و فیلیمو با انتشار کردن آن، رسماً از چارچوب مجاز رسانه‌ای عبور کرد.  زمان آن رسیده است که جلوی این نوع رفتارهای افسارگسیخته رسانه‌ای و نمایش بی‌در و پیکر گرفته شود.

انتهای مطلب/