به گزارش خبرنگار فرهنگی ، سریال «مهیار عیار» سناریویی دلنشین و پرکشش دارد که توانسته است دقت مخاطبان را به خود جلب کند. این مجموعه نمایشی با منفعت گیری از خرده داستان‌هایی که به‌طور موجز و مؤثر برای روایت منسجم قصه مهم به کار گرفته شده، ساختاری منسجم و یکپارچه را به نمایش می‌گذارد.

نقاط قوت سریال در چیست؟ خرده داستان‌هایی که در دل قصه مهم گنجانده شده‌اند، با فرضیه‌های منطقی و روایی به‌طوری به هم متصل خواهد شد که همچون پنجره‌ای پلکانی به یکدیگر پیوند می‌خورند. پیرنگ و خط مهم داستان به‌طور منطقی و اصولی با هم تطابق دارند و در خدمت پیشبرد روایت می باشند.

یکی از مشکلات همیشگی در تعداد بسیاری از متون تاریخی و ادبی، تصویرسازی نادرست و نامطلوب است. در «مهیار عیار»، اما، داستان به درستی و با انتقال روایی ساده و مؤثر روایت می‌شود که به فهمیدن بهتر آن پشتیبانی می‌کند.

این سریال با منفعت‌مندی از نویسندگان و مشاوران خوب، علتشده در مرحله اجرا توسط کارگردان درست و اصولی پیش برود تا روال داستان، چیدمان کاراکترها و پیشبرد روایت به شکلی منسجم و آگاهانه پیش برود.

تفاسیر اراعه شده تنها بخشی از ماجرای «مهیار عیار» است؛ به نظر می‌رسد پیروزی این سریال را باید در ناحیه تهیه‌کنندگی بهروز سودمند جستجو کرد. سودمند توانسته شاکله این سریال را منظم و یکپارچه کند. حاتمی در جایگاه کارگردان وقتی به تسلط و تکنیک خود پی برد که تهیه‌کننده چون بهروز سودمند را در کنار خود داشت. چه در «محکومین» و چه در «مهیار عیار»، حاتمی با وجود این تهیه‌کننده توانسته است اثری مخاطب‌پسند اراعه دهد و خطاهای خود را به حداقل رساند.

اما مسئله‌ای که برخی منتقدان به آن اشاره دارند، انتخاب غیرحرفه‌ای بازیگران فرعی است که به‌گفتن یکی از بزرگ‌ترین ضعف‌های سریال نقل می‌شود. به گفتن مثال، نقش «خانم سلطان» و پلان‌های مربوط به او نتوانسته‌اند کمکی به پیشبرد روال داستان بکنند. این چنین در برخی دیگر از نقش‌های فرعی نیز این سوال نقل می‌شود که چرا و بر پایه چه معیارهایی این بازیگران انتخاب شده‌اند.

کلیت ضعف‌های سریال «مهیار عیار» به بازیگران فرعی تعلق دارد و قابل نقد است؛ دیالوگ‌های ناقص، عدم تشکیل ربط کافی با مخاطب، تناسب نداشتن معدل سنی بازیگران مهم با فرعی و تعداد بسیاری از جزئیات دیگر دست به دست هم داده‌اند تا این ضعف به چشم بیاید.

با این حال، بازیگران شناخته‌شده‌ای در این سریال به ایفای نقش پرداخته‌اند که توانسته‌اند عمدتاً رضایت مخاطبان را جلب کنند. از متین ستوده در نقش خاتون به‌گفتن یک زن قهرمان تا بهنام سپاس در نقش کلانتر اصفهان، رامین ناصرنصیر در نقش «مباشر خاتون»، سیامک صفری در نقش داروغه و حتی کامران تفتی که در نقش مهم «مهیار» هنرنمایی کرده است.

«مهیار عیار» جزو سریال‌هایی است که مخاطب را به تماشای یک داستان تاریخی و پرماجرا می‌نشاند. مخاطب امروز علاقه بسیاری به تماشای آثار ماجراجویانه و تاریخی دارد، همان گونه که پیش از این سریال «سرزمین مادری» نیز بینندگان تعداد بسیاری را جذب کرده می بود.

این سریال با به نمایش گذاشتن دقیق زندگی در دوران صفویه، تماشاگر را به عمق تاریخ ایران می‌برد. ماجراهای شوق‌انگیز مهیار، شخصیت‌های قوی و نمود‌های بصری منحصر به فرد این سریال، آن را به تماشای دلنشین و لذت‌بخشی برای مخاطب تبدیل کرده است.

در کنار نقدهایی که به بازیگران فرعی داخل است، باید به قاب‌بندی، سلیقه بصری و هدایت هنرپیشه‌ها در کارگردانی سیدجمال سیدحاتمی نمره خوبی داد. چرا که محصول نهایی از نظر قوت اجرا در سطح مطلوب و کیفی قرار دارد.

انتهای مطلب/