برای اولین بار، محققان ربط مستقیمی بین تجمع چربی اضافی در ناحیه شکم و درد مزمن یافته‌اند.

این مطالعه مشخص می کند که افت وزن و افت اندازه دور کمر می‌تواند به افت دردهای اسکلتی-عضلانی پشتیبانی کند. این خبر امیدوارکننده‌ای برای افرادی است که از این دردها رنج می‌برند.

این تحقیق توسط تیمی از محققان دانشگاه‌های تاسمانی، استرالیای غربی و موناش انجام شده است. آن‌ها داده‌های بیشتر از ۳۲ هزار نفر از بانک زیستی بریتانیا را که تحت اسکن‌های MRI از ناحیه شکم قرار گرفته بودند، بازدید کردند. مقصد از این اسکن‌ها برسی مقدار تجمع چربی احشایی (چربی اطراف اعضای داخلی بدن) و چربی زیرپوستی (چربی زیر پوست) می بود. علاوه‌براین، از بیماران درمورد دردهایی که در نواحی گوناگون بدن همچون کمر، گردن، شانه‌ها، باسن، زانوها یا همه بدن خود برای زمان سه ماه یا زیاد تر توانایی کرده بودند سوال شد. برای ۶۳۸ نفر از این گروه، دو سال سپس مجدد MRI و بازدید درد انجام شد.

ربط چربی شکمی با درد مزمن

نتایج نشان داد که هم چربی احشایی و هم چربی زیرپوستی به‌طور مستقیم با شیوع درد مزمن مرتبط می باشند. برای بازدید دقیق‌تر، محققان از نسبتی به نام VAT منفعت گیری کردند که مقدار چربی احشایی (VAT) و چربی زیرپوستی (SAT) را با مقدار درد قیاس می‌کند. بر پایه این نسبت، زنان با افزایش چربی شکمی دچار دردهای بیشتری می‌شدند. زنانی که مقدار چربی احشایی بیشتری داشتند، دو برابر زیاد تر از دیگران نقاط درد در بدن خود گزارش کردند. این چنین در زنانی که چربی زیرپوستی بیشتری داشتند، دردهای مزمن تا ۶۰ درصد زیاد تر می بود. در مردان نیز دردهای مزمن به مقدار ۳۴ درصد با چربی احشایی و ۳۹ درصد با چربی زیرپوستی مرتبط می بود.

محققان در این مطالعه گفتن کردند: «چربی شکمی به اختصاصی چربی احشایی با درد مزمن اسکلتی-عضلانی مرتبط است و مشخص می کند که تجمع چربی اضافی امکان پذیر در تشکیل دردهای گسترده در بدن دخیل باشد.»

آن‌ها این چنین اشاره کردند که اثرات درد در زنان نسبت به مردان زیاد تر است که می‌تواند به علت تفاوت‌های هورمونی و توزیع چربی در بدن باشد.

این تحقیق در مجله Regional Anesthesia & Pain Medicine انتشار شده است و به‌طور مستقیم به ربط بین چربی شکمی و درد مزمن می‌پردازد.