به گزارش خبرخوان
به گزارش خبرنگار فرهنگی ، در شرایطی که جنگ تحمیلی و دعوا مستقیم به سازمان صداوسیما فضای رسانهای سرزمین را به شدت تحت تأثیر قرار داد، مجریان و کارکنان این رسانه ملی، بیشتر از همیشه خود را در خط مقدم نبرد رسانهای و فرهنگی میدیدند. صالح مدرسزاده، مجری فصل دوم برنامه «جهت» که گزارشهای لحظهای از تغیرات جنگ را به مردم منتقل میکرد، در او مباحثه با ما خاطرات آن روزهای سخت را نقل میکند؛ روزهایی که نه تنها ماموریت حرفهای، بلکه حس مسئولیت ملی، برایشان معنایی فراتر از کار صرف داشت.
صالح مدرسزاده، مجری تلویزیون، درمورد توانایی کاری خود در روزهای دعوا اسرائیل به ایران او گفت: بهصورت کلی و باتوجهبه اتفاقاتی که در سال قبل رخ داده می بود، به شکلی غیرمستقیم آمادگی این چنین حادثهای را داشتیم.
او در ادامه گفت: بهصورت مدام دچار کار بودیم، تا چهار روز بعد از اغاز جنگ تحمیلی که سازمان صداوسیما مقصد دعوا قرار گرفت. از آن روز به سپس، همه همکاران به طور ۲۴ ساعته دچار بودند؛ فضای همدلیای حاکم می بود که هیچکس گلهگذاری نکرد. فضای ناامیدانهای هم نبوده است و همه همکاران به شکل متغیری حاضر شدند، گویی همه دل و جانشان را پای کار گذاشته بودند و انگار در یک خط مقدم واحد ایفای نقش میکردند. دعوا به سازمان، تأییدی بر همین حسوحال می بود.
مدرسزاده در جواب به این سوال که چطور توانسته بین ماموریت های حرفهای و احساسات شخصی اعتدال برقرار کند، اظهار داشت: حقیقت این است که اصلاً زمان فکر کردن به این نوشته نبوده است. ما همه زمان در سازمان صداوسیما مستقر بودیم و فقط به کارمان میاندیشیدیم. من در آن روزها مجری فصل دوم برنامه «جهت» بودم که مرتبط با اتفاقات جنگ می بود و باید پنج تکه در ۲۴ ساعت روی آنتن میرفت. به این علت ما در واقع در کار خود نوعی امدادرسانی رسانهای انجام میدادیم. در این چنین شرایطی، آدم به مسائل شخصیاش اصلاً دقت نمیکند.
او این چنین او گفت: چند دقیقه قبل از دعوا، در ساختمان شیشهای سازمان بودم و از خانواده و دوستان مطلب میگرفتم که کجایی؟ قرار است صداوسیما را بزنند. در آن لحظات، من و همکارانم در استودیوی صبا بودیم و هنگامی دعوا رقم خورد، بیشتر از همه دلواپس سلامت همکارانمان شدیم.
این مجری تلویزیون درمورد تأثیر این توانایی بر شخصیت حرفهایاش فرمود: زیاد اثرگذار می بود. چون تاثییر کارمان را در بیرون دیدیم. برنامهای که روی آنتن داشتیم عکس العملهای بسیاری در رسانههای بیگانه برانگیخت؛ برای مثالً میانها گفتند ببینید تا این مدت روی آنتن «مرگ بر آمریکا» حرف های میشود. این بازخوردها، ادامه عکس العملهای دشمن نسبت به فعالیتهای صداوسیما می بود. اگر قبل از این، تردیدی درمورد اثرگذاری فعالیتهای همکاران ما وجود داشت، اکنون دیگر کاملاً یقین اشکار کردیم، چراکه به چشم دیدیم دشمن چه مقدار از این فعالیتها عصبانی است.
صالح مدرسزاده درمورد برنامه «جهت» گفت: فصل اول این برنامه در ایام شهادت سیدحسن نصرالله روی آنتن شبکه یک رفت. این برنامه روزانه چهار بار به بازدید آخرین اتفاقات رسانهای و همزمان وقایع فرهنگی و هنری مرتبط با حوادث روز میپرداخت و هر روز یک پرونده اختصاصی داشت. فصل اول مختصر می بود و در ۲۰ تکه جمعبندی شد. سپس از دعوا اسرائیل غاصب به سرزمین عزیزمان در ۲۳ خرداد امسال، فصل دوم برنامه «جهت» اغاز شد که به صلاحدید گروه اجتماعی شبکه یک، بعضی اوقات روزی پنج بار پخش میشد. این برنامه گزارش لحظهبهلحظه از اتفاقات جنگ، خواندن پیامکهای مردمی، مرور تولیدات رسانهای و معارفه کتاب را در برمیگرفت و نیازهای رسانهای مردم در روزهای جنگ را فراهم میکرد.
او افزود: با افزایش ارسال محتواهای مردمی، جنبه مردمی برنامه «جهت» زیاد تر شد و در روزهای سپس جنگ، یک نوبت پخش عصرگاهی ساعت ۱۷:۱۵ اشکار کرد. این برنامه اکنون مجله عصرگاهی شبکه یک است که روایت مردم از حالوهوای امروز را اراعه میدهد. در دهه اول محرم، «جهت» حالوهوای حماسی هیئتهای عزاداری و ویدئوهایی که مردم میفرستادند را پوشش میداد. مقاومت مردم در برابر اسرائیل و فضای حماسی هیئتها، آیینهای می بود از آنچه مردم به ما نشان دادند و ما در این برنامه به مخاطب اراعه کردیم.
انتهای مطلب/
دسته بندی مطالب
اخبار کسب وکار
منبع