به گزارش برنا، چرخش‌های زبانی در کاخ سفید ادامه دارد. آشفتگی در اظهار سیاست یا سیاست‌های آشفته رئیس‌جمهور ایالات متحده دیگر تبدیل به تغییرات لحظه‌ای شده است. ترامپ در چند روز قبل بار دیگر به سبک همیشگی‌، با مواضعی متناقض ظاهر شد. در حالی که تا همین اواخر هرگونه مذاکره با ایران را رد می‌کرد، اکنون می‌گوید: «فکر می‌کنم با ایران توافق می کنیم.» لحنی که به‌وضوح با لحن تهدیدآمیز او بعد از دعوا هماهنگ با اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای تهران متفاوت است. در همین حال، ترامپ تلاش می‌کند برای اثبات ادعای پیروزی خود، سقف تازه روی ادعاهای قبل بزند: «هر چه که بخواهیم از ایران خواهیم گرفت.»،اظهاراتی که زیاد تر به نمایش اقتدار نظامی همانند بوده تا زبان دیپلماسی. اما این روایت همه آن چیزی نیست که در ایالات متحده جریان دارد.

این نوشته را نباید از نظر دور داشت، با وجود این که ایران اظهار می‌کند خسارات بسیاری به تاسیسات اتمی داخل شده، در آمریکا دو روایت کاملا متضاد در جریان است که زیاد تر بر جنبه‌های سیاست داخلی متمرکز شده. رسانه‌های آمریکایی درمورد پیروزی این حملات تردیدهای جدی نقل کرده‌اند؛ قضیه‌ای که رئیس‌جمهور آمریکا اکنون تلاش دارد با فضاسازی و جشن گرفتن درکنار نتانیاهو، از فشارهای داخلی آن بکاهد. پچ پچ‌های توافق و مذاکره هم ضمیمه همین حرف های‌ها از سوی رئیس‌جمهور ایالات متحده و کشورهای اروپایی نقل می‌شود که مطلب‌هایی را به ایران منتقل می‌کند.

 نگاه ایران به مذاکره و توقف جنگ

رویکرد ایران در روبه رو دیپلماسی با تغییرات قابل احتیاط‌ای روبه‌روست، در نگاه اول، دوازده روز بعد از اغاز جنگ پرهزینه ایران و اسرائیل، آتش‌بس ناگهانی نه‌ تنها یک توقف نظامی که نشانه‌ای کمرنگ از برگشت دیپلماسی به میدان محسوب می‌شود یا حداقل ایران آن را فقط فرصتی برای برگشت می‌داند. یقیناً اظهارات ترامپ درمورد مذاکره و تناقض‌های او، تهران را داخل مرحله جدیدی از پیش‌شرط‌های مذاکره کرده است.

عباس عراقچی، وزیر خارجه و دیپلمات باسابقه ایران، در یادداشتی برای سایت النهار با لحنی آشکار پافشاری کرده :«غرب آسیا در اغاز یک دوراهی تاریخی» قرار گرفته؛ ادامه خشونت‌های بی‌آخر، یا حرکت به‌سوی صلحی پایدار. او در این یادداشت چند محور کلیدی را برای برگشت دادن میز مذاکرات و افت تنش در منطقه برشمرد: «ضمانت امنیت از سوی شورای  امنیت سازمان ملل، پیگیری و تحقق عدل در برابر تجاوز اسرائیل و حل مناقشه‌های مستمر در غزه و لبنان.»

نتانیاهو روی موج خواسته‌های ترامپ

همزمان با این هشدارها، سایه سیاست در حال سنگین‌تر شدن بر فضای دیپلماتیک است. سفر نتانیاهو به واشنگتن با اهداف چندگانه انجام می‌شود. نتانیاهو در اغاز دیدار با ترامپ، خبرداد که جنگ با ایران زمان‌های بسیاری در منطقه به وجود اورده است. سیگنال اسرائیل به ترامپ را باید اینگونه تحلیل کرد که نتانیاهو تلاش دارد موضوعاتی همچون عادی‌سازی روابط با سوریه و نشست‌های امنیتی خود با جولانی، این چنین امکان آزادسازی اسرا و صلح در غزه را به گفتن زمان‌هایی معارفه کند که بعد از جنگ با ایران در دسترس آمریکا قرار گرفته است.

 مطرح این نوشته مشخص می کند که اسرائیل اشراف کاملی بر خواسته‌ها و نیازهای ترامپ دارد و با هدایت او در مسیر دلخواه تلاش می‌کند وانمود کند راه تحقق شعارهای او را هموار کرده است. تعداد بسیاری از تحلیلگران اعتقاد دارند ترامپ سپس از ناکامی‌های مستمر برای تحقق سه شعار محوری آخر جنگ در غزه، اوکراین و حل قضیه ایران، نیاز به روایت پیروزی دارد، حتی پیروزی ساختگی یانمادین.

 اما آنچه که این دیدار را مهم نمود می‌دهد نوشته آتش‌بس و سیاستی است که در نهایت ترامپ باید روبه رو ایران در پیش بگیرد. نتانیاهوتلاش می‌کند این دیدار را به فرصتی برای نگه داری فضای جنگی تبدیل کند؛ چرا که آخر جنگ، گمان ازسرگیری دادگاه فساد او را افزایشمی‌دهد.

او این چنین به‌جستوجو تأثیرگذاری بر مذاکرات احتمالی ایران و آمریکا با تحریک ترامپ و القای این گزاره است که «جنگ ظرفیت‌های جدیدی برای عادی‌سازی با جهان عرب تشکیل می‌کند.» او تلاش خواهد کرد که جنگ با ایران را تسهیل‌کننده صلح دلخواه ترامپ معارفه کند، در حالیکه عادی‌سازی با سوریه دربرگیری منطقه‌ای ندارد و قضیه غزه هم چنان به مناقشه‌برانگیزترین کدورت در اسرائیل ، اروپا و آمریکا بدل شده است. 

 جنگ دیپلماسی احتیاط را فعال کرد

با این وجود، دستاوردسازی از جنگ ۱۲ روزه یکی از سیاست‌های ایالات متحده و اسرائیل در سفر نتانیاهو به واشنگتن به حساب می اید. این رویکرد بیشتر از اقتدارآمریکا یا کسب امتیاز از ایران، مشخص می کند که جنگ برخلاف انتظار دو نتیجه معکوس را حاصل کرده؛ بالا بردن سقف ادعاهای ترامپ و افزودن پیش‌شرط‌های ایران برای ضمانت امنیت مذاکرات  و اعاده حق ایران در برابر تجاوز. با این حال ترامپ تا این مدت تلاش دارد کنترل زمان‌بندی تغیرات را نگه داری کند، تا بتواند صحنه‌گردان توافقی احتمالی باشد و آن را به‌عنواندستاوردی مهم به افکار عمومی اراعه کند.

سوال اینجاست: آیا ترامپ به‌جستوجو توافقی واقعی است یا فقطً در حال طراحی صحنه‌ای رسانه‌ای برای بازسازی چهره‌اش در برابر انتقادهاست؟ آیا نتانیاهو حاضر است دست از میدان جنگ بردارد، یا تا این مدت به جستوجو فعال نگه داشتن «گزینه نظامی» برای بقا در قوت است؟ جواب به این سوال‌ها احتمالا هفته آینده، در کاخ سفید اشکار شود.

انتهای مطلب