فیلم‌های یاکوزا از عناصر ثابت سینمای ژاپن می باشند، اما این نوشته توسط فیلمسازان بین‌المللی نیز مورد دقت قرار گرفته است. با این حال، هیچ‌کس همانند فیلمسازان ژاپنی نمی‌تواند دنیای خشن و زیاد تر بی‌رحم سینمای یاکوزا را به عکس بکشد، دقیقاً به این علت که آن‌ها ذهنیت و بهای این چنین زندگی‌ای را فهمیدن می‌کنند. ژانر یاکوزایی پر است از وفاداری، خیانت، برادری و خون. این فیلم‌ها زیاد تر همانند فیلم‌های اکشن-جنایی غربی می باشند که خود از فیلم‌های افسانه‌ای یاکوزا الهام گرفته‌اند. این فهرست به معارفه ده فیلم یاکوزا می‌پردازد که باید حداقل یک بار آن‌ها را تماشا کنید، فیلم‌هایی که نشان خواهند داد زندگی تبهکارانه در ژاپن چه مقدار می‌تواند قوی، خشن و تاریک باشد.

بهترین فیلم‌های یاکوزایی تاریخ سینما

• ۱۰- Rainy Dog (۱۹۹۷)
• ۹- Graveyard of Honor (۱۹۷۵)
• ۸- The Wolves (۱۹۷۱)
• ۷- Outrage (۲۰۱۰)
• ۶- Street Mobster (۱۹۷۲)
• ۵- Sonatine (۱۹۹۳)
• ۴- Youth of the Beast (۱۹۶۳)
• ۳- Battles Without Honor and Humanity (۱۹۷۳)
• ۲- Tokyo Drifter (۱۹۶۶)
• ۱- Branded to Kill (۱۹۶۷)

۱۰- Rainy Dog (۱۹۹۷)

تاکاشی میکه یکی از فیلمسازان برجسته ژاپنی است، اما توصیف کارهایش چندان ساده نیست. او زیاد تر در فیلم هایش داخل دنیای سوررئالیسم می شود، همان گونه که در ایچی قاتل یا مرده یا زنده (یکی دیگر از فیلم‌های عالی با نوشته یاکوزا) دیده می‌شود. با این حال، سگ بارانی نقطه روبه رو زیاد تر آثار اوست — اثری منسجم، آرام و غمگین که نگاهی افسرده‌کننده به زندگی یک یاکوزای رسوا شده و تبعیدی دارد. در این فیلم، زرق و برق زندگی یاکوزایی کنار گذاشته شده و فقط استخوان‌ های عریان آن باقی مانده است که قهرمان داستان را تنها و در جستجوی تعلق رها می‌کند.

سگ بارانی در تایپه، تایوان (که فیلم‌برداری نیز در همان‌جا انجام شده) روایت می‌شود، جایی که شخصیت مهم، یوجیرو (با بازی شو آئیکاوا)، در تبعید است و به گفتن آدمکش کارهای کوچکی انجام می‌دهد تا پول ملزوم برای برگشت به ژاپن را جمع کند. در حالی که او در فلاکت زندگی می‌کند، دوست دختر سابقش پسر کوچکی را که ادعا می‌کند فرزند یوجیرو است، به در خانه‌اش می‌آورد. اکنون یوجیرو باید در زیاد تر تصمیماتش تجدیدنظر کند تا این پسر را دچار صدمه روحی نکند، اما زندگی یک یاکوزا هیچ زمان تمیز نیست. چشم‌انداز میکه از زندگی یاکوزایی از طریق بازی‌های درخشان، به اختصاصی بازی شو آئیکاوا، که در تعداد بسیاری از فیلم‌های میکه ظاهر شده و یکی از بزرگ‌ترین قهرمانان اکشن ژاپن است، به خوبی در روی صفحه نمایش زنده می شود.

۹- Graveyard of Honor (۱۹۷۵)

کینجی فوکاساکو یکی از بهترین کارگردانان فیلم‌های اکشن ژاپنی است و تخصص او همیشه فیلم‌های یاکوزا بوده؛ نویسنده سری فیلم های Battles Without Honor and Humanity فیلم‌های تعداد بسیاری درمورد گانگسترهای ژاپنی ساخته و گورستان شرافت یکی از آن‌ها است. این فیلم نیهیلیستی و بی امان، در واقع یک بیوگرافی بر پایه عروج و سقوط شخصیت یاکوزایی واقعی ریکیئو آشیکاوا است. فیلم بر پایه کتابی از فوجیتا گورو ساخته شده و شخصیت خودویرانگر و سرکش آشیکاوا را به عکس می‌کشد. تِتسویا واتاری، یکی از قهرمانان اکشن زمان خود، به شکلی درخشان نقش آشیکاوا را بازی کرده است.

گورستان شرافت داستان ریکیئو آشیکاوا را جستوجو می‌کند، یاکوزایی که از همه اصول شرافت عبور می کند. او هم به خود و هم به دیگران صدمه می‌زند، و وقتی که به عضویت رسمی یک گروه مافیایی ژاپنی درمی‌آید، عدم کنترل بر رفتارش علتایجاد هرج و مرج در هر جایی می‌شود که وی قدم می‌گذارد. این فیلمی با روایتی معمول از یک ضدقهرمان است؛ هرچند امکان پذیر تلاش کنید دستکم مقداری برای او دلسوزی کنید. سخت است که عنصری دوست داشتنی در شخصیت آشیکاوا یافت اما عزم او در پیروی از اصول شخصی خود و نه اصول تعیین شده توسط دیگران چیزی شایان تقدیر است. این نوآر یاکوزایی فروپاشی همه چیز را به عکس می‌کشد — و این دقیقاً مقصد فیلم است.

۸- The Wolves (۱۹۷۱)

گرگ‌ها (Shussho Iwai) یکی از افسانه‌ای‌ترین فیلم‌های یاکوزایی است، فیلمی که باید دید و فیلمی که توسط منتقدان به علت زیبایی رنگ‌های منفعت گیری شده و روایت شاعرانه‌اش ستایش و پیشنهاد شده است. هیدئو گوشا کارگردانی نسبتاً ناشناخته می بود، اما با این فیلم نام خود را نقل کرد. وینسنت کانبی، منتقد روزنامه نیویورک تایمز، درمورد این فیلم نوشت: «گرچه پر از خون و خشونت است، گرگ‌ها به شدت احساساتی و دیدنی نیز هست»، و نقد خود را با عبارت «خونریزی قشنگ» به آخر رساند.

داستان فیلم در دهه ۱۹۲۰ روایت می‌شود و سرگذشت سیجی ایواهاشی (با بازی تاتسویا ناکادای)، یاکوزایی را جستوجو می‌کند که به علت قتل رئیس باند رقیب به زندان افتاده است. بعد از تحول فضای سیاسی ژاپن، او عفو شده و آزاد می‌شود، اما دنیایی که سپس از آزادی از زندان می بیند دیگر همان دنیای قبلی نیست و با هر تصوری که داشت تفاوت دارد. او بر وفاداری پافشاری می‌کند، اما به زودی درمی‌یابد که تقریباً تنهاست. جهان از دیدگاه گوشا قشنگ اما خونین است. گرگ‌ها امکان پذیر داستانی مقداری گیج‌کننده داشته باشد، اما تماشایش الزامی است — نه فقط الزامی، بلکه اجباری.

۷- Outrage (۲۰۱۰)

تاکشی کیتانو، کارگردان برجسته فرد دیگر در سینمای یاکوزا، چشم اندازی زیاد دلنشین در فیلم هایش دارد. هرکسی که کیتانو را در عرصه‌ی فیلم‌های یاکوزایی بشناسد، احتمالا فکر کند که او فقط همین نوع فیلم‌ها را ساخته است. با این حال، کیتانو همچون میکه بعضی اوقات به کمدی یا رئالیسم خشن نیز می‌پردازد و در روایت داستان‌های عاشقانه و خانوادگی نیز تبحر دارد. حتی می‌توان در برخی فیلم‌های یاکوزایی او نیز رگه‌هایی از مضامین عشق و خانواده را دید، هرچند خانواده‌ای برگزیده همانند یک باند جنایتکار است. خشم یکی از چندین فیلم یاکوزایی کیتانوست که خشونتی مرگبار، شخصیت‌هایی سرد و نگاهی بی‌تعارف به یک سندیکای تبهکار در حال فروپاشی را به عکس می‌کشد.

داستان فیلم حول اعضای سندیکای سانو-کای می‌چرخد، وقتی که رئیس، سکیوچی (سوییچیرو کیتامورا)، دستور حذف یک باند فروشنده مواد مخدر را صادر می‌کند. این ماموریت به اوتومو (با بازی کیتانو) سپرده می‌شود، فردی که تیم خود را اداره کرده و راه حلهای خاص خود را در حل‌وفصل امور دارد. خود کیتانو حرف های می بود که هدفش این می بود که روایت فیلم خشم سرگرم‌کننده باشد و نوشتن فیلم‌نامه را با فکر نحوه‌ی کشته شدن هر شخصیت اغاز کرد و سپس داستان را حول آن ساخت. این فیلم نخستین فیلم از سه‌گانه‌ی خشم کیتانو است؛ برای تکمیل عکس اراعه شده از کیتانو در رابطه شخصیت اوتومو، می‌توانید هر سه فیلم را تماشا کنید.

۶- Street Mobster (۱۹۷۲)

فوکاساکو تعداد بسیاری از فیلم‌هایش را با وجود بونتا سوگاوارا به گفتن قهرمان اکشن انتخابی اش ساخت و اوباش خیابانی یکی از آن‌ها است. این فیلم انفجاری و خشن، خشونت خیابانی را در خالص‌ترین و بی‌رحمانه ترین شکل خود به عکس می‌کشد؛ روایتی که کاملاً بر بقا مبتنی است. رئالیسم، تخصص فوکاساکو می بود — تعداد بسیاری از خشن‌ترین فیلم‌هایش، به‌اختصاصی داستان‌های یاکوزایی، با سبک مستندگونه فیلم‌برداری شده اند که تأثیر خونریزی و خشونت را شدیدتر می‌کند. اوباش خیابانی بخشی از سری فیلم‌های موسوم به Gendai Yakuza است؛ ششمین تکه این مجموعه که همه انها با بازی سوگاوارا ساخته شده‌اند، اما به هم مرتبط نیستند و هرکدام کارگردان متغیری دارند.

این فیلم داستان یک تبهکار سطح پایین به نام ایسامو اوکیتا (با بازی سوگاوارا) را روایت می‌کند که در دنیای زیرزمینی تبهکارانه در کاواساکی ژاپن راه خود را پیش می‌برد. اوکیتا فردی است که به هیچ قانونی تن نمی‌دهد، مشکلات عصبی دارد و از انجام هیچ خشونتی ابا ندارد؛ جستوجو کردن او دردناک اما دلنشین است. اوباش خیابانی فیلمی بی امان از خشونت و قساوت است و بعضی اوقات برای تماشاگر بیشتر از حد خشن به نظر می‌رسد، اما همین نوشته علتشده یکی از فیلم‌های الزامی یاکوزایی باشد که حقیقت‌های زندگی تبهکاران ژاپن را در هر قدم از داستان مشخص می کند.

۵- Sonatine (۱۹۹۳)

سوناتین همان‌قدر که فیلمی غیرمعمول در ژانر یاکوزاست، به همان اندازه نیز یک فیلم زیاد قالبی است؛ فیلمی که با لحظات آرام ترش، اسایش را اراعه می‌دهد و با خشونت بی‌امان خود شوق می‌آفریند. چشم‌انداز کیتانو در سوناتین کاملاً شکل گرفته می بود؛ او در اینجا تعادلی بی نقص بین هرج‌ومرج و اسایش در زندگی روزمره‌ی یک یاکوزا اشکار می کند. سوناتین زیاد تر به مسائل اگزیستانسیالیستی می‌پردازد و مشخص می کند که این چنین فیلم‌هایی تنها برای به غلیان درآوردن خون در رگ‌های مخاطب ساخته نمی‌شوند، بلکه برای فهمیدن این حقیقت که حتی یک یاکوزا هم می‌تواند افسرده شود. دلواپس نباشید — صحنه‌های تعداد بسیاری از قتل‌های خلاقانه و حتی غیرضروری در فیلم وجود دارد؛ وگرنه که یک فیلم یاکوزایی نبوده است.

داستان فیلم درمورد‌ی موراکاوا (با بازی کیتانو) است، یک شرخر عضو گروهی مافیایی که دچار دلزدگی و اضطراب وجودی از زندگی تبهکاری خود شده است. هنگامی مأمور می‌شود به اوکیناوا، جزیره‌ای در جنوب ژاپن، برود تا بین دو طایفه‌ی متخاصم صلح برقرار کند، درمی‌یابد که اوضاع آنچنان که انتظار داشت نیست. اوکیناوا با فضای آرام و رخوت‌آمیز خود برای ذهن پرتنش موراکاوا غریب به نظر می‌رسد. تعداد بسیاری این فیلم را مینیمالیستی می‌دانند، اما همین ویژگی آن را به اثری غم‌انگیز و قوی تبدیل کرده است.

۴- Youth of the Beast (۱۹۶۳)

جو شیشیدو یکی از بزرگ‌ترین ستارگان اکشن ژاپن می بود که همیشه نقش قاتل‌های بی تفاوت و کاریزماتیک را ایفا می‌کرد. بعد از بازی در ۱۰۰ فیلم با کمپانی نیکاتسو، از جمله وسترن Quick Draw Joe، شهرت او با لقب «جو آس» در تاریخ سینمای ژاپن تثبیت شد. جوانی هیولا یکی از برجسته‌ترین و مشهورترین نقش‌های او را به نمایش می‌گذارد؛ فیلمی که از لحاظ بصری خیره‌کننده و از نظر ژانری تعریف‌کننده ژانر یاکوزا بوده و تماشایش برای علاقه‌مندان به داستان های اکشن-جنایی و تم های یاکوزایی الزامی است. جوانی هیولا فیلمی شیک و به شدت سرگرم کننده است، یادآور نخستین فیلم های جیمز باند با زنان اغواگر، رقابت‌های تراژیک و قهرمانی که همه چیز را نجات می‌دهد.

این فیلم داستان میزونو (با بازی شیشیدو)، یک پلیس اسبق را روایت می‌کند که بعد از آزادی از زندان درمی‌یابد همکار سابقش خودکشی کرده است. با باور به این که خودکشی او یک صحنه سازی است، میزونو تصمیم می گیرد به یک باند یاکوزا نفوذ کند، باندی که گمان می‌کند با مرگ همکارش ربط دارد. فیلم پر از پیچش های داستانی، خیانت و دسیسه است و در نهایت این باند یاکوزایی است که دست به نابودی خود می زند، در حالی که میزونو هم چنان بی تفاوت از صحنه دور شده و در افق محو می شود. جوانی هیولا تاثییر تعیین‌کننده‌ی سِیجون سوزوکی است که داستان یاکوزایی سنتی را به قصه‌ی قهرمانی بدل می‌کند که علیه آن‌ها می‌جنگد.

۳- Battles Without Honor and Humanity (۱۹۷۳)

هیچ فهرستی از فیلم‌های الزامی یاکوزا بدون برجسته‌ترین نماینده‌ی این ژانر، نبردهایی بدون شرافت و انسانیت؛ اولین فیلم از یک مجموعه‌ی پنج‌گانه کامل نخواهد می بود، و سپس فوکاساکو با فیلم New Battles توانست این فرانچایز را بازتعریف کند. این پنج فیلم نخست در سال‌های ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ انتشار شدند که سالی بسیار پربار برای فوکاساکو رقم زدند. نبردهایی بدون شرافت و انسانیت فیلم یاکوزایی شاخص دوران بعد از جنگ جهانی دوم است که در سبک مستندگونه‌ی فوکاساکو ساخته شده و پر از خشونت شدید و ناگهانی است. در این داستان های یاکوزایی حقیقتاً هیچ شرافتی وجود ندارد.

این فیلم وقایع هیروشیمای بعد از جنگ جهانی دوم و افراد حاضر در دنیای زیرزمینی آن را روایت می‌کند. تمرکز مهم داستان بر شووزو هیرونو (با بازی سوگاوارا) است که در دنیای تبهکاری هیروشیما رشد می‌کند، در حالی که داستان به رقبای گروه او، شکاف‌های داخلی، و از دست رفتن معصومیت جوانانی که آینده‌ای ندارند می‌پردازد. فیلم بر پایه خاطرات واقعی یک یاکوزای اهل هیروشیما به نام کوزو مینو ساخته شده و به شکل موشکافانه ای مشخص می کند که چطور روابط بین یاکوزاها می‌تواند به شدت دگرگون و بی‌ارامش شود.

۲- Tokyo Drifter (۱۹۶۶)

معروف‌ترین فیلم سوزوکی در خارج از ژاپن ولگرد توکیو است. این فیلم زیاد صاحب سبک مشخص می کند که هم استایل و هم محتوا می‌توانند در کنار هم بدرخشند. تتسویا واتاری با بازی در نقش مهم داستان، فونیکس تتسو، شهرت بسیاری به دست آورد؛ آدمکشی که در حال فرار از دست دو گروه یاکوزایی است. با وجود جذابیت حال و هوای نئون‌اندود، ولگرد توکیو فیلمی سنگین درمورد‌ی قوانین گروه های یاکوزا و خشونت های شدید است.

این فیلم داستان تتسو فونیکس را جستوجو می‌کند که آدمکش حرفه‌ای یک باند یاکوزایی و دست راست رئیس باند، کوراتا (ریوجی کیتا) است. هنگامی کوراتا تصمیم می‌گیرد به طور قانونی فعالیت کرده و باند خود را منحل کند، رقیبش، اوتسوکا، به تتسو نزدیک می‌شود. تتسو نظر او را رد کرده و از آن بعد مقصد مهم یک تعقیب و گریز وحشیانه می‌شود. به طور کلی پیشنهاد می‌شود با آثار سوزوکی آشنا شوید؛ چون او یکی از خلاق‌ترین کارگردانان ژاپنی هم از نظر بصری و هم از نظر روایت داستانی محسوب می‌شود.

۱- Branded to Kill (۱۹۶۷)

بله، باز هم یک فیلم دیگر از سوزوکی؛ اما این بار با یک تاثییر کالت واقعی یاکوزایی روبرو هستیم. نشان شده برای کشتن اثری سنگین از نظر پوچ گرایی و انتزاعی بودن، اما این چنین خشن و بی امان است؛ و رادیکال‌ترین فیلم سوزوکی در ژانر یاکوزایی نیز هست. برخی حتی آن را یک فیلم یاکوزاییِ ساختارشکنانه می‌دانند. فیلم زیاد دیوانه‌وار است که بار دیگر بر جایگاه نمادین آن اصرار دارد؛ دیوانه وار از این نظر که جو شیشیدو دست به قتل به روش هایی شگفت زده یا این حقیقت شخصیت او به برنج پخته علاقه ای فتیش وار دارد. در فیلم، لحظات بسیاری از تیراندازی‌های دیوانه‌وار وجود دارد، که بیشتر از پیش بر قیمت تماشای این فیلم یاکوزایی می افزاید.

داستان فیلم درمورد‌ی هانادا (با بازی شیشیدو)، آدمکشی معروف به «قاتل شماره سه»، است که توسط زن مرموز و زیبایی به نام میساکو (آنو ماری) مأمور می‌شود تا یک خارجی را بکشد. هانادا مأموریت را خراب می‌کند و اکنون باید از دست نیروهای یاکوزای گروه خود فرار کند. مسئله دلنشین اینجاست که کمپانی نیکاتسو از فیلم متنفر می بود و سوزوکی را اخراج کرده و اظهار کردند که دیگر اجازه فیلمسازی به او در استودیو خود را نخواهند داد. با این حال، سوزوکی آن‌ها را به دادگاه کشانده، پیروز پرونده شد و حمایتفیلمسازان دیگر را به دست آورد؛ امروزه نشان شده برای کشتن به گفتن الهام‌قسمت کارگردانانی چون پارک چان-ووک، جیم جارموش و نیکلاس ویندینگ رفن شناخته می‌شود.