به گزارش خبرنگار فرهنگی ، در بین خیل رسانه‌‌های جریان غالب غربی که روایت‌‌های یک‌ سویه و زیاد تر همسو با منافع قوت‌‌های بزرگ را درمورد تغیرات سیاسی و ژئوپلیتیکی جهان بازتاب می‌‌دهند، برنامه تلویزیونی «Moscow Report» از شبکه پرس‌تی‌وی تلاشی است برای شکستن این تک‌ صدایی و اراعه نگاهی متفاوت و تحلیلی‌‌تر به مسائل بین‌‌المللی. این برنامه، با اجرای جانی میلر، روزنامه‌ نگار شناخته‌ شده و باسابقه‌‌ای که وجود مؤثر و نگاه تیزبین او به تغیرات جهانی بر اعتبار آن می‌‌افزاید، توانسته جایگاهی خاص در بین مخاطبان دغدغه‌‌مند و جویای روایت‌ های آلترناتیو اشکار کند.

در هر تکه، او گفت‌ وگوهای ژرف با کارشناسان برجسته، تحلیلگران بین‌‌المللی و چهره‌‌های صاحب‌‌نظر برگزار می‌‌شود؛ افرادی که زیاد تر دیدگاه‌‌هایشان در رسانه‌‌های جریان غالب جایی برای گفتن نمی‌‌یابد. این ساختار چندلایه به برنامه امکان می‌‌دهد تا مسائلی چون تغیرات روسیه، روابط قوت‌‌های شرق و غرب، درگیری‌‌های منطقه‌‌ای و سیاست‌‌های خارجی آمریکا و ناتو را از زاویه‌‌ای متفاوت بازدید کند.

راوی بی‌‌ادعا، پرسشگر جسور

جانی میلر، مجری برنامه، خود به تنهایی بخشی از داستان است. سال‌‌ها توانایی خبرنگاری در مناطق بحرانی چون اوکراین و اکنون روسیه، از او فقطً یک مفسر نساخته؛ بلکه او را به یک ناظر میدان بدل کرده است. این توانایی میدانی در سوال‌‌هایش نمود می‌‌کند؛ سوال‌‌هایی که مخاطب را به تأمل وا می‌‌دارند.

هنگامی به‌ سراغ اپیزودی درمورد بحران انرژی اروپا می‌‌رود، میلر اشاراتی دارد به جزئیات: نمای بسته از ایستگاه‌‌های گازی سرد شده، شمارش تعداد خانوارهایی که زیر سختی فقر انرژی‌‌اند، گفتگو با کارین کنیسل، وزیر امور خارجه قبل اتریش، که برای نخستین بار می‌‌شنویم چطور اروپای غربی بدون تکیه بر گاز روسیه در اغاز بحران قرار گرفته است. این او گفت‌‌وگو با تمرکز بر روایت انسانی بحران ساخته می‌‌شود: از بازارهایی که تعطیل شده‌‌اند، خانواده‌‌هایی که تاریکی را تاب نمی‌‌آورند، و جامعه‌‌ای که سخت در پی راه جانشین است.

صدایی آلترناتیو در فضای تک‌ روایت

برنامه Moscow Report را باید تلاشی جسورانه برای برگشت دادن ژورنالیسم تحلیلی و کاوش‌‌گر به جایگاه با لیاقت‌ خود قلمداد کرد. برنامه ای که به جای تمرکز صرف بر بازیگران رسمی قوت، لنز تحلیلی خود را به سوی تبعات انسانی سیاست‌‌های قوت‌ محور معطوف کرده و روایت‌ هایی را مطرح می‌‌کند که عموماً در رسانه‌‌های مسلط یا سانسور می‌‌شوند یا به حاشیه رانده می‌‌شوند. به عبارتی دیگر، این برنامه کاری است در جهت برهم زدن نظم تثبیت‌ شده رسانه‌‌ای و اراعه چشم‌‌اندازی آلترناتیو به تغیرات بین‌‌المللی.

برنامه  Moscow Report پرس‌تی‌وی، نه‌ تنها بازتاب‌ دهنده روایت رسمی نیست، بلکه در پی خوانش مجدد‌‌ای از رویدادها از منظر حاشیه‌ نشینان نظم جهانی است: قربانیان جنگ‌‌ها، معترضان فراموش‌ شده و صداهای سرکوب‌ شده‌‌ای که در روایت غالب جایی ندارند.

مهمانانی با صدای شفاف

یکی از نقاط قوت برجسته  Moscow Report، وجود مهمانان معتبر، جدا گانه و صاحب‌ نظر است که زیاد تر توانایی زیسته و نگاه تحلیلی دقیق به مسائل ژئوپلیتیکی دارند. چهره‌‌هایی همانند آسا وینستنلی (Asa Winstanley)، روزنامه‌ نگار تحقیقی سرشناس و فعال حوزه فلسطین، با روایت‌ هایی کمتر شنیده‌ شده، به برنامه عمقی انسانی و تحلیلی می‌‌بخشند.

 در اپیزودی درمورد بازداشت روزنامه‌ نگاران حمایتکننده فلسطین در اروپا، وجود او که خود سابقه بازداشت دارد، اهمیت اختصاصی‌ ای داشت. او نه‌ تنها به محدودیت‌ های فزاینده آزادی گفتن در غرب پرداخت، بلکه سیاست‌‌های دوگانه رسانه‌‌های اروپایی در روبه رو با قضیه فلسطین را افشا کرد.

در قسمت فرد دیگر از برنامه،Moscow Report  میزبان ویکتور بوت، تاجر روس و زندانی اسبق در آمریکا می بود. بوت که بعد از تبادل اسرا بین روسیه و ایالات متحده آزاد شد، در این او گفت‌‌وگو از توانایی‌‌اش در زندان‌ های آمریکا، انگیزه‌‌های سیاسی پرونده‌‌اش پرده برداشت. این اپیزود نمونه‌ ای روشن می بود از رویکرد Moscow Report در دعوت از صداهایی است که طبق معمولً در رسانه‌ های غربی نادیده گرفته یا یک‌ جانبه روایت می‌‌شوند.

ترکیب این مهمانان، از فعالان حقوقی و رسانه‌‌ای گرفته تا تحلیلگران راهبردی و چهره‌ های جنجالی، Moscow Report  را به بستری پویا و متفاوت برای شنیدن روایت‌‌هایی بدل کرده که در هیاهوی رسانه‌ ای غالب، کمتر مجال ابراز می‌‌یابند.

مخاطب امروز، دیگر فقطً تماشاگر خبر نیست؛ تحلیلگر است، سوال‌ گر است، و تصمیم‌ گیرنده.  Moscow Report  می‌‌خواهد این مخاطب را به بازاندیشی دعوت کند، نه فقطً باور. این برنامه به وضوح در پی «برساخت مجدد حقیقت» است؛ نه برای اقناع، بلکه برای گشودن چشم‌‌ها به واقعیاتی که در مه رسانه‌‌های بزرگ گم شده‌‌اند.

انتهای مطلب/